قالب شعر: شعر نیمایی

نیلوفر های آبی احساس

در ترنم سرخ غروب

بال و پر می شویند

در پیچ و خم جاده ها

آواز مسافری نيست

و رویای رسیدن

پشت دیوار زمان

محو شده

شب در راه است

لب این پنجره رویاها

چراغی روشن

و پر های سکوت

روی پرچین ها پیداست

دشت ها در سایه روشن های خیال

ابر نمناکی سر کوه

و پرستوهای شبانگاه

سبک بال و رها

در هوای صخره‌ها می چرخند

سنگ ها

در حاشیه سرد سکوت‌

و نگاه غمناک غروب

روی تنهایی من می لغزد