فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 30 اردیبهشت 1403

شماره ٢: طرفه گرمابه بانی کو ز خلوت برآید

طـرفـه گـرمـابـه بــانـی کـو ز خـلـوت بــرآیـدنـقـش گـرمـابـه یـک یـک در سـجـود انـدرآیـدنـقـش هـای فـســرده بــی خــبــروار مـردهز انعکاسـات چـشمش چـ…

طـرفـه گـرمـابـه بــانـی کـو ز خـلـوت بــرآیـدنـقـش گـرمـابـه یـک یـک در سـجـود انـدرآیـد
نـقـش هـای فـســرده بــی خــبــروار مـردهز انعکاسـات چـشمش چـشمشان عبـهر آید
گوش هاشـان ز گوشش اهل افسـانه گرددچـشـم هاشـان ز چـشـمش قابـل منظـر آید
نقش گرمابه بینی هر یکی مست و رقصانچـون مـعـاشـر کـه گـه گـه در می احـمـر آید
پر شده بـانگ و نعره صحن گرمابـه ز ایشانکـز هـیـاهـوی و غـلـغـل غــره مـحــشــر آیـد
نقـش ها یک دگـر را جـانـب خـویش خـوانندنقش از آن گوشه خـندان سوی این دیگر آید
لـیـک گــرمـابــه بــان را صــورتــی درنـیـابــدگـر چـه صـورت ز جـسـتـن در کـر و در فـر آید
جمله گشته پـریشان او پس و پیش ایشاننـاشـنـاســا شـه جــان بــر سـر لـشـکـر آیـد
گـلـشـن هـر ضـمـیـری از رخـش پـرگـل آیـددامــن هــر فــقــیــری از کــفــش پـــرزر آیــد
دار زنـبـیل پـیشـش تـا کـند پـر ز خـویشـشتـا کـه زنـبــیـل فـقـرت حـسـرت سـنـجـر آیـد
بـرهد از بـیش وز کـم قـاضـی و مدعـی همچـونک آن مـاه یک دم مسـت در مـحـضـر آید
بـاده خـمـخـانه گـردد مـرده مـسـتـانه گـرددچــوب حـنـانـه گـردد چــونـک بــر مـنـبــر آیـد
کم کند از لقـاشـان بـفـسـرد نقش هاشـانگم شود چشم هاشان گوش هاشان کر آید
بـاز چـون رو نـمـایـد چـشـم هـا بـرگـشـایـدبــاغ پــرمـرغ گــردد بــوســتــان اخــضــر آیـد
رو بـه گلزار و بـستان دوستان بین و دستاندر پــی ایـن عـبــارت جـان بــدان مـعـبــر آیـد
آنـچ شــد آشــکــارا کــی تــوان گـفــت یـاراکـلـک آن کـی نویسـد گـر چـه در مـحـبـر آید

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج