بـود مسـتـی سـخـت لـایعـقـل، خـرابآب کـــارش بــــرده کـــلـــی کـــار آبدرد وصاف از بس که در هم خورده بوداز خــرابــی پــا و سـر گـم کـرده بــودهـوشـ…
بـود مسـتـی سـخـت لـایعـقـل، خـراب | آب کـــارش بــــرده کـــلـــی کـــار آب |
درد وصاف از بس که در هم خورده بود | از خــرابــی پــا و سـر گـم کـرده بــود |
هـوشــیـاری را گــرفــت از وی مــلــال | پـس نشـاند آن مـسـت را اندر جـوال |
بــرگـرفـتـش تـا بــرد بــا جـای خـویـش | آمـدش مـســتــی دگـر در راه پــیـش |
مـسـت دیگـر هـر زمـان بـا هر کـسـی | می شد و می کرد بد مستی بسی |
مــســت اول، آنــک بـــود انــدر جــوال | چون بـدید آن مست را بـس تیره حال |
گـفـت ای مدبـر دو کـم بـایسـت خـورد | تــا چـو مـن مـی رفـتــی و آزاد و فـرد |
آن او مــــی دیـــد، آن خــــویـــش نـــه | هـسـت حـال مـا همـه زین بـیش نـه |
عـیـب بــیـن زانـی کـه تـو عـاشـق نـه | لــاجــرم ایــن شــیــوه را لــایــق نــه |
گـر ز عـشــق انـدک اثــر مـی دیـدیـی | عـیـبــهـا جــمـلـه هـنـر مـی دیـدیـی |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج