قالب شعر: شعر نیمایی

من و این باد شمال

من و این پرده کم رنگ اتاق

من و این

پنجره باز صدا

من و این

جنبش بی برگی دست

نور از روزنه سبز گیاهی

بر خیرگی تند نگاهم

تابید

دودی سبک‌

از پنجره ام بیرون جست

و من در مرز صدا و فریاد

صبح لبخند تو را دیدم

در جشن تمنای چمن

من و این شبنم صبح

روی پلک تر این لاله قرمز

من و اين بازی  نور

وسط حوض حیاط

من و این عطر نسیم

در تن ترد علف ها

و خدایی که از

پنجره روشن گل ها

زندگی می بخشد

من و انبوه زمان ها

من این کاج بلند

و خدایی که از

اوج تماشای حیات

تو را می خواند

یک کبوتر بر بام

یک افق پرواز

تا اوج نگاه

گل یاسی به حیاط

عطر خوبی و محبت

به همسایه ما می بخشد

و حضور گنجشک

در زندگی باغچه

شور انگیز است

من و این لحظه خوشبو

که لب پنجره ام محو شده

باد می آمد از سمت‌ درخت

و من از سمت خدا