قالب شعر: شعر سپید

وقتی لبخند می‌زنی
ساعت دیواری، شانه بالا می‌اندازد
چرخش عقربه‌ها
بی‌معنی می‌شود
و زمان
مثل کودکی که خوابش برده باشد،
آرام می‌گیرد…!