هرچه آرامم تو بی تابی هنوز!
هرچه غمگینم تو شادابی هنوز!
خواب و بیداری نمی آید به کار
تا زمانی که تو مهتابی هنوز!
ارزشت بالاست! باور کن که تو:
مثلِ فیروزه تو کمیابی هنوز!
از صدای شعر خواندن های من
یک محل بیدار و تو خوابی هنوز!
تشنه ی کابوس و رویای توام
لیکن از این ها تو سیرابی هنوز!
راه را تا مقصدت گم می کنم
لحظه هایی که تو جذابی هنوز!
علیرضا صانعی
۱۴۰۳/۰۴/۲۲ – ساعت ۲۲:۴۷
