قالب شعر: شعر نیمایی
امشب
حیاط خانه ام
از جشن ستارگان نورانی است
خوشه های کهکشان
هوای اتاقم را می شکنند
تن این پنجره ها
می لرزد
در عبور غمناک نگاهت
عطر گل سرخی
ته چشمانم جاری است
در هوای این باغچه ها
نفس های تو
مثل نسیمی خوشبو
خواب مرا می روبد
و من مثل فانوسی
در آغوش دریای نگاهت
غرق می شوم
