فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 17 بهمن 1403

خانه / کتابخانه دیجیتال / کتاب های شاعران / مولوی (مولانا ) / مولوی (مولانا جلال الدین محمد بلخی)،دیوان شمس / غزلیات – قسمت دوم (د – م)

غزلیات – قسمت دوم (د – م)

شماره ٢: طرفه گرمابه بانی کو ز خلوت برآید

شماره ١: عید بگذشت و همه خلق سوی کار شدند

شماره ٣: باز شیری با شکر آمیختند

شماره ٥: خنب های لایزالی جوش باد

شماره ٤: آن شکرپاسخ نباتم می دهد

شماره ٧: بار دیگر یار ما هنباز کرد

شماره ٦: موشکی صندوق را سوراخ کرد

شماره ٨: شهر پر شد لولیان عقل دزد

شماره ١٠: چون مرا جمعی خریدار آمدند

شماره ٩: خلق می جنبند مانا روز شد

شماره ١١: ساقیان سرمست در کار آمدند

شماره ١٣: هر چه آن خسرو کند شیرین کند

شماره ١٢: اندک اندک جمع مستان می رسند

شماره ١٥: عشق اکنون مهربانی می کند

شماره ١٤: خنده از لطفت حکایت می کند

شماره ١٦: عمر بر اومید فردا می رود

شماره ١٨: برنشین ای عزم و منشین ای امید

شماره ١٧: عاشقان پیدا و دلبر ناپدید

شماره ١٩: ای خدا از عاشقان خشنود باد

شماره ٢١: هر که را اسرار عشق اظهار شد

شماره ٢٠: نه فلک مر عاشقان را بنده باد

شماره ٢٢: هر چه دلبر کرد ناخوش چون بود

شماره ٢٤: هر زمان لطفت همی در پی رسد

شماره ٢٣: صاف جان ها سوی گردون می رود

شماره ٢٦: مرگ ما هست عروسی ابد

شماره ٢٥: شب شد و هنگام خلوتگاه شد

شماره ٢٧: از دل رفته نشان می آید

شماره ٢٩: گر نخسپی شبکی جان چه شود

شماره ٢٨: گل خندان که نخندد چه کند

شماره ٣٠: هر کجا بوی خدا می آید

شماره ٣٢: خشمین بر آن کسی شو کز وی گزیر باشد

شماره ٣١: گر نخسپی شبکی جان چه شود

شماره ٣٣: بعد از سماع گویی کان شورها کجا شد

شماره ٣٥: آن ماه کو ز خوبی بر جمله می دواند

شماره ٣٤: باز آفتاب دولت بر آسمان برآمد

شماره ٣٧: گر ساعتی ببری ز اندیشه ها چه باشد

شماره ٣٦: در عشق زنده باید کز مرده هیچ ناید

شماره ٣٨: مرغی که ناگهانی در دام ما درآمد

شماره ٤٠: پیمانه ایست این جان پیمانه این چه داند

شماره ٣٩: بیمار رنج صفرا ذوق شکر نداند

شماره ٤١: از چشم پرخمارت دل را قرار ماند

شماره ٤٣: یک خانه پر ز مستان مستان نو رسیدند

شماره ٤٢: ای آن که از عزیزی در دیده جات کردند

شماره ٤٤: ای آنک پیش حسنت حوری قدم دو آید

شماره ٤٦: مر بحر را ز ماهی دایم گزیر باشد

شماره ٤٥: جز لطف و جز حلاوت خود از شکر چه آید

شماره ٤٨: عید آمد و خوش آمد دلدار دلکش آمد

شماره ٤٧: گفتم مکن چنین ها ای جان چنین نباشد

شماره ٤٩: برجه ز خواب و بنگر نک روز روشن آمد

شماره ٥١: وقتی خوشست ما را لابد نبید باید

شماره ٥٠: گفتی که در چه کاری با تو چه کار ماند

شماره ٥٢: نی دیده هر دلی را دیدار می نماید

شماره ٥٤: لطفی نماند کان صنم خوش لقا نکرد

شماره ٥٣: ای دل اگر کم آیی کارت کمال گیرد

شماره ٥٥: قومی که بر براق بصیرت سفر کنند

شماره ٥٧: بلبل نگر که جانب گلزار می رود

شماره ٥٦: آتش پریر گفت نهانی به گوش دود

شماره ٥٩: چندان حلاوت و مزه و مستی و گشاد

شماره ٥٨: جانا بیار باده که ایام می رود

شماره ٦٠: چندان حلاوت و مزه و مستی و گشاد

شماره ٦٢: خیاط روزگار به بالای هیچ مرد

شماره ٦١: به حرم به خود کشید و مرا آشنا ببرد

شماره ٦٣: چشمم همی پرد مگر آن یار می رسد

شماره ٦٥: این عشق جمله عاقل و بیدار می کشد

شماره ٦٤: آمد بهار خرم و رحمت نثار شد

شماره ٦٦: خفته نمود دلبر گفتم ز باغ زود

شماره ٦٨: گر عید وصل تست منم خود غلام عید

شماره ٦٧: امروز مرده بین که چه سان زنده می شود

شماره ٦٩: تا چند خرقه بردرم از بیم و از امید

شماره ٧١: صحرا خوشست لیک چو خورشید فر دهد

شماره ٧٠: امسال بلبلان چه خبرها همی دهند

شماره ٧٣: صد مصر مملکت ز تعدی خراب شد

شماره ٧٢: صبح آمد و صحیفه مصقول برکشید

شماره ٧٤: آه که بار دگر آتش در من فتاد

شماره ٧٦: جان من و جان تو بود یکی ز اتحاد

شماره ٧٥: جامه سیه کرد کفر نور محمد رسید

شماره ٧٧: پرده دل می زند زهره هم از بامداد

شماره ٧٩: از رسن زلف تو خلق به جان آمدند

شماره ٧٨: بار دگر آمدیم تا شود اقبال شاد

شماره ٨٠: روبهکی دنبه برد شیر مگر خفته بود

شماره ٨٢: روی تو چون روی مار خوی تو زهر قدید

شماره ٨١: زهره من بر فلک شکل دگر می رود

شماره ٨٤: دی شد و بهمن گذشت فصل بهاران رسید

شماره ٨٣: صبحدمی همچو صبح پرده ظلمت درید

شماره ٨٥: آمد شهر صیام سنجق سلطان رسید

شماره ٨٧: نعره آن بلبلان از سوی بستان رسید

شماره ٨٦: نیک بدست آنک او شد تلف نیک و بد

شماره ٨٨: وسوسه تن گذشت غلغله جان رسید

شماره ٩٠: شرح دهم من که شب از چه سیه دل بود

شماره ٨٩: غره مشو گر ز چرخ کار تو گردد بلند

شماره ٩١: بانگ زدم من که دل مست کجا می رود

شماره ٩٣: بگیر دامن لطفش که ناگهان بگریزد

شماره ٩٢: یار مرا عارض و عذار نه این بود

شماره ٩٥: ز سر بگیرم عیشی چو پا به گنج فروشد

شماره ٩٤: اگر دمی بنوازد مرا نگار چه باشد

شماره ٩٦: اگر مرا تو نخواهی دلم تو را نگذارد

شماره ٩٨: شدم ز عشق به جایی که عشق نیز نداند

شماره ٩٧: ز باد حضرت قدسی بنفشه زار چه می شد

شماره ٩٩: گرفت خشم ز بستان سرخری و برون شد

شماره ١٠١: چو درد گیرد دندان تو عدو گردد

شماره ١٠٠: مده به دست فراقت دل مرا که نشاید

شماره ١٠٢: چه پادشاست که از خاک پادشا سازد

شماره ١٠٤: به روز مرگ چو تابوت من روان باشد

شماره ١٠٣: بر آستانه اسرار آسمان نرسد

شماره ١٠٦: بگو به گوش کسانی که نور چشم منند

شماره ١٠٥: نگفتمت مرو آن جا که مبتلات کنند

شماره ١٠٧: ز بانگ پست تو ای دل بلند گشت وجود

شماره ١٠٩: درخت و برگ برآید ز خاک این گوید

شماره ١٠٨: بیا که ساقی عشق شراب باره رسید

شماره ١١٠: به یارکان صفا جز می صفا مدهید

شماره ١١٢: ببرد خواب مرا عشق و عشق خواب برد

شماره ١١١: چو کارزار کند شاه روم با شمشاد

شماره ١١٣: کسی که عاشق آن رونق چمن باشد

شماره ١١٥: چو عشق را هوس بوسه و کنار بود

شماره ١١٤: سخن که خیزد از جان ز جان حجاب کند

شماره ١١٧: به روح های مقدس ز من سلام برید

شماره ١١٦: رسید ساقی جان ما خمار خواب آلود

شماره ١١٨: دو ماه پهلوی همدیگرند بر در عید

شماره ١٢٠: به باغ بلبل از این پس حدیث ما گوید

شماره ١١٩: حبیب کعبه جانست اگر نمی دانید

شماره ١٢١: هزار جان مقدس فدای روی تو باد

شماره ١٢٢: ز عشق آن رخ خوب تو ای اصول مراد

شماره ١٢٣: سپاس و شکر خدا را که بندها بگشاد

شماره ١٢٤: مها به دل نظری کن که دل تو را دارد

شماره ١٢٦: میان باغ گل سرخ های و هو دارد

شماره ١٢٥: مها به دل نظری کن که دل تو را دارد

شماره ١٢٨: مکن مکن که پشیمان شوی و بد باشد

شماره ١٢٧: میان باغ گل سرخ های و هو دارد

شماره ١٢٩: مرا عقیق تو باید شکر چه سود کند

شماره ١٣١: سخن به نزد سخندان بزرگوار بود

شماره ١٣٠: فراغتی دهدم عشق تو ز خویشاوند

شماره ١٣٢: به پیش تو چه زند جان و جان کدام بود

شماره ١٣٤: ز بعد خاک شدن یا زیان بود یا سود

شماره ١٣٣: ربود عشق تو تسبیح و داد بیت و سرود

شماره ١٣٥: اگر مرا تو نخواهی دلم تو را خواهد

شماره ١٣٧: به باغ بلبل از این پس نوای ما گوید

شماره ١٣٦: نماز شام چو خورشید در غروب آید

شماره ١٣٩: میان باغ گل سرخ های و هو دارد

شماره ١٣٨: ندا رسید به جان ها که چند می پایید

شماره ١٤٠: مخسب شب که شبی صد هزار جان ارزد

شماره ١٤٢: مرا وصال تو باید صبا چه سود کند

شماره ١٤١: کسی خراب خرابات و مست می باشد

شماره ١٤٣: سپاس آن عدمی را که هست ما بربود

شماره ١٤٥: ز شمس دین طرب نوبهار بازآید

شماره ١٤٤: هر آن نوی که رسد سوی تو قدید شود

شماره ١٤٦: سپیده دم بدمید و سپیده می ساید

شماره ١٤٧: افزود آتش من آب را خبر ببرید

شماره ١٤٨: سلام بر تو که سین سلام بر تو رسید

شماره ١٥٠: هزار جان مقدس فدای روی تو باد

شماره ١٤٩: ز جان سوخته ام خلق را حذار کنید

شماره ١٥١: کدام لب که از او بوی جان نمی آید

شماره ١٥٣: به حارسان نکوروی من خطاب کنید

شماره ١٥٢: اگر دل از غم دنیا جدا توانی کرد

شماره ١٥٤: جهان را بدیدم وفایی ندارد

شماره ١٥٦: دل من که باشد که تو را نباشد

شماره ١٥٥: سحر این دل من ز سودا چه می شد

شماره ١٥٧: گفتم که ای جان خود جان چه باشد

شماره ١٥٩: دیده خون گشت و خون نمی خسبد

شماره ١٥٨: دل گردون خلل کند چو مه تو نهان شود

شماره ١٦١: سیبکی نیم سرخ و نیمی زرد

شماره ١٦٠: رسم نو بین که شهریار نهاد

شماره ١٦٢: سیبکی نیم سرخ و نیمی زرد

شماره ١٦٤: عشق تو مست و کف زنانم کرد

شماره ١٦٣: دیده ها شب فراز باید کرد

شماره ١٦٥: عاشقانی که باخبر میرند

شماره ١٦٧: گر تو را بخت یار خواهد بود

شماره ١٦٦: صوفیان در دمی دو عید کنند

شماره ١٦٩: خسروانی که فتنه ای چینید

شماره ١٦٨: آتش افکند در جهان جمشید

شماره ١٧٠: عید بر عاشقان مبارک باد

شماره ١٧١: زندگانی صدر عالی باد

شماره ١٧٢: شاهدی بین که در زمانه بزاد

شماره ١٧٣: مادر عشق طفل عاشق را

شماره ١٧٥: یوسف آخرزمان خرامان شد

شماره ١٧٤: شعر من نان مصر را ماند

شماره ١٧٦: هر کی در ذوق عشق دنگ آمد

شماره ١٧٧: هین که هنگام صابران آمد

شماره ١٧٩: عشق را جان بی قرار بود

شماره ١٧٨: هر که بهر تو انتظار کند

شماره ١٨٠: هر که را ذوق دین پدید آید

شماره ١٨٢: صبر با عشق بس نمی آید

شماره ١٨١: بوی دلدار ما نمی آید

شماره ١٨٣: من بسازم ولیک کی شاید

شماره ١٨٥: خسروانی که فتنه ای چینید

شماره ١٨٤: عشق جانان مرا ز جان ببرید

شماره ١٨٦: زان ازلی نور که پرورده اند

شماره ١٨٨: دیدن روی تو هم از بامداد

شماره ١٨٧: دوست همان به که بلاکش بود

شماره ١٨٩: گفت کسی خواجه سنایی بمرد

شماره ١٩١: آتش عشق تو قلاووز شد

شماره ١٩٠: پیرهن یوسف و بو می رسد

شماره ١٩٢: از سوی دل لشکر جان آمدند

شماره ١٩٤: آه در آن شمع منور چه بود

شماره ١٩٣: آنچ گل سرخ قبا می کند

شماره ١٩٥: چونک کمند تو دلم را کشید

شماره ١٩٧: دوش دل عربده گر با کی بود

شماره ١٩٦: شاخ گلی باغ ز تو سبز و شاد

شماره ١٩٨: هر که ز عشاق گریزان شود

شماره ٢٠٠: گفت کسی خواجه سنایی بمرد

شماره ١٩٩: عشق مرا بر همگان برگزید

شماره ٢٠١: یا من نعماه غیر معدود

شماره ٢٠٢: طارت الکتب الکرام من کرام یا عباد

شماره ٢٠٣: من رای درا تلالا نوره وسط الفؤاد

شماره ٢٠٥: یا شبه الطیف لی انت قریب بعید

شماره ٢٠٤: میر خوبان را دگر منشور خوبی دررسید

شماره ٢٠٦: اگر حریف منی پس بگو که دوش چه بود

شماره ٢٠٧: حکم البین بموتی و عمد

شماره ٢٠٨: ای شاهد سیمین ذقن درده شرابی همچو زر

شماره ٢١٠: آمد ترش رویی دگر یا زمهریر است او مگر

شماره ٢٠٩: انا فتحنا عینکم فاستبصروا الغیب البصر

شماره ٢١١: رو چشم جان را برگشا در بی دلان اندرنگر

شماره ٢١٣: ای تو نگار خانگی خانه درآ از این سفر

شماره ٢١٢: ما را خدا از بهر چه آورد بهر شور و شر

شماره ٢١٤: گرم درآ و دم مده باده بیار و غم ببر

شماره ٢١٦: اگر باده خوری باری ز دست دلبر ما خور

شماره ٢١٥: دی سحری بر گذری گفت مرا یار

شماره ٢١٧: مرا همچون پدر بنگر نه همچون شوهر مادر

شماره ٢١٩: گر چه نه به دریاییم دانه گهریم آخر

شماره ٢١٨: مرا آن اصل بیداری دگرباره به خواب اندر

شماره ٢٢١: ذاتت عسلست ای جان گفتت عسلی دیگر

شماره ٢٢٠: یغمابک ترکستان بر زنگ بزد لشکر

شماره ٢٢٢: جان بر کف خود داری ای مونس جان زوتر

شماره ٢٢٤: جان من و جان تو بستست به همدیگر

شماره ٢٢٣: نیمیت ز زهر آمد نیمی دگر از شکر

شماره ٢٢٥: تا چند زنی بر من ز انکار تو خار آخر

شماره ٢٢٧: مکن یار مکن یار مرو ای مه عیار

شماره ٢٢٦: ای دیده مرا بر در واپس بکشیده سر

شماره ٢٢٩: ای رخت فکنده تو بر اومید و حذر بر

شماره ٢٢٨: ای عاشق بیچاره شده زار به زر بر

شماره ٢٣٠: گیرم که بود میر تو را زر به خروار

شماره ٢٣٢: بگرد فتنه می گردی دگربار

شماره ٢٣١: به حسن تو نباشد یار دیگر

شماره ٢٣٣: جفا از سر گرفتی یاد می دار

شماره ٢٣٥: منم از جان خود بیزار بیزار

شماره ٢٣٤: مرا یارا چنین بی یار مگذار

شماره ٢٣٦: مرا اقبال خندانید آخر

شماره ٢٣٨: بگردان ساقیا آن جام دیگر

شماره ٢٣٧: به ساقی درنگر در مست منگر

شماره ٢٤٠: در این سرما و باران یار خوشتر

شماره ٢٣٩: نگشتم از تو هرگز ای صنم سیر

شماره ٢٤١: خداوند خداوندان اسرار

شماره ٢٤٣: کی باشد اختری در اقطار

شماره ٢٤٢: صد بار بگفتمت نگهدار

شماره ٢٤٤: شب گشت ولیک پیش اغیار

شماره ٢٤٦: نزدیک توام مرا مبین دور

شماره ٢٤٥: نوریست میان شعر احمر

شماره ٢٤٨: انجیرفروش را چه بهتر

شماره ٢٤٧: ای یار شگرف در همه کار

شماره ٢٤٩: انجیرفروش را چه بهتر

شماره ٢٥١: آخر کی شود از آن لقا سیر

شماره ٢٥٠: دارد درویش نوش دیگر

شماره ٢٥٢: گفتی که زیان کنی زیان گیر

شماره ٢٥٣: عاشقی در خشم شد از یار خود معشوق وار

شماره ٢٥٥: چون نبینم من جمالت صد جهان خود دیده گیر

شماره ٢٥٤: عرض لشکر می دهد مر عاشقان را عشق یار

شماره ٢٥٦: عزم رفتن کرده ای چون عمر شیرین یاد دار

شماره ٢٥٨: یا ربا این لطف ها را از لبش پاینده دار

شماره ٢٥٧: مطربا در پیش شاهان چون شدستی پرده دار

شماره ٢٦٠: سر برآور ای حریف و روی من بین همچو زر

شماره ٢٥٩: مرحبا ای جان باقی پادشاه کامیار

شماره ٢٦١: نیشکر باید که بندد پیش آن لب ها کمر

شماره ٢٦٣: گر به خلوت دیدمی او را به جایی سیر سیر

شماره ٢٦٢: در سماع عاشقان زد فر و تابش بر اثیر

شماره ٢٦٤: معده را پر کرده ای دوش از خمیر و از فطیر

شماره ٢٦٥: گر خورد آن شیر عشقت خون ما را خورده گیر

شماره ٢٦٧: گرم در گفتار آمد آن صنم این الفرار

شماره ٢٦٦: خوی بد دارم ملولم تو مرا معذور دار

شماره ٢٦٨: آینه چینی تو را با زنگی اعشی چه کار

شماره ٢٦٩: لحظه لحظه می برون آمد ز پرده شهریار

شماره ٢٧٠: از کنار خویش یابم هر دمی من بوی یار

شماره ٢٧١: شادیی کان از جهان اندر دلت آید مخر

شماره ٢٧٢: بهر شهوت جان خود را می دهی همچون ستور

شماره ٢٧٤: ای صبا حالی ز خد و خال شمس الدین بیار

شماره ٢٧٣: ساقیا هستند خلقان از می ما دور دور

شماره ٢٧٥: عقل بند ره روان و عاشقانست ای پسر

شماره ٢٧٧: مه روزه اندرآمد هله ای بت چو شکر

شماره ٢٧٦: هله زیرک هله زیرک هله زیرک زوتر

شماره ٢٧٩: هله زیرک هله زیرک هله زیرک هله زوتر

شماره ٢٧٨: همه صیدها بکردی هله میر بار دیگر

شماره ٢٨٠: بده آن باده به ما باده به ما اولیتر

شماره ٢٨١: سر فروکن به سحر کز سر بازار نظر

شماره ٢٨٢: هین که آمد به سر کوی تو مجنون دگر

شماره ٢٨٣: صنما این چه گمانست فرودست حقیر

شماره ٢٨٤: نه که مهمان غریبم تو مرا یار مگیر

شماره ٢٨٦: روستایی بچه ای هست درون بازار

شماره ٢٨٥: اختران را شب وصلست و نثارست و نثار

شماره ٢٨٧: پر ده آن جام می را ساقیا بار دیگر

شماره ٢٨٩: گر ز سر عشق او داری خبر

شماره ٢٨٨: داد جاروبی به دستم آن نگار

شماره ٢٩١: آمدم من بی دل و جان ای پسر

شماره ٢٩٠: عقل بند ره روانست ای پسر

شماره ٢٩٢: ای نهاده بر سر زانو تو سر

شماره ٢٩٤: نرم نرمک سوی رخسارش نگر

شماره ٢٩٣: بس که می انگیخت آن مه شور و شر

شماره ٢٩٥: عشق را با گفت و با ایما چه کار

شماره ٢٩٦: رفتم آن جا مست و گفتم ای نگار

شماره ٢٩٧: باز شد در عاشقی بابی دگر

شماره ٢٩٩: راز را اندر میان نه وامگیر

شماره ٢٩٨: ای خیالت در دل من هر سحور

شماره ٣٠٠: در چمن آیید و بربندید دید

شماره ٣٠٢: ساقیا باده گلرنگ بیار

شماره ٣٠١: ساقیا باده چون نار بیار

شماره ٣٠٣: از لب یار شکر را چه خبر

شماره ٣٠٥: بر منبرست این دم مذکر مذکر

شماره ٣٠٤: روزی خوشست رویت از نور روز خوشتر

شماره ٣٠٦: ای جان جان جان ها جانی و چیز دیگر

شماره ٣٠٨: ای آینه فقیری جانی و چیز دیگر

شماره ٣٠٧: ای محو عشق گشته جانی و چیز دیگر

شماره ٣١٠: دل ناظر جمال تو آن گاه انتظار

شماره ٣٠٩: هر کس به جنس خویش درآمیخت ای نگار

شماره ٣١١: میر شکار من که مرا کرده ای شکار

شماره ٣١٣: مستیم و بیخودیم و جمال تو پرده در

شماره ٣١٢: کس بی کسی نماند می دان تو این قدر

شماره ٣١٤: آمد بهار خرم و آمد رسول یار

شماره ٣١٦: پرده خوش آن بود کز پس آن پرده دار

شماره ٣١٥: اندیشه را رها کن اندر دلش مگیر

شماره ٣١٧: تاخت رخ آفتاب گشت جهان مست وار

شماره ٣١٩: سست مکن زه که من تیر توام چارپر

شماره ٣١٨: چون سر کس نیستت فتنه مکن دل مبر

شماره ٣٢١: بر سر ره دیدمش تیزروان چون قمر

شماره ٣٢٠: وجهک مثل القمر قلبک مثل الحجر

شماره ٣٢٢: عمر که بی عشق رفت هیچ حسابش مگیر

شماره ٣٢٣: آید هر دم رسول از طرف شهر یار

شماره ٣٢٤: گفت لبم چون شکر ارزد گنج گهر

شماره ٣٢٥: چون سر کس نیستت فتنه مکن دل مبر

شماره ٣٢٧: چرا ز قافله یک کس نمی شود بیدار

شماره ٣٢٦: نه در وفات گذارد نه در جفا دلدار

شماره ٣٢٩: نبشتست خدا گرد چهره دلدار

شماره ٣٢٨: بیار ساقی بادت فدا سر و دستار

شماره ٣٣٠: شدست نور محمد هزار شاخ هزار

شماره ٣٣١: چه مایه رنج کشیدم ز یار تا این کار

شماره ٣٣٣: بیامدیم دگربار چون نسیم بهار

شماره ٣٣٢: مجوی شادی چون در غمست میل نگار

شماره ٣٣٥: درخت اگر متحرک بدی به پا و به پر

شماره ٣٣٤: ز بامداد چه دشمن کشست دیدن یار

شماره ٣٣٦: تو شاخ خشک چرایی به روی یار نگر

شماره ٣٣٨: به من نگر که منم مونس تو اندر گور

شماره ٣٣٧: ندا رسید به جان ها ز خسرو منصور

شماره ٣٣٩: مرا بگاه ده ای ساقی کریم عقار

شماره ٣٤١: کسی بگفت ز ما یا از اوست نیکی و شر

شماره ٣٤٠: بکش بکش که چه خوش می کشی بیار بیار

شماره ٣٤٣: به خدمت لبت آمد به انتجاع شکر

شماره ٣٤٢: فغان فغان که ببست آن نگار بار سفر

شماره ٣٤٤: قدح شکست و شرابم نماند و من مخمور

شماره ٣٤٦: مه تو یار ندارد جز او تو یار مگیر

شماره ٣٤٥: ببین دلی که نگردد ز جان سپاری سیر

شماره ٣٤٧: چو دررسید ز تبریز شمس دین چو قمر

شماره ٣٤٩: مطرب عاشقان بجنبان تار

شماره ٣٤٨: از آن مقام که نبود گشاد زود گذر

شماره ٣٥٠: گر تو خواهی وطن پر از دلدار

شماره ٣٥٢: عشق جانست عشق تو جانتر

شماره ٣٥١: رحم بر یار کی کند هم یار

شماره ٣٥٤: مطربا عیش و نوش از سر گیر

شماره ٣٥٣: روی بنما به ما مکن مستور

شماره ٣٥٥: مطربا عشقبازی از سر گیر

شماره ٣٥٧: خلق را زیر گنبد دوار

شماره ٣٥٦: عار بادا جهانیان را عار

شماره ٣٥٨: میر خرابات تویی ای نگار

شماره ٣٦٠: مست توام نه از می و نه از کوکنار

شماره ٣٥٩: چند از این راه نو روزگار

شماره ٣٦٢: هست کسی صافی و زیبانظر

شماره ٣٦١: جان خراباتی و عمر بهار

شماره ٣٦٣: رحم کن ار زخم شوم سر به سر

شماره ٣٦٥: جاء الربیع و البطر زال الشتاء و الخطر

شماره ٣٦٤: در بگشا کآمد خامی دگر

شماره ٣٦٦: بشنو خبر صادق از گفته پیغامبر

شماره ٣٦٨: انجیرفروش را چه بهتر

شماره ٣٦٧: مرا می گفت دوش آن یار عیار

شماره ٣٦٩: انتم الشمس و القمر منکم السمع و البصر

شماره ٣٧١: جاء الربیع و البطر زال الشتاء و الخطر

شماره ٣٧٠: آفتابی برآمد از اسرار

شماره ٣٧٢: غره وجه سلبت قلب جمیع البشر

شماره ٣٧٤: به سوی ما نگر چشمی برانداز

شماره ٣٧٣: سیدی انی کلیل انت فی زی النهار

شماره ٣٧٦: اگر کی در فرینداش یوقسا یاوز

شماره ٣٧٥: تو چشم شیخ را دیدن میاموز

شماره ٣٧٧: بیا با تو مرا کارست امروز

شماره ٣٧٩: چنان مستم چنان مستم من امروز

شماره ٣٧٨: چنان مستم چنان مستم من امروز

شماره ٣٨٠: در این سرما سر ما داری امروز

شماره ٣٨٢: در این سرما سر ما داری امروز

شماره ٣٨١: الا ای شمع گریان گرم می سوز

شماره ٣٨٤: ماییم فداییان جانباز

شماره ٣٨٣: ای خفته به یاد یار برخیز

شماره ٣٨٥: برخیز و صبوح را برانگیز

شماره ٣٨٧: گر نه ای دیوانه رو مر خویش را دیوانه ساز

شماره ٣٨٦: من از سخنان مهرانگیز

شماره ٣٨٨: سوی خانه خویش آمد عشق آن عاشق نواز

شماره ٣٩٠: اگر آتش است یارت تو برو در او همی سوز

شماره ٣٨٩: عاشقان را شد مسلم شب نشستن تا به روز

شماره ٣٩١: سیمرغ کوه قاف رسیدن گرفت باز

شماره ٣٩٣: ساقی روحانیان روح شدم خیز خیز

شماره ٣٩٢: یا مکثر الدلال علی الخلق بالنشوز

شماره ٣٩٤: برای عاشق و دزدست شب فراخ و دراز

شماره ٣٩٥: به آفتاب شهم گفت هین مکن این ناز

شماره ٣٩٦: برو برو که نفورم ز عشق عارآمیز

شماره ٣٩٧: عشق گزین عشق و در او کوکبه می ران و مترس

شماره ٣٩٩: سوی لبش هر آنک شد زخم خورد ز پیش و پس

شماره ٣٩٨: سیر نگشت جان من بس مکن و مگو که بس

شماره ٤٠١: حال ما بی آن مه زیبا مپرس

شماره ٤٠٠: نیم شب از عشق تا دانی چه می گوید خروس

شماره ٤٠٢: ای دل بی بهره از بهرام ترس

شماره ٤٠٤: ای روترش به پیشم بد گفته ای مرا پس

شماره ٤٠٣: نیست در آخرزمان فریادرس

شماره ٤٠٥: دست بنه بر دلم از غم دلبر مپرس

شماره ٤٠٧: بیا که دانه لطیفست رو ز دام مترس

شماره ٤٠٦: ای سگ قصاب هجر خون مرا خوش بلیس

شماره ٤٠٩: گر عاشقی از جان و دل جور و جفای یار کش

شماره ٤٠٨: ای مست ماه روی تو استاره و گردون خوش

شماره ٤١٠: الحذر از عشق حذر هر کی نشانی بودش

شماره ٤١١: ای شب خوش رو که تویی مهتر و سالار حبش

شماره ٤١٢: یار نخواهم که بود بدخو و غمخوار و ترش

شماره ٤١٣: دام دگر نهاده ام تا که مگر بگیرمش

شماره ٤١٥: چه دارد در دل آن خواجه که می تابد ز رخسارش

شماره ٤١٤: اگر گم گردد این بی دل از آن دلدار جوییدش

شماره ٤١٦: قرین مه دو مریخند و آن دو چشمت ای دلکش

شماره ٤١٨: ریاضت نیست پیش ما همه لطفست و بخشایش

شماره ٤١٧: پریشان باد پیوسته دل از زلف پریشانش

شماره ٤٢٠: رویش خوش و مویش خوش وان طره جعدینش

شماره ٤١٩: آن یار ترش رو را این سوی کشانیدش

شماره ٤٢١: ای یوسف مه رویان ای جاه و جمالت خوش

شماره ٤٢٣: جانم به چه آرامد ای یار به آمیزش

شماره ٤٢٢: زلفی که به جان ارزد هر تار بشوریدش

شماره ٤٢٤: وقتت خوش وقتت خوش حلوایی و شکرکش

شماره ٤٢٦: درون ظلمتی می جو صفاتش

شماره ٤٢٥: هنگام صبوح آمد ای مرغ سحرخوانش

شماره ٤٢٧: قضا آمد شنو طبل نفیرش

شماره ٤٢٩: برفتم دی به پیشش سخت پرجوش

شماره ٤٢٨: نگاری را که می جویم به جانش

شماره ٤٣٠: شنو پندی ز من ای یار خوش کیش

شماره ٤٣٢: ای خواجه تو عاقلانه می باش

شماره ٤٣١: امروز خوش است دل که تو دوش

شماره ٤٣٤: ما نعره به شب زنیم و خاموش

شماره ٤٣٣: آن مطرب ما خوشست و چنگش

شماره ٤٣٥: گر لاش نمود راه قلاش

شماره ٤٣٧: ای سنایی گر نیابی یار یار خویش باش

شماره ٤٣٦: اندرآ ای اصل اصل شادمانی شاد باش

شماره ٤٣٨: آنک بیرون از جهان بد در جهان آوردمش

شماره ٤٤٠: عارفان را شمع و شاهد نیست از بیرون خویش

شماره ٤٣٩: دوش رفتم در میان مجلس سلطان خویش

شماره ٤٤١: ساقیا بی گه رسیدی می بده مردانه باش

شماره ٤٤٣: به شکرخنده اگر می ببرد جان رسدش

شماره ٤٤٢: شده ام سپند حسنت وطنم میان آتش

شماره ٤٤٤: گر لب او شکند نرخ شکر می رسدش

شماره ٤٤٦: بر ملک نیست نهان حال دل و نیک و بدش

شماره ٤٤٥: آن که مه غاشیه زین چو غلامان کشدش

شماره ٤٤٨: اندک اندک راه زد سیم و زرش

شماره ٤٤٧: من توام تو منی ای دوست مرو از بر خویش

شماره ٤٤٩: آنک جانش داده ای آن را مکش

شماره ٤٥١: آن مایی همچو ما دلشاد باش

شماره ٤٥٠: چون تو شادی بنده گو غمخوار باش

شماره ٤٥٢: عقل آمد عاشقا خود را بپوش

شماره ٤٥٤: روی تو جان جانست از جان نهان مدارش

شماره ٤٥٣: اندرآمد شاه شیرینان ترش

شماره ٤٥٦: سرمست شد نگارم بنگر به نرگسانش

شماره ٤٥٥: گر جان بجز تو خواهد از خویش برکنیمش

شماره ٤٥٧: می گفت چشم شوخش با طره سیاهش

شماره ٤٥٨: آن مه که هست گردون گردان و بی قرارش

شماره ٤٥٩: روحیست بی نشان و ما غرقه در نشانش

شماره ٤٦٠: در عشق آتشینش آتش نخورده آتش

شماره ٤٦٢: آینه ام من آینه ام من تا که بدیدم روی چو ماهش

شماره ٤٦١: صد سال اگر گریزی و نایی بتا به پیش

شماره ٤٦٣: مستی امروز من نیست چو مستی دوش

شماره ٤٦٥: باز فرود آمدیم بر در سلطان خویش

شماره ٤٦٤: باز درآمد طبیب از در رنجور خویش

شماره ٤٦٧: خواجه چرا کرده ای روی تو بر ما ترش

شماره ٤٦٦: ما به سلیمان خوشیم دیو و پری گو مباش

شماره ٤٦٨: چون بزند گردنم سجده کند گردنش

شماره ٤٧٠: خواجه غلط کرده ای در صفت یار خویش

شماره ٤٦٩: باز درآمد ز راه بیخود و سرمست دوش

شماره ٤٧١: یار درآمد ز باغ بیخود و سرمست دوش

شماره ٤٧٣: جان منست او هی مزنیدش

شماره ٤٧٢: باز درآمد طبیب از در ایوب خویش

شماره ٤٧٤: ز هدهدان تفکر چو دررسید نشانش

شماره ٤٧٦: ندا رسید به عاشق ز عالم رازش

شماره ٤٧٥: تمام اوست که فانی شدست آثارش

شماره ٤٧٨: شکست نرخ شکر را بتم به روی ترش

شماره ٤٧٧: سری برآر که تا ما رویم بر سر عیش

شماره ٤٧٩: شنو ز سینه ترنگاترنگ آوازش

شماره ٤٨١: چو رو نمود به منصور وصل دلدارش

شماره ٤٨٠: مباد با کس دیگر ثنا و دشنامش

شماره ٤٨٢: دلی کز تو سوزد چه باشد دوایش

شماره ٤٨٣: مست گشتم ز ذوق دشنامش

شماره ٤٨٥: آمد آن خواجه سیماترش

شماره ٤٨٤: توبه من درست نیست خموش

شماره ٤٨٧: کل عقل بوصلکم مدهش

شماره ٤٨٦: علی الله ای مسلمانان از آن هجران پرآتش

شماره ٤٨٨: بیا بیا که تویی جان جان سماع

شماره ٤٩٠: مدارم یک زمان از کار فارغ

شماره ٤٨٩: بیا بیا که تویی جان جان جان سماع

شماره ٤٩١: امروز روز شادی و امسال سال لاغ

شماره ٤٩٣: عیسی روح گرسنه ست چو زاغ

شماره ٤٩٢: گویند شاه عشق ندارد وفا دروغ

شماره ٤٩٥: ما دو سه مست خلوتی جمع شدیم این طرف

شماره ٤٩٤: ما دو سه رند عشرتی جمع شدیم این طرف

شماره ٤٩٦: گر تو تنگ آیی ز ما زوتر برون رو ای حریف

شماره ٤٩٨: کعبه جان ها تویی گرد تو آرم طواف

شماره ٤٩٧: باده نمی بایدم فارغم از درد و صاف

شماره ٤٩٩: بیا بیا که تویی شیر شیر شیر مصاف

شماره ٥٠١: گر خمار آرد صداعی بر سر سودای عشق

شماره ٥٠٠: ای مونس و غمگسار عاشق

شماره ٥٠٣: ای ناطق الهی و ای دیده حقایق

شماره ٥٠٢: ای جهان را دلگشا اقبال عشق

شماره ٥٠٤: باز از آن کوه قاف آمد عنقای عشق

شماره ٥٠٦: جان و سر تو که بگو بی نفاق

شماره ٥٠٥: فریفت یار شکربار من مرا به طریق

شماره ٥٠٧: به دلجویی و دلداری درآمد یار پنهانک

شماره ٥٠٩: رو رو که نه ای عاشق ای زلفک و ای خالک

شماره ٥٠٨: روان شد اشک یاقوتی ز راه دیدگان اینک

شماره ٥١١: هر اول روز ای جان صد بار سلام علیک

شماره ٥١٠: آن میر دروغین بین با اسپک و با زینک

شماره ٥١٢: بباید عشق را ای دوست دردک

شماره ٥١٤: ایا هوای تو در جان ها سلام علیک

شماره ٥١٣: اندرآ با ما نشان ده راستک

شماره ٥١٥: ای ظریف جهان سلام علیک

شماره ٥١٧: برخیز ز خواب و ساز کن چنگ

شماره ٥١٦: ای ظریف جهان سلام علیک

شماره ٥١٩: عاشقی و آنگهانی نام و ننگ

شماره ٥١٨: عشق خامش طرفه تر یا نکته های چنگ چنگ

شماره ٥٢٠: تتار اگر چه جهان را خراب کرد به جنگ

شماره ٥٢١: حریف جنگ گزیند تو هم درآ در جنگ

شماره ٥٢٣: بگردان شراب ای صنم بی درنگ

شماره ٥٢٢: چو زد فراق تو بر سر مرا به نیرو سنگ

شماره ٥٢٤: هر کی در او نیست از این عشق رنگ

شماره ٥٢٦: ای تو ولی احسان دل ای حسن رویت دام دل

شماره ٥٢٥: توبه سفر گیرد با پای لنگ

شماره ٥٢٨: بانگ زدم نیم شبان کیست در این خانه دل

شماره ٥٢٧: این بوالعجب کاندر خزان شد آفتاب اندر حمل

شماره ٥٢٩: حلقه دل زدم شبی در هوس سلام دل

شماره ٥٣١: بقا اندر بقا باشد طریق کم زنان ای دل

شماره ٥٣٠: الا ای رو ترش کرده که تا نبود مرا مدخل

شماره ٥٣٢: مهم را لطف در لطفست از آنم بی قرار ای دل

شماره ٥٣٤: امروز بحمدالله از دی بترست این دل

شماره ٥٣٣: هر آن کو صبر کرد ای دل ز شهوت ها در این منزل

شماره ٥٣٦: صد هزاران همچو ما غرقه در این دریای دل

شماره ٥٣٥: چه کارستان که داری اندر این دل

شماره ٥٣٧: شتران مست شدستند ببین رقص جمل

شماره ٥٣٩: رفت عمرم در سر سودای دل

شماره ٥٣٨: تو مرا می بده و مست بخوابان و بهل

شماره ٥٤٠: سوی آن سلطان خوبان الرحیل

شماره ٥٤٢: تا نزند آفتاب خیمه نور جلال

شماره ٥٤١: امروز روز شادی و امسال سال گل

شماره ٥٤٣: چشم تو با چشم من هر دم بی قیل و قال

شماره ٥٤٥: چند از این قیل و قال عشق پرست و ببال

شماره ٥٤٤: شد پی این لولیان در حرم ذوالجلال

شماره ٥٤٦: چگونه برنپرد جان چو از جناب جلال

شماره ٥٤٨: دو چشم اگر بگشادی به آفتاب وصال

شماره ٥٤٧: تو را سعادت بادا در آن جمال و جلال

شماره ٥٥٠: پیام کرد مرا بامداد بحر عسل

شماره ٥٤٩: اگر درآید ناگه صنم زهی اقبال

شماره ٥٥١: به گوش دل پنهانی بگفت رحمت کل

شماره ٥٥٣: باده ده ای ساقی جان باده بی درد و دغل

شماره ٥٥٢: ز خود شدم ز جمال پر از صفا ای دل

شماره ٥٥٤: عمرک یا واحدا فی درجات الکمال

شماره ٥٥٦: کجکنن اغلن اودیا کلکل

شماره ٥٥٥: لجکنن اغلن هی بزه کلکل

شماره ٥٥٧: ایها النور فی الفؤاد تعال

شماره ٥٥٩: یا بدیع الحسن قد اوضحت بالبلبال بال

شماره ٥٥٨: یا منیر البدر قد اوضحت بالبلبال بال

شماره ٥٦١: عمرک یا واحدا فی درجات الکمال

شماره ٥٦٠: رشاء العشق حبیبی لشرود و مضل

شماره ٥٦٢: تعال یا مدد العیش و السرور تعال

شماره ٥٦٤: ای عاشقان ای عاشقان پیمانه را گم کرده ام

شماره ٥٦٣: آمد بهار ای دوستان منزل سوی بستان کنیم

شماره ٥٦٥: این بار من یک بارگی در عاشقی پیچیده ام

شماره ٥٦٧: ای عاشقان ای عاشقان من خاک را گوهر کنم

شماره ٥٦٦: هان ای طبیب عاشقان دستی فروکش بر برم

شماره ٥٦٩: کاری ندارد این جهان تا چند گل کاری کنم

شماره ٥٦٨: بازآمدم چون عید نو تا قفل زندان بشکنم

شماره ٥٧٠: ای با من و پنهان چو دل از دل سلامت می کنم

شماره ٥٧١: ای آسمان این چرخ من زان ماه رو آموختم

شماره ٥٧٣: دی بر سرم تاج زری بنهاده است آن دلبرم

شماره ٥٧٢: آمد خیال خوش که من از گلشن یار آمدم

شماره ٥٧٥: ای ساقی روشن دلان بردار سغراق کرم

شماره ٥٧٤: هرگز ندانم راندن مستی که افتد بر درم

شماره ٥٧٦: تا من بدیدم روی تو ای ماه و شمع روشنم

شماره ٥٧٧: عشقا تو را قاضی برم کاشکستیم همچون صنم

شماره ٥٧٨: بس جهد می کردم که من آیینه نیکی شوم

شماره ٥٧٩: آمد بهار ای دوستان منزل به سروستان کنیم

شماره ٥٨١: ای نفس کل صورت مکن وی عقل کل بشکن قلم

شماره ٥٨٠: هین خیره خیره می نگر اندر رخ صفراییم

شماره ٥٨٣: بازآمدم بازآمدم از پیش آن یار آمدم

شماره ٥٨٢: ای پاک رو چون جام جم وز عشق آن مه متهم

شماره ٥٨٤: تا کی به حبس این جهان من خویش زندانی کنم

شماره ٥٨٦: مرده بدم زنده شدم گریه بدم خنده شدم

شماره ٥٨٥: یار شدم یار شدم با غم تو یار شدم

شماره ٥٨٧: دفع مده دفع مده من نروم تا نخورم

شماره ٥٨٩: باز در اسرار روم جانب آن یار روم

شماره ٥٨٨: مطرب عشق ابدم زخمه عشرت بزنم

شماره ٥٩٠: زین دو هزاران من و ما ای عجبا من چه منم

شماره ٥٩١: جمع تو دیدم پس از این هیچ پریشان نشوم

شماره ٥٩٢: هر نفسی تازه ترم کز سر روزن بپرم

شماره ٥٩٣: تیز دوم تیز دوم تا به سواران برسم

شماره ٥٩٥: دوش چه خورده ای بگو ای بت همچو شکرم

شماره ٥٩٤: کوه نیم سنگ نیم چونک گدازان نشوم

شماره ٥٩٧: کار مرا چو او کند کار دگر چرا کنم

شماره ٥٩٦: آمده ام که سر نهم عشق تو را به سر برم

شماره ٥٩٨: میل هواش می کنم طال بقاش می زنم

شماره ٦٠٠: دوش چه خورده ای بگو ای بت همچو شکرم

شماره ٥٩٩: هر شب و هر سحر تو را من به دعا بخواستم

شماره ٦٠١: تا به کی ای شکر چو تن بی دل و جان فغان کنم

شماره ٦٠٢: ای تو بداده در سحر از کف خویش باده ام

شماره ٦٠٣: تا که اسیر و عاشق آن صنم چو جان شدم

شماره ٦٠٤: گرم درآ و دم مده باده بیار ای صنم

شماره ٦٠٦: کشید این دل گریبانم به سوی کوی آن یارم

شماره ٦٠٥: بیا هر کس که می خواهد که تا با وی گرو بندم

شماره ٦٠٨: ز فرزین بند آن رخ من چه شهماتم چه شهماتم

شماره ٦٠٧: درخت و آتشی دیدم ندا آمد که جانانم

شماره ٦٠٩: ترش رویی و خشمینی چنین شیرین ندیدستم

شماره ٦١١: دلا مشتاق دیدارم غریب و عاشق و مستم

شماره ٦١٠: به حق روی تو که من چنین رویی ندیدستم

شماره ٦١٢: بگفتم حال دل گویم از آن نوعی که دانستم

شماره ٦١٤: بیا بشنو که من پیش و پس اسبت چرا گردم

شماره ٦١٣: اگر شد سود و سرمایه چه غمگینی چو من هستم

شماره ٦١٦: تو تا دوری ز من جانا چنین بی جان همی گردم

شماره ٦١٥: طواف حاجیان دارم بگرد یار می گردم

شماره ٦١٧: بگفتم عذر با دلبر که بی گه بود و ترسیدم

شماره ٦١٩: چه دانی تو که در باطن چه شاهی همنشین دارم

شماره ٦١٨: دعا گویی است کار من بگویم تا نطق دارم

شماره ٦٢٠: من از اقلیم بالایم سر عالم نمی دارم

شماره ٦٢٢: نه آن بی بهره دلدارم که از دلدار بگریزم

شماره ٦٢١: همه بازان عجب ماندند در آهنگ پروازم

شماره ٦٢٣: نهادم پای در عشق که بر عشاق سر باشم

شماره ٦٢٥: تو خود دانی که من بی تو عدم باشم عدم باشم

شماره ٦٢٤: مرا چون کم فرستی غم حزین و تنگ دل باشم

شماره ٦٢٧: چو آمد روی مه رویم که باشم من که من باشم

شماره ٦٢٦: من آنم کز خیالاتش تراشنده وثن باشم

شماره ٦٢٨: به گرد دل همی گردی چه خواهی کرد می دانم

شماره ٦٣٠: چو رعد و برق می خندد ثنا و حمد می خوانم

شماره ٦٢٩: تو خورشیدی و یا زهره و یا ماهی نمی دانم

شماره ٦٣١: ندارد پای عشق او دل بی دست و بی پایم

شماره ٦٣٣: بنه ای سبز خنگ من فراز آسمان ها سم

شماره ٦٣٢: من این ایوان نه تو را نمی دانم نمی دانم

شماره ٦٣٤: بنه ای سبز خنگ من فراز آسمان ها سم

شماره ٦٣٦: بشستم تخته هستی سر عالم نمی دارم

شماره ٦٣٥: زهی سرگشته در عالم سر و سامان که من دارم

شماره ٦٣٨: من دلق گرو کردم عریان خراباتم

شماره ٦٣٧: ای عشق که کردستی تو زیر و زبر خوابم

شماره ٦٣٩: گر بی دل و بی دستم وز عشق تو پابستم

شماره ٦٤١: در مجلس آن رستم در عربده بنشستم

شماره ٦٤٠: رفتم به طبیب جان گفتم که ببین دستم

شماره ٦٤٢: زان می که ز بوی او شوریده و سرمستم

شماره ٦٤٤: گر تو بنمی خسپی بنشین تو که من خفتم

شماره ٦٤٣: بستان قدح از دستم ای مست که من مستم

شماره ٦٤٦: در آینه چون بینم نقش تو به گفت آرم

شماره ٦٤٥: ساقی چو شه من بد بیش از دگران خوردم

شماره ٦٤٧: گفتم به مهی کز تو صد گونه طرب دارم

شماره ٦٤٩: توبه نکنم هرگز زین جرم که من دارم

شماره ٦٤٨: ای خواجه سلام علیک من عزم سفر دارم

شماره ٦٥٠: من خفته وشم اما بس آگه و بیدارم

شماره ٦٥٢: تا عاشق آن یارم بی کارم و بر کارم

شماره ٦٥١: یک لحظه و یک ساعت دست از تو نمی دارم

شماره ٦٥٣: بشکسته سر خلقی سر بسته که رنجورم

شماره ٦٥٥: صورتگر نقاشم هر لحظه بتی سازم

شماره ٦٥٤: پایی به میان درنه تا عیش ز سر گیرم

شماره ٦٥٦: شاگرد تو می باشم گر کودن و کژپوزم

شماره ٦٥٨: ای کرده تو مهمانم در پیش درآ جانم

شماره ٦٥٧: سر برمزن از هستی تا راه نگردد گم

شماره ٦٦٠: این شکل که من دارم ای خواجه که را مانم

شماره ٦٥٩: در عشق سلیمانی من همدم مرغانم

شماره ٦٦١: امروز خوشم با تو جان تو و فردا هم

شماره ٦٦٣: جانم به فدا بادا آن را که نمی گویم

شماره ٦٦٢: بیخود شده ام لیکن بیخودتر از این خواهم

شماره ٦٦٤: مخمورم پرخواره اندازه نمی دانم

شماره ٦٦٦: بیایید بیایید به گلزار بگردیم

شماره ٦٦٥: دگربار دگربار ز زنجیر بجستم

شماره ٦٦٧: حکیمیم طبیبیم ز بغداد رسیدیم

شماره ٦٦٨: بجوشید بجوشید که ما اهل شعاریم

شماره ٦٦٩: طبیبیم حکیمیم طبیبان قدیمیم

شماره ٦٧٠: از اول امروز چو آشفته و مستیم

شماره ٦٧٢: آن خانه که صد بار در او مایده خوردیم

شماره ٦٧١: المنه لله که ز پیکار رهیدیم

شماره ٦٧٤: ما آتش عشقیم که در موم رسیدیم

شماره ٦٧٣: خیزید مخسپید که نزدیک رسیدیم

شماره ٦٧٥: چون در عدم آییم و سر از یار برآریم

شماره ٦٧٦: امروز مها خویش ز بیگانه ندانیم

شماره ٦٧٧: بشکن قدح باده که امروز چنانیم

شماره ٦٧٨: صبح است و صبوح است بر این بام برآییم

شماره ٦٨٠: امروز چنانم که خر از بار ندانم

شماره ٦٧٩: چون آینه رازنما باشد جانم

شماره ٦٨٢: ساقی ز پی عشق روان است روانم

شماره ٦٨١: ای خواجه بفرما به کی مانم به کی مانم

شماره ٦٨٣: از شهر تو رفتیم تو را سیر ندیدیم

شماره ٦٨٥: بار دگر از راه سوی چاه رسیدیم

شماره ٦٨٤: خلقان همه نیکند جز این تن که گزیدیم

شماره ٦٨٦: ما عاشق و سرگشته و شیدای دمشقیم

شماره ٦٨٨: اگر تو نیستی در عاشقی خام

شماره ٦٨٧: افتادم افتادم در آبی افتادم

شماره ٦٩٠: به جان جمله مستان که مستم

شماره ٦٨٩: چه دیدم خواب شب کامروز مستم

شماره ٦٩١: بیا کز غیر تو بیزار گشتم

شماره ٦٩٣: چنان مست است از آن دم جان آدم

شماره ٦٩٢: بیا کز عشق تو دیوانه گشتم

شماره ٦٩٤: منم فتنه هزاران فتنه زادم

شماره ٦٩٦: غلامم خواجه را آزاد کردم

شماره ٦٩٥: ز زندان خلق را آزاد کردم

شماره ٦٩٧: حسودان را ز غم آزاد کردم

شماره ٦٩٨: یکی مطرب همی خواهم در این دم

شماره ٦٩٩: همیشه من چنین مجنون نبودم

شماره ٧٠١: سفر کردم به هر شهری دویدم

شماره ٧٠٠: ایا یاری که در تو ناپدیدم

شماره ٧٠٢: سفر کردم به هر شهری دویدم

شماره ٧٠٤: بیا ای آنک بردی تو قرارم

شماره ٧٠٣: اگر عشقت به جای جان ندارم

شماره ٧٠٥: گهی در گیرم و گه بام گیرم

شماره ٧٠٧: خداوندا مده آن یار را غم

شماره ٧٠٦: اگر سرمست اگر مخمور باشم

شماره ٧٠٩: چه نزدیک است جان تو به جانم

شماره ٧٠٨: چه نزدیک است جان تو به جانم

شماره ٧١٠: مرا گویی که رایی من چه دانم

شماره ٧١٢: بیا کامروز بیرون از جهانم

شماره ٧١١: من آن ماهم که اندر لامکانم

شماره ٧١٣: مرا پرسی که چونی بین که چونم

شماره ٧١٥: ورا خواهم دگر یاری نخواهم

شماره ٧١٤: من از عالم تو را تنها گزینم

شماره ٧١٧: چو آب آهسته زیر که درآیم

شماره ٧١٦: نه آن شیرم که با دشمن برآیم

شماره ٧١٨: ز قند یار تا شاخی نخایم

شماره ٧٢٠: بیا کامروز گرد یار گردیم

شماره ٧١٩: از آن باده ندانم چون فنایم

شماره ٧٢١: به پیش باد تو ما همچو گردیم

شماره ٧٢٣: من و تو دوش شب بیدار بودیم

شماره ٧٢٢: شب دوشینه ما بیدار بودیم

شماره ٧٢٥: بیا تا عاشقی از سر بگیریم

شماره ٧٢٤: بیا کامروز شه را ما شکاریم

شماره ٧٢٦: بیا امروز ما مهمان میریم

شماره ٧٢٨: بیا تا قدر یک دیگر بدانیم

شماره ٧٢٧: بیا ما چند کس با هم بسازیم

شماره ٧٢٩: میان ما درآ ما عاشقانیم

شماره ٧٣١: بر آن بودم که فرهنگی بجویم

شماره ٧٣٠: چرا شاید چو ما شه زادگانیم

شماره ٧٣٢: مگردان روی خود ای دیده رویم

شماره ٧٣٤: مرا خواندی ز در تو خستی از بام

شماره ٧٣٣: بیا با هم سخن از جان بگوییم

شماره ٧٣٦: کجایی ساقیا درده مدامم

شماره ٧٣٥: چنان مستم چنان مستم من این دم

شماره ٧٣٧: مرا گویی چه سانی من چه دانم

شماره ٧٣٩: رفتم تصدیع از جهان بردم

شماره ٧٣٨: شراب شیره انگور خواهم

شماره ٧٤٠: من با تو حدیث بی زبان گویم

شماره ٧٤٢: زنهار مرا مگو که پیرم

شماره ٧٤١: روی تو چو نوبهار دیدم

شماره ٧٤٤: از اصل چو حورزاد باشیم

شماره ٧٤٣: گر از غم عشق عار داریم

شماره ٧٤٥: ما آفت جان عاشقانیم

شماره ٧٤٧: چون ذره به رقص اندرآییم

شماره ٧٤٦: ما صحبت همدگر گزینیم

شماره ٧٤٨: جز جانب دل به دل نیاییم

شماره ٧٥٠: یا رب توبه چرا شکستم

شماره ٧٤٩: ای برده نماز من ز هنگام

شماره ٧٥١: دانی کامروز از چه زردم

شماره ٧٥٣: تا عشق تو سوخت همچو عودم

شماره ٧٥٢: من دوش به تازه عهد کردم

شماره ٧٥٤: تا چهره آن یگانه دیدم

شماره ٧٥٦: من اشتر مست شهریارم

شماره ٧٥٥: گر ناز تو را به گفت نارم

شماره ٧٥٧: روزی که گذر کنی به گورم

شماره ٧٥٨: ای دشمن روزه و نمازم

شماره ٧٦٠: امروز مرا چه شد چه دانم

شماره ٧٥٩: تا با تو قرین شده ست جانم

شماره ٧٦٢: ناآمده سیل تر شدستیم

شماره ٧٦١: ای جان لطیف و ای جهانم

شماره ٧٦٣: آن عشرت نو که برگرفتیم

شماره ٧٦٤: در عشق قدیم سال خوردیم

شماره ٧٦٦: ما عاشق و بی دل و فقیریم

شماره ٧٦٥: گر گمشدگان روزگاریم

شماره ٧٦٨: ما شاخ گلیم نی گیاهیم

شماره ٧٦٧: نی سیم و نه زر نه مال خواهیم

شماره ٧٦٩: ما زنده به نور کبریاییم

شماره ٧٧١: من جز احد صمد نخواهم

شماره ٧٧٠: امروز نیم ملول شادم

شماره ٧٧٢: ما آب دریم ما چه دانیم

شماره ٧٧٤: گر به خوبی می بلافد لا نسلم لا نسلم

شماره ٧٧٣: تا دلبر خویش را نبینیم

شماره ٧٧٦: می خرامد جان مجلس سوی مجلس گام گام

شماره ٧٧٥: هرچ گویی از بهانه لا نسلم لا نسلم

شماره ٧٧٧: هر که گوید کان چراغ دیده ها را دیده ام

شماره ٧٧٩: خویش را چون خار دیدم سوی گل بگریختم

شماره ٧٧٨: ای جهان آب و گل تا من تو را بشناختم

شماره ٧٨٠: عشوه دادستی که من در بی وفایی نیستم

شماره ٧٨٢: چشم بگشا جان نگر کش سوی جانان می برم

شماره ٧٨١: من سر خم را ببستم باز شد پهلوی خم

شماره ٧٨٤: وقت آن آمد که من سوگندها را بشکنم

شماره ٧٨٣: چون ز صورت برتر آمد آفتاب و اخترم

شماره ٧٨٥: نی تو گفتی از جفای آن جفاگر نشکنم

شماره ٧٨٦: روی نیکت بد کند من نیک را بر بد نهم

شماره ٧٨٧: ایها العشاق آتش گشته چون استاره ایم

شماره ٧٨٨: سر قدم کردیم و آخر سوی جیحون تاختیم

شماره ٧٩٠: این چه کژطبعی بود که صد هزاران غم خوریم

شماره ٧٨٩: چون همه یاران ما رفتند و تنها ماندیم

شماره ٧٩١: ای خوشا روزا که ما معشوق را مهمان کنیم

شماره ٧٩٣: از شهنشه شمس دین من ساغری را یافتم

شماره ٧٩٢: چون بدیدم صبح رویت در زمان برخیستم

شماره ٧٩٥: می بسازد جان و دل را بس عجایب کان صیام

شماره ٧٩٤: بار دیگر از دل و از عقل و جان برخاستیم

شماره ٧٩٦: چونک در باغت به زیر سایه طوبیستم

شماره ٧٩٨: بزن آن پرده نوشین که من از نوش تو مستم

شماره ٧٩٧: بده آن باده دوشین که من از نوش تو مستم

شماره ٧٩٩: هله دوشت یله کردم شب دوشت یله کردم

شماره ٨٠١: چه کسم من چه کسم من که بسی وسوسه مندم

شماره ٨٠٠: ز فلک قوت بگیرم دهن از لوت ببندم

شماره ٨٠٢: چو یکی ساغر مردی ز خم یار برآرم

شماره ٨٠٤: مکن ای دوست غریبم سر سودای تو دارم

شماره ٨٠٣: منم آن عاشق عشقت که جز این کار ندارم

شماره ٨٠٥: منم آن کس که نبینم بزنم فاخته گیرم

شماره ٨٠٧: بزن آن پرده دوشین که من امروز خموشم

شماره ٨٠٦: به خدا کز غم عشقت نگریزم نگریزم

شماره ٨٠٨: من اگر دست زنانم نه من از دست زنانم

شماره ٨٠٩: ز یکی پسته دهانی صنمی بسته دهانم

آخرین اخبار شعر و ادبیات

جشنواره «شعر مقاومت هبه» در رشت به کار خود پایان داد

بهمن 17, 1403

دومین محفل جشنواره شعر فجر در زاهدان برگزار شد |

بهمن 17, 1403

چهارمین جشنواره سراسری وفا

چهارمین جشنواره سراسری وفا به ایستگاه پایانی رسید

بهمن 17, 1403

آیین اختتامیه مسابقه کتابخوانی از دل آتش تا آلمان 21 بهمن ماه در زنجان برگزار می شود

بهمن 17, 1403

برگزاری اختتامیه چهارمین جشنواره ملی شعر انتظار در اراک |

بهمن 17, 1403

لیس کمثله شیء

بهمن 17, 1403

چهارمین محفل شعر و خاطره سرو جاویدان در کرمان برگزار شد |

بهمن 17, 1403

طنز انقلاب فرصت نشاط و نقد اجتماعی است؛ از سینمای طنز و مبتذل حمایت می‌شود از شعر طنز نه! |

بهمن 16, 1403

شعر باید در جامعه نفس بکشد/ جوشش به اضافه کوشش

بهمن 16, 1403

گرامیداشت یاد محمدعلی بهمنی توسط دبیران علمی ادوار جشنواره شعر فجر |

بهمن 16, 1403

پایگاه خبری شاعر از سال 1382 در جهت نشر و انعکاس رویدادهای فرهنگی، هنری و ادبی و انعکاس آثار شاعران و نویسندگان فارسی زبان شروع به فعالیت کرده است. و در سال 1394 با مجوز شمازه75934 معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با نام پایگاه خبری شاعر شروع به فعالیت کرده است.

لینک های مهم :

دانلودنرم افزار همراه جامع شاعر نسخه 1.3(اندروید)

دانلود مستقیم

دانلود از مایکت

قالب های شعر :

آرایه های ادبی :

:قالب های نثز:

© تمامی حقوق برای پایگاه خبری شاعر محفوظ می باشد.

طراحی توسط : دیجی دیتا