قالب شعر: شعر نیمایی

یک پرنده

در اوج صدا

عکس گلبرگی در آب

دشت هایی زیر باران

و من در اوج تماشا خیس

یک قناری در  آغوش قفس

کوچه ای در غربت فرفره ها

شاخه های گل میخک

روی موهای نسیم

یک عروسک در خواب

کودکی  لبریز خیال

اتاقی در اوج سکوت

یک چکاوک

پشت تنهایی سنگی پنهان

رد پای تر باران

در پیچ و خم جاده ها

پیدا بود

در دامنه ها

نقش هایی رنگین

آهسته ورق می خوردند

کوه در اوج نگاه

و من

در اوج نیایش بودم