قالب شعر: {قالب شعر:35}
به نام یگانهی روزیرسان
«با گندم
میپزیم
نانِ
خود را»
امّا
گندم را
چو گرفتند
زِ ما
با وعدهی نابجای خود
هِی گفتند:
«با صبر
تو میپزی
زِ غوره
حلوا»
زهرا حکیمی بافقی (الف-احساس)
میپزیم
نانِ
خود را»
امّا
گندم را
چو گرفتند
زِ ما
با وعدهی نابجای خود
هِی گفتند:
«با صبر
تو میپزی
زِ غوره
حلوا»
زهرا حکیمی بافقی (الف-احساس)
***
پ. ن:
۱_ در رباعی جاری، از اختیارات وزنی بهره برده شده و نحوهی چینش آن، در راستای خوانش وزنی است.
۲_ زاپاتا:
«جسارته آقای رئیس جمهور!
ما نونمونو با گندم میپزیم؛ نه با صبر.
صبر، از حصار و نگهبانِ مسلّح عبور نمیکنه.»
«جسارته آقای رئیس جمهور!
ما نونمونو با گندم میپزیم؛ نه با صبر.
صبر، از حصار و نگهبانِ مسلّح عبور نمیکنه.»