دو باره آمده ای بر فضای خانه ی من

دو باره آمده ای بر فضای خانه ی من
توان عشق نمانده به روی شانه ی من

دو باره آمدی و زخم کهنه ام گل کرد
شکسته دل تن خسته همین نشانه ی من

اگر چه بوی غریبی نشسته بر تن تو
 « دلم گرفته برایت » همین بهانه ی من

منی که در دل دریا اسیر طوفانم
دوباره نیست کسی که شود کرانه ی من

صدای صائقه پیچید در فضای تنم
تگرگ سرد نشسته به سقف خانه ی من
 
هوای عشق دمیده دوباره بر دل تو
سرود خستگی و غم شده ترانه ی من

تمام زندگی من دلی است بی طاقت
برو که خستگی و غم شده زمانه یمن

 شاعر: فرهاد مرادی

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر