قالب شعر: شعر سپید

من اینجا بس دلم تنگ است
و هر سازی که می‌بینم بدآهنگ است

نمی‌خواهم بمانم در جهان تار
که حتی نور خورشیدش نیرنگ است

دلم پر می‌کشد سوی دیاری دور
که در آن عشق، چون باران خوش‌رنگ است

به شهری که نسیمش بوی دل دارد
در آنجا هر دلی پاک و دل‌آهنگ است