تو بهاری و کنون فصل غم انگیز منم
همه روییدن و در عشق تو پاییز منم
شعر هم در غم من میل ترحم دارد
آنکه عقلش شده با عشق گلاویز منم
وطنی ساخته ام من ز هجوم دل تنگ
گشته ویران دلش از شعله ی چنگیز منم
گر چه سردی تو کنون با دل دیوانه ی من
شه توران تو و سودابه ی تبریز منم
دل و ایمان و تن و جان من از دست تو رفت
گرچه ،شیرینم و در عشق تو پرویز منم


