قالب شعر: غزل

حافظ:

 اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را

به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را

حمید اسم‌ خانی/ تک‌درخت:

٫٫ نشین  بر  دیده‌گـانِ دل، ببیـن  اوّل  تو  معنـا را

چه‌را، که؛ بر که می‌بخشد؛ چه می‌بخشد، کجاها را؟َ! ٫

٫ اگـر  «امّـا».. «اگر».. دارد،  که  منظوری  دگـر  دارد

کجا عاشق چنین گوید؟ نخست حل کن معمـّا را! ٫

٫ دیار و کار و خالِ یار.. چه توفیری.. ز جان وقتی..؟!ـ

نمی‌بخشم؛  که بخشیدم!  ندیده، مـُلک و معنا را ٫٫

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••