وقتی كه بيايی، احساس،
به سپاسِ قدمهايت،
تمام نرگسها را،
در سبدی؛
از جنس دل،
پيشكشِ سبزِ وجودت خواهد كرد؛
و دشت تا دشت را برايت،
گل باران خواهد نمود؛ با مهر…
***
وقتی كه بيايی، احساس،
سبد سبد،
بوسه در رهت خواهد كاشت؛
و با لبان سينه،
خاک راهت را،
خواهد بوسيد…
***
وقتی كه بيايی،
قداست میآيد؛
محبت میآيد؛
و احساس،
وجودت را،
بوسهباران خواهد كرد…
زهرا حکیمی بافقی (الف_احساس)، کتاب آدینهی انتظار، اصفهان: نشر شهید فهمیده. ۱۳۹۲.