نامش همیشه بر زبان
فردی به غایت مهربان
زاینده چون آب روان
او دارد از بابا نشان
👇
از مَهدِ گوهَرگان بُوَد
****
غفارِ حافظ نام او
چشمانِ نافِذ خام او
یوسف بگیرد وام از او
هر تَوسَنی شد رام او
👇
در بیشهء شیران بُوَد
****
در قول خود صادق بُدی
در کار خود حاذِق بُدی
در گفت وگو ناطق بُدی
در عشق ،او وامِق بُدی
👇
پس لایقِ پیمان بُوَد
****
مأخوذ باشد به حیا
دور از وجودش شد ریا
بی کینه و بی ادعا
دستش به جیبش آشنا
👇
بخشنده چون باران بُوَد
****
ازخویش باشد خویشتر
بیگانه را دل ریش تر
اندیشه را اندیش تر
هرچه که گفتم بیشتر
👇
در زُمرهء خوبان بُوَد
**
تقدیم به دوست خوبم
غفار حافظی گوهرگانی
