مردی که دائم در مسیر پاک نور است
از چاله های معصیت همواره دور است
دل در حریم سرزمین عشق دارد
در اظطراب جاده ها مردی صبور است
در پیش رو صد مرحله افتادن و کوه
آیینه ای از پایداری همچو مور است
اندیشه ی ماهی فقط آغوش دریاست
گرچه مسیر رودخانه غرق تور است
باید برای راه فکری کرد آری
با عشق باید رفت وقتی عقل کور است
شاعر: فرهاد مرادی
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
