عــالــم بــیــخــبــری بــود بــهــشــت آبــادمتا به هوش آمدم از عرش به فرش افتادمعــشــق بــر بــاد اگــر داد بــاکــی نـیـســتمی کشد جـانب خـود بـا…
| عــالــم بــیــخــبــری بــود بــهــشــت آبــادم | تا به هوش آمدم از عرش به فرش افتادم |
| عــشــق بــر بــاد اگــر داد بــاکــی نـیـســت | می کشد جـانب خـود بـاز چـو کاغذ بـادم |
| نـیسـتـم از کـشـش مـوجـه رحـمـت نـومـیـد | گـر چـه از قـلـزم رحـمـت بــه کـار افـتـادم |
| مـوجـه ریـگ روانـم کـه بـه هـر جـنـبـش بــاد | مـی زنـد غـوطـه بـه دریـای عـدم بـنـیادم |
| مـنـم آن طـفـل بــدآمـوز شــکـر خــواب عـدم | کـه شــب اول گـورســت شــب مـیـلـادم |
| گـره از غـنـچـه پـیکـان نـگـشـایـد بـه نـسـیم | نـتــوان کـرد بــه افـسـون طـرب دلـشـادم |
| از دم تــیـغ کـه هـر دم بــه ســرم مـی بــارد | می تـوان یافـت کـه سـهو الـقـلم ایجـادم |
| عــزت عـشــق جــهـانـســوز بــود عـزت مـن | گر چـه خـاکسـتـرم، از آتـش سوزان زادم |
| گـوشـمـال عـبــثــی مـی دهـد اسـتــاد مـرا | سـبـقـی نیسـت مـحـبـت کـه رود از یادم |
| اخــتــیـاری نــبــود نــقــش بــد و نــیـک مــرا | کــعــبــتــیـنـم کــه گــرفــتــار کــف نـرادم |
| از گــرفــتــاری مــن هــســت اگــر عــار تــرا | مـی تـوان کـرد بـه یک چـین جـبـین آزادم |
| چه عجب صائب اگر شد سخن من یکدست | من کـه از فـکـر متـین چـون قـلـم فـولـادم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
