قالب شعر: {قالب شعر:35}
ما را نکنی خانه خرابات ِ نسیمت
کین دل شده یک کودک ِ کاری به زمینت
چون وعده دهی گوهر ِ لبخند ِ خود اما
کینه شده دربان ِ در ِ باغ ِ حریمت ؛
معطوف ِ عطایم که لقایت چو ببخشی
پیدا نظری پرتو هویدای ِ رحیمت
دردی که مداوای دوای تو نباشد
محکوم ِ فنا گشته به نفرین ِ لعینت


