قالب شعر: شعر نیمایی

به بهانه دلتنگی

پنجره اتاقم را باز می‌کنم

تا نسیم عطر لبه های تو را

بر گونه هایم سنجاق کند

گرمی بوسه هایت را

حس می کنم

تو هرگز نتوانستی

به چشمانم بنگری

وعشق را در نگاهم بخوانی

عشق آسمانی ست

و تو بارانی ترین آسمان منی

آسمان که می‌بارد

از دلتنگی تو

اشک در چشمانم

توفان غم به پا می‌کند

صدایت را که می شنوم

آسمان دلم مهتابی می‌شود

تو یاور تنهایی های منی

مهتاب رخ بر کشید

از آسمان دلم

وتو از رویاهایم دور گشتی

ای عشق پنهانی

باز کرد تا مهتاب

بدرخشد در تنهایم