قالب شعر: غزل

گفتم ای عشق  برو  از ستمت  سیر شدم
از می و باده و از جام و جمت سیر شدم

گرچه زیباست به چشم من دیوانه نگار
تو نگارا  برو  از زلف  خمت سیر  شدم

عالم  عشق  اگر  آن  شد  و  این   شد  ثمرم
همه خسران شد و از بیش و کمت سیر شدم

در  حریم   تو  مرا  غیر  ستم   هیچ  نبود
بی سبب نیست که من از حَرَمَت سیر شدم

در  مسیر  تو مرا جز شب  دیجور نبود
منتظر ماندم و از صبحدمت سیر شدم

قسمت من همه هجران شد از این قصه ی عشق
با  من  از   عیش  مگو   از  کرمت  سیر  شدم

بیرق سرخ  تو  هر چند برافراشته است
ولی از قامت و اوج اَلمت  سیر شدم

در وفا ماندم و دیدم نظری نیست به من
عهد و پیمان شکنی از قسمَت سیر شدم

قد خمیده است مرا طاقت بیش از این نیست
برو  ای  عشق  که  از  بار   غمت   سیر  شدم

#محمد_حسین_نظری