قالب شعر: شعر سپید

من میسوزم بی فریاد

و میروم بی آنکه نامم رو بدانند

اما هر جا که خاکستر هست

بوی آتش من هنوز جاری است

من کنار باد می ایستم،

با دلیلی که می‌داند سوختن

گاه به معنای زنده ماندن است.

و اگر کسی نگاه کند می‌فهمد که زیبایی من

لحظه ای کوتاه ،

اما آتشی ابدی است .