قالب شعر: دوبیت

ناخن به دلها می‌کشند بی آبرویان دغل

با حربه‌ی تسبیح و دلق، قرآنشان زیر بغل

دیگر ندارد هیچ رنگ، آن پینه در ناصیه ها

داد گرسنه می‌رسد از ارض تا مرز زُحل