دردم آخــر کــه جــان آمـد بــه لــبشیخ خرقان این چنین گفت ای عجبکـاشـکـی بـشـکـافـتـندی جـان منبــــاز کــــردنـــدی دل بــــریـــان مــــنپـس بـه عـ…
دردم آخــر کــه جــان آمـد بــه لــب | شیخ خرقان این چنین گفت ای عجب |
کـاشـکـی بـشـکـافـتـندی جـان من | بــــاز کــــردنـــدی دل بــــریـــان مــــن |
پـس بـه عـالـمـیان نـمـودنـدی دلـم | شــرح دادنـدی کـه درچــه مـشــکـلـم |
تــا بـــدانــنــدی کــه بـــا دانــای راز | بـت پـرسـتـی راسـت نـایـد، کـژ مـبـاز |
بـنـدگـی این بـاشـد و دیـگـر هـوس | بـندگـی افـکـندگـیسـت ای هیچ کـس |
نـه خـدایی مـی کـنی نـه بـنـدگـی | کـی تــرا مـمـکــن شــود افــکـنـدگـی |
هم بیفکن خویش و هم بنده ببـاش | بــنـده و افـکـنـده شـو ، زنـده بــبــاش |
چون شدی بنده به حرمت باش نیز | در ره حــرمــت بــهــمــت بــاش نــیــز |
گـر درآیـد بـنـده بـی حـرمـت بـه راه | زود رانــد از بـــســـاطــش پـــادشـــاه |
شد حـرم بـر مرد بـی حـرمت حـرام | گر بـه حـرمت بـاشی این نعمت تـمام |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج