قالب شعر: غزل

لاجرم در دل نوایی بد زبانی میکند

جای بلبل جغدکی هی نغمه خوانی میکند

.

مهرخان را لحظه ای دیدیم و از خود بی خودیم

ما فقیریم و سلامش هم گرانی میکند

.

غم که بسیار است و در دل جوششی دارد ولی

یادت ای محبوب من از غم فزانی میکند

.

دیده ام روی تو را یک دم جوانی کز پی اش

حسرتی این محنتم را جاودانی میکند

.

من چنین از ظلم ایام و ز هجر محرمم

رهگذر پروا ندارد بد گمانی میکند

.

روز و شب خنجر کشیدی شاید عشق از دل کشی

یاد گیسویت به دل هی پاسبانی میکند

.

دوری ات ما را نکشت اما عجب پیر آمدیم

پیر شاید باشم اما دل جوانی میکند

.

محرمان اندرز دوری از تو را سر میدهند

مرزها چون بشکند لب لنترانی‌ میکند

.

خم به ابرو هم نیاوردی ز دلتنگی ولی

در بیان محنتم نی ناتوانی میکند

.

روزی از ما گر سراغی خواستی اما نبود

روح بی روحم به آغوشت نشانی میکند

.

معصیت کاری اگر وهم آمدت دلتنگ نیست

شاعر و بعد از سرودن شادمانی میکند

.

1. ناگزیر از دوری ات نیکو به کنجی گشته و

بر نگار مهرخت هی دیده بانی