قالب شعر: غزل

خدا نخواســـت مرا با تو هم مســــــــیر کند
مرانخواســـت که در دام تو اسیـــــــــــر کند
خدانخواست که در شـــهر عشق شهره شوم
خدانخواســــت مرا بیش از این حقیــــر کند
خدانخواســـــت که اصل سپید زیتــــون را
دچار حادثهٔ ســـــرخ مرگ ومــــــــــــیر کند
خدانخواست پـــس از آنهمه فراز ونشـــیب
مرا به ممـــلکت جور تو ســـــــــــــــفیر کند
خدا نخواســـت که از عشق تو جـوان گردم
صلاح دید مــــرا در غم تو پـــــــــــــیر کــند
خدا نخواست که گـــم کرده راه عــــاشق را
دچار فاجعهٔ سخـــت زمــــــــــــــــهریر کنـد
خدا نخواســت توگــنج خیــال مـــــن باشی
خدا نخواســـــت مرا تا ابد فقــــــــــــیر کند
خدا نخواســت که ســـرو غرور عاشـــــق را
چوبیدهای جــنــون دار ســــــــر به زیـر کند
خدانخواست که من با تو مــــــــنزوی باشم
خدا نخواست مرا در تو گـــــــوشه گیر کند
نخواست من سر کوی تو ســــــــــائلی بکنم
نخواست اینـکه تورا ملـک دل امــــــــیرکند

شاپورباقری