فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 28 اردیبهشت 1404

پایگاه خبری شاعر

گفتگوی سقراط با شاگردش در دم مرگ

گـفــت چــون ســقـراط در نـزع اوفـتــادبـود شـاگـردیش، گفـت ای اوسـتـادچـون کـفـن سـازیـم، تـن پـاکـت کـنـیمدر کـدامـین جـای در خـاکـت کـنـیـمگــفــت …

گـفــت چــون ســقـراط در نـزع اوفـتــادبـود شـاگـردیش، گفـت ای اوسـتـاد
چـون کـفـن سـازیـم، تـن پـاکـت کـنـیمدر کـدامـین جـای در خـاکـت کـنـیـم
گــفــت اگــر تــو بــازیـابــیـم ای غــلـامدفن کن هر جا که خواهی والسلام
مـن چــو خــود را زنـده در عــمـری درازپـی نبـردم، مرده کـی یا بـی تـو بـاز
مـن چــنـان رفــتــم کــه در وقــت گــذریک سـری مـویم نـبـود از خـود خـبـر
***
دیگـری گـفـتـش کـه ای نـیـک اعـتـقـادبــرنـیـامــد یـک دم از مــن بــر مــراد
جــمـلــه عــمـرم کــه در غــم بــوده اممـســتــمـنـد کـوی عــالـم بــوده ام
بــر دل پـر خـون مـن چـنـدان غـمـسـتکـز غـمم هر ذره ای در ماتـم اسـت
دایــمـــا حـــیــران و عـــاجـــز بـــوده امکــافــرم، گــر شــاد هـرگـز بــوده ام
مانده ام زین جـمله غـم در خـویش منبـر سـری چـون راه گـیرم پـیش مـن
گــر نــبــودی نـقــد چــنـدیـنـی غــمــمزین سـفـر بـودی دلـی بـس خـرمـم
لیک چون دل هست پر خون، چون کنمبـا تـو گفتـم جـمله، اکنون چون کنم
***
گـــفـــت ای مـــغـــرور شـــیــدا آمـــدهپـــای تـــا ســر غــرق ســودا آمــده
نــــامــــرادی و مــــراد ایـــن جــــهـــانتــابــجــنـبــی بــگـذرد در یـک زمـان
هــرچ آن در یـک نــفــس مــی بــگــذردعـمـر هم بـی آن نفـس می بـگـذرد
چـون جـهان مـی بـگـذرد، بـگـذر تـو نـیزتــرک او گـیـر و بــدو مـنـگـر تــو نـیـز
زانـک هر چـیزی کـه آن پـاینـده نیسـتهرک دلـبـنـدد درو دل زنـده نـیسـت

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج
آخرین اخبار شعر و ادبیات