قالب شعر: غزل

دنیا  به رنگ و بوی تو  بوئیدنی‌تر است
وز هرچه دیده دیده گلی، دیدنی‌تر است

سر  می‌نهم  هر آنچه  بگوید  خدای  من
یا رب تو‌خود بگو، که پرستیدنی‌تر است؟

از  ماه  و از  ستاره  و  خورشیدِ  آسمان
خورشید من زشمس‌تو رخشیدنی‌تر است

او را  تو از چه آب و گلی آفریده‌ای؟
کاین شوخ دلپسند پسندیدنی‌تر است

افتاده‌ام  به  وسوسه از  برقِ  چشم او
از میوه‌های وسوسه هم چیدنی‌تر است

نوشیدم از حریقِ لبانِ چو سیب سرخ
از هر شراب میکده  نوشیدنی‌تر است

ما را  تو از درخت  گناهت چو رانده‌ای
حالا تو خود بگو که پرستیدنی‌تر است؟

محمد_حسین_نظری