گـر کـنـد آن عــقـبــه قـطــع ایـن جــایـگـاهراه روشـــــن گـــــرددش تـــــا پـــــیــــشـــــگـــــاهور بـــمــانــد در پـــس آن عـــقـــبـــه بـــا…
گـر کـنـد آن عــقـبــه قـطــع ایـن جــایـگـاه | راه روشـــــن گـــــرددش تـــــا پـــــیــــشـــــگـــــاه |
ور بـــمــانــد در پـــس آن عـــقـــبـــه بـــاز | در عــــــقــــــوبـــــــت ره شـــــــود بـــــــر وی دارز |
آخـــــر از نــــاگــــاه پـــــیــــر اوســــتـــــاد | بـــــا مــــریــــدان گـــــفـــــت کـــــارم اوفـــــتـــــاد |
مـــی بــــبــــایـــد رفـــت ســـوی روم زود | تــــا شــــود تــــدبــــیــــر ایــــن مــــعــــلــــوم زود |
چـــار صـــد مـــرد مـــریـــد مـــعـــتــــبــــر | پــــــس روی کـــــردنـــــد بــــــا او در ســــــفــــــر |
مـی شــدنـد از کـعــبــه تــا اقــصــای روم | طــــوف مــــی کــــردنــــد ســــر تـــــا پـــــای روم |
از قـــضـــا را بـــود عـــالـــی مـــنـــظـــری | بــــر ســـر مـــنـــظـــر نـــشـــســـتـــه دخـــتـــری |
دخـــتـــری تـــرســا و روحـــانــی صــفــت | در ره روح الـــــلـــــه اش صــــــد مـــــعــــــرفـــــت |
بـــر ســپـــهــر حــســن در بـــرج جــمــال | آفـــــــتـــــــابـــــــی بــــــــود امـــــــا بـــــــی زوال |
آفــــتـــــاب از رشــــک عــــکــــس روی او | زردتــــــــر از عـــــــاشــــــــقـــــــان در کـــــــوی او |
هـــرک دل در زلـــف آن دلـــدار بــــســـت | از خـــــــیــــــال زلـــــــف او زنــــــار بـــــــســـــــت |
هــرک جــان بـــر لــعــل آن دلــبــر نــهــاد | پــــــای در ره نــــــانــــــهـــــاده ســــــرنـــــهـــــاد |
چــون صـبــا از زلـف او مـشـکـیـن شــدی | روم از آن مــشــکــیــن صــفــت پــر چــیـن شــدی |
هـر دو چــشــمـش فـتــنـه عـشــاق بــود | هـــر دو ابــــرویـــش بــــه خـــوبـــی طـــاق بــــود |
چــون نـظــر بــر روی عــشــاق او فــکـنـد | جـــان بـــه دســـت غــمــزه بـــا طــاق او فــکــنــد |
ابــرویـش بــر مـاه طــاقـی بــســتــه بــود | مـــردمـــی بـــر طـــاق او بـــنــشـــســـتـــه بـــود |
مــردم چــشــمـش چــو کــردی مــردمـی | صـــــیــــد کــــردی جـــــان صـــــد صـــــد آدمــــی |
روی او در زیــــــــر زلـــــــــف تـــــــــاب دار | بــــــــــود آتــــــــــش پــــــــــاره بـــــــــــس آب دار |
لـعـل سـیرابـش جـهانـی تـشـنـه داشـت | نــرگــس مــســـتـــش هــزاران دشـــنــه داشـــت |
گــفــت را چــون بـــر دهــانــش ره نــبــود | از دهـــانـــش هـــر کــــه گـــفــــت آگـــه نـــبــــود |
همـچـو چـشـم سـوزنـی شـکـل دهانـش | بـــســـتـــه زنــاری چـــو زلــفـــش بـــر مــیــانــش |
چــاه ســیــمــیـن در زنــخــدان داشــت او | هــمــچـــو عــیــســی در ســـخـــن آن داشــت او |
صـد هـزاران دل چــو یـوسـف غـرق خــون | اوفـــــــتـــــــاده در چـــــــه او ســـــــرنــــــگــــــون |
گـوهـری خــورشـیـدفـش در مـوی داشـت | بــــرقـــعـــی شـــعـــر ســـیـــه بـــر روی داشـــت |
دخــتــر تــرســا چــو بـــرقــع بــر گــرفــت | بـــــنــــد بــــنــــد شــــیــــخ آتــــش درگــــرفــــت |
چــون نــمــود از زیـر بــرقــع روی خــویـش | بـــســـت صـــد زنـــارش از یــک مـــوی خـــویــش |
گـرچــه شـیـخ آنـجــا نـظـر در پــیـش کـرد | عــــشــــق آن بــــت روی کــــارخــــویـــش کــــرد |
شـد بــه کـل از دســت و در پــای اوفـتــاد | جـــــای آتـــــش بـــــود و بـــــرجــــای اوفــــتـــــاد |
هـرچ بــودش ســر بــه ســر نــابــود شــد | ز آتــــــش ســــــودا دلـــــش چــــــون دود شـــــد |
عـــشـــق دخـــتـــر کــرد غــارت جـــان او | کــــفـــــر ریــــخـــــت از زلــــف بـــــر ایــــمــــان او |
شــیــخ ایـمــان داد و تــرســایـی خــریــد | عـــافـــیـــت بــــفـــروخــــت رســـوایـــی خـــریـــد |
عــشــق بــرجــان و دل او چــیـر گــشــت | تــــا ز دل نـــومـــیـــد وز جـــان ســـیـــر گـــشـــت |
گـفـت چـون دین رفـت چـه جـای دلـسـت | عــشـــق تـــرســـازاده کــاری مــشـــکــل اســـت |
چــون مــریــدانــش چـــنــیــن دیــدنــد زار | جـــمــلــه دانــســـتـــنــد کـــافـــتـــادســـت کـــار |
ســر بــه ســر در کــار او حــیـران شــدنـد | ســـرنــگــون گــشــتـــنــد و ســـرگــردان شــدنــد |
پــنــد دادنــدش بـــســی ســودی نــبــود | بـــــودنــــی چــــون بـــــود بــــه بــــودی نــــبــــود |
هــرک پــنــدش داد فــرمــان مــی نــبــرد | زانــــک دردش هــــیــــچ درمــــان مــــی نــــبــــرد |
عــاشــق آشــفــتـــه فــرمــان کــی بـــرد | درد درمــــــان ســـــــوز درمــــــان کــــــی بـــــــرد |
بــــود تـــا شـــب هـــمـــچـــنـــان روز دراز | چـــشـــم بـــر مــنــظـــر، دهــانــش مــانــده بـــاز |
چــون شــب تـــاریــک در شــعــر ســیــاه | شــــد نـــهـــان چــــون کــــفــــر در زیـــر گــــنـــاه |
هـر چــراغـی کـان شـب اخــتــر درگـرفـت | از دل آن پــــــیـــــر غــــــم خــــــور درگـــــرفــــــت |
عـشـق او آن شـب یکـی صـد بـیش شـد | لـــاجـــرم یـــک بــــارگـــی بـــی خـــویـــش شـــد |
هـم دل از خــود هـم ز عــالـم بــرگــرفــت | خــــاک بــــر ســــر کــــرد و مـــاتــــم درگـــرفــــت |
یــک دمــش نــه خـــواب بـــود و نــه قــرار | مـــی طـــپـــیــد از عـــشـــق و مــی نــالـــیــد زار |
گــفــت یـا رب امــشــبــم را روز نـیـســت | یــا مــگـــر شـــمــع فـــلـــک را ســـوز نــیــســـت |
در ریــاضــت بـــوده ام شــبــهــا بـــســی | خــود نــشــان نــدهـد چــنــیـن شــبــهــاکــســی |
همـچـو شـمع از سـوخـتـن خـوابـم نمـاند | بــــر جــــگــــر جــــز خــــون دل آبــــم نـــمــــانـــد |
همچـو شمع از تـفت و سـوزم می کشند | شـــب هــمــی ســـوزنــد و روزم مــی کــشـــنــد |
جـمـلـه شـب در خـون دل چـون مـانـده ام | پــــای تــــا ســـر غـــرقـــه در خــــون مـــانـــده ام |
هـر دم از شـب صـد شـبــیـخــون بــگـذرد | مــــی نــــدانــــم روز خـــــود چـــــون بـــــگـــــذرد |
هــرکــه رایــک شــب چــنــیـن روزی بــود | روز و شــــب کــــارش جـــــگــــر ســـــوزی بـــــود |
روز و شــب بـــســـیــار در تـــب بـــوده ام | مــــن بــــه روز خــــویـــش امــــشــــب بــــوده ام |
کــار مــن روزی کــه مــی پـــرداخـــتـــنــد | از بــــرای ایـــن شـــبــــم مـــی ســــاخــــتــــنـــد |
یــا رب امــشـــب را نــخـــواهــد بـــود روز | شــــمـــع گــــردون را نـــخــــواهـــد بــــود ســــوز |
یـا رب این چـنـدین عـلـامـت امـشـبـسـت | یـــا مـــگــــر روز قــــیـــامـــت امـــشــــبــــســــت |
یــا از آهــم شـــمــع گــردون مــرده شـــد | یــــــا ز شــــــرم دلــــــبــــــرم در پــــــرده شــــــد |
شـب دراز اســت و ســیـه چــون مـوی او | ورنــــــه صــــــد ره مــــــردمــــــی بـــــــی روی او |
مـی بـسـوزم امـشـب از سـودای عـشـق | مـــی نـــدارم طــــاقــــت غــــوغــــای عــــشــــق |
عــمـر کــو تــا وصــف غــم خــواری کــنـم | یـــا بــــه کــــام خــــویـــشــــتــــن زاری کــــنــــم |
صـــبـــر کــو تـــا پـــای در دامــن کــشـــم | یـــا چــــو مـــردان رطـــل مـــردافـــکـــن کـــشـــم |
بـــخـــت کــو تـــا عـــزم بـــیــداری کـــنــد | یـــــا مـــــرا در عـــــشــــــق او یـــــاری کـــــنـــــد |
عـــقـــل کــو تـــا عـــلــم در پـــیــش آورم | یـــا بــــه حــــیـــلـــت عــــقــــل در بــــیـــش آورم |
دســت کــو تــا خــاک ره بـــر ســر کــنــم | یــــا ز زیــــر خــــاک و خــــون ســــر بــــرکــــنــــم |
پـــای کـــو تـــا بــــازجـــویـــم کـــوی یـــار | چــــشــــم کــــو تــــا بـــــازبــــیــــنــــم روی یــــار |
یـــار کـــو تـــا دل دهـــد در یـــک غـــمـــم | دســــت کــــو تــــا دســــت گـــیـــرد یـــک دمـــم |
زور کـــــو تـــــا نــــالــــه و زاری کـــــنــــم | هـــوش کـــو تــــا ســــاز هـــشــــیـــاری کــــنـــم |
رفــت عــقــل و رفــت صــبــر و رفــت یــار | این چه عشق است این چه درد است این چه کار |
جـــــمــــلـــــه یــــاران بـــــه دلـــــداری او | جـــــمــــع گــــشــــتـــــنــــد آن شــــب از زاری او |
هـمـنـشـیـنـی گـفـتــش ای شـیـخ کـبــار | خــــیـــز ایـــن وســــواس را غــــســــلــــی بــــرآر |
شـیـخ گـفـتــش امـشــب از خــون جــگـر | کـــرده ام صـــد بــــار غـــســـل ای بـــی خـــبــــر |
آن دگـر یک گـفـت تـسـبـیحـت کـجـاسـت | کــی شــود کــار تـــو بـــی تـــســـبـــیــح راســت |
گـفـت تــسـبــیـحـم بــیـفـکـنـدم ز دسـت | تـــــا تــــوانــــم بـــــر مــــیــــان زنــــار بـــــســــت |
آن دگـــر یــک گـــفـــت ای پـــیــرکـــهـــن | گـــر خـــطـــایـــی رفـــت بــــر تــــو تـــوبــــه کـــن |
گــفــت کــردم تــوبــه از نـامــوس و حــال | تــــایـــبــــم از شـــیـــخــــی و حــــال و مـــحــــال |
آن دگــــر یــــک گــــفــــت ای دانــــای راز | خــــیـــز خــــود را جــــمــــع کــــن انـــدر نـــمــــاز |
گـــفـــت کـــو مـــحــــراب روی آن نـــگـــار | تــــا نــــبــــاشــــد جــــز نـــمــــازم هـــیـــچ کــــار |
آن دگـر یـک گـفـت تــا کـی زیـن ســخــن | خــــیـــز در خــــلـــوت خــــدا را ســــجــــده کــــن |
گـفــت اگـر بــت روی مـن ایـنـجــاســتــی | ســــجــــده پــــیــــش روی او زیــــبــــاســــتــــی |
آن دگـر گـفـتـش پــشـیـمـانـیـت نـیـسـت | یــک نــفـــس درد مــســـلـــمــانــیــت نــیــســـت |
گـفـت کـس نـبـود پـشـیـمـان بـیـش ازیـن | تــــا چــــرا عـــاشــــق نـــبــــودم پــــیـــش ازیـــن |
آن دگـــر گـــفـــتــــش کـــه دیـــوت راه زد | تـــــیــــر خـــــذلـــــان بـــــر دلـــــت نـــــاگـــــاه زد |
گــفــت گــر دیــوی کــه راهــم مــی زنــد | گـــو بـــزن چـــون چـــســـت و زیــبـــا مـــی زنـــد |
آن دگــر گــفــتــش کــه هـرک آگــاه شــد | گــویــد ایــن پـــیــر ایــن چـــنــیــن گــمــراه شـــد |
گــفــت مــن بــس فــارغــم از نـام ونـنـگ | شــیـشــه ســالـوس بــشــکـســتــم بــه ســنـگ |
آن دگـــر گــفـــتـــش کـــه یــاران قـــدیــم | از تــــو رنــــجــــورنــــد و مــــانــــده دل دو نـــیـــم |
گـفـت چـون تــرسـا بــچـه خـوش دل بــود | دل ز رنـــــــج ایـــــــن و آن غـــــــافـــــــل بــــــــود |
آن دگــر گــفــتــش کــه بــا یـاران بــســاز | تـــا شـــویــم امــشـــب بـــســـوی کــعــبـــه بـــاز |
گـفـت اگـر کـعـبــه نـبــاشـد دیـر هـســت | هـــوشــــیـــار کــــعــــبــــه ام در دیـــر مـــســــت |
آن دگــر گــفــت ایـن زمــان کــن عــزم راه | در حــــرم بــــنـــشـــیـــن و عـــذر مـــن بــــخـــواه |
گـــفـــت ســـر بـــر آســـتـــان آن نـــگـــار | عــذر خـــواهــم خــواســت، دســت از مــن بـــدار |
آن دگــر گـفــتــش کــه دوزخ در ره اســت | مـــرد دوزخ نـــیـــســــت هـــرکــــو آگـــهـــســــت |
گـــفـــت اگـــر دوزخ شـــود هــم راه مـــن | هــــــفـــــــت دوزخ ســـــــوزد از یــــــک آه مــــــن |
آن دگــر گــفــتــش کــه امــیـد بــهـشــت | بــــاز گـــرد و تــــوبــــه کـــن زیـــن کــــار زشــــت |
گـفـت چـون یـار بــهـشـتـی روی هـسـت | گــر بـــهــشــتـــی بـــایــدم ایــن کــوی هــســـت |
آن دگــر گـفــتــش کــه از حــق شــرم دار | حــــــق تــــــعـــــالـــــی را بــــــه حــــــق آزرم دار |
گـفـت ایـن آتــش چــو حـق درمـن فـکـنـد | مـــن بـــه خـــود نـــتـــوانـــم از گـــردن فـــکـــنـــد |
آن دگــر گـفــتــش بــرو ســاکــن بــبــاش | بـــــــاز ایــــــمــــــان آور و مؤمــــــن بــــــبـــــــاش |
گـفــت جــز کـفــر از مـن حــیـران مـخــواه | هــــرک کــــافــــر شــــد ازو ایـــمــــان مــــخــــواه |
چـــون ســـخـــن در وی نــیــامــد کــارگــر | تــــــن زدنـــــد آخــــــر بــــــدان تــــــیـــــمـــــار در |
مــوج زن شـــد پـــرده دلــشـــان ز خـــون | تـــــا چـــــه آیـــــد خـــــود ازیــــن پـــــرده بـــــرون |
تـــرک روز، آخـــر چـــو بـــا زریــن ســـپـــر | هـــنـــدو شـــب را بــــه تــــیـــغ افـــکـــنـــد ســـر |
روز دیـــگـــر کـــیــن جـــهـــان پـــر غـــرور | شــد چـــو بـــحــر از چـــشــمــه خــور غــرق نــور |
شــیــخ خـــلــوت ســـاز کــوی یــار شـــد | بــــــا ســــــگــــــان کــــــوی او در کــــــار شــــــد |
مـعـتــکـف بــنـشـســت بــر خــاک رهـش | هــمـــچـــو مـــویــی شـــد ز روی چـــون مــهــش |
قـــرب مـــاهــی روز و شـــب در کـــوی او | صــــــــبـــــــــر کــــــــرد از آفــــــــتــــــــاب روی او |
عــاقــبــت بــیـمـار شــد بــی دلـســتــان | هـــیـــچ بــــرنــــگــــرفــــت ســــر زان آســــتــــان |
بـــود خـــاک کــوی آن بـــت بـــســتـــرش | بـــــــود بـــــــالــــــیــــــن آســـــــتـــــــان آن درش |
چــون نــبــود از کــوی او بــگــذشــتــنـش | دخـــتـــر آگــه شـــد ز عـــاشـــق گـــشـــتـــنــش |
خـویشـتـن را اعـجـمـی سـاخـت آن نـگـار | گــفــت ای شــیــخ از چــه گــشــتــی بـــی قــرار |
کـی کـنـنـد، ای از شـراب شـرک مـســت | زاهـــدان در کـــوی تــــرســــایـــان نـــشـــســــت |
گـــر بــــه زلـــفــــم شــــیـــخ اقــــرار آورد | هــــــر دمـــــــش دیــــــوانــــــگـــــــی بـــــــارآورد |
شــیـخ گــفــتــش چــون زبــونـم دیـده ای | لـــــــــاجـــــــــرم دزدیـــــــــده دل دزدیـــــــــده ای |
یـــا دلـــم ده بـــاز یـــا بـــا مـــن بـــســـاز | در نـــیـــاز مــــن نــــگــــر، چــــنــــدیـــن مــــنــــاز |
از ســـــر نـــــاز و تـــــکـــــبــــــر درگـــــذر | عــــاشــــق و پـــــیــــرو غــــریــــبـــــم درنــــگــــر |
عشق من چـون سرسری نیست ای نگار | یـــــا ســـــرم از تـــــن بــــــبـــــر یـــــا ســـــر درآر |
جــان فــشــانـم بــرتــو گـر فــرمـان دهـی | گـــر تـــو خـــواهـــی بـــازم از لـــب جـــان دهـــی |
ای لـــب و زلـــفـــت زیــان و ســـود مـــن | روی و کــــویـــت مــــقــــصــــد و بــــه بــــود مـــن |
گـــه ز تــــاب زلـــف در تــــابــــم مـــکـــن | گـــه ز چـــشـــم مـــســـت در خـــوابـــم مـــکـــن |
دل چــو آتـــش، دیــده چــون ابـــر از تــوم | بـــی کـــس و بـــی یـــار و بـــی صـــبــــر از تـــوم |
بــی تــو بــر جــانـم جــهـان بــفـروخــتــم | کــیــســه بـــیــن کــز عــشــق تـــو بـــردوخــتـــم |
هـمـچــو بــاران ابــر مـی بــارم ز چــشــم | زانـــک بـــی تـــو چـــشـــم ایــن دارم ز چـــشـــم |
دل ز دســـت دیــده در مـــاتـــم بـــمــانــد | دیــــده رویــــت دیــــد، دل در غــــم بـــــمــــانــــد |
آنـــچ مـــن از دیــده دیــدم کـــس نـــدیــد | وآنـــچ مــــن از دل کــــشــــیـــدم کــــس نـــدیـــد |
از دلــم جـــز خــون دل حــاصــل نــمــانــد | خـــون دل تــــاکـــی خـــورم چـــون دل نـــمـــانـــد |
بـیـش ازیـن بـر جـان ایـن مـسـکـیـن مـزن | در فـــــتـــــوح او لـــــگـــــد چـــــنــــدیــــن مـــــزن |
روزگــــار مــــن بــــشــــد در انـــتــــظــــار | گـــــر بـــــود وصـــــلـــــی بـــــیـــــایـــــد روزگـــــار |
هـر شـبـی بـر جـان کـمـیـن سـازی کـنـم | بـــــر ســــر کــــوی تــــو جــــان بـــــازی کــــنــــم |
روی بـــر خـــاک درت، جـــان مـــی دهــم | جـــــان بـــــه نـــــرخ خـــــاک ارزان مـــــی دهــــم |
چـــنـــد نـــالـــم بـــر درت ، در بــــاز کـــن | یــک دمـــم بـــا خـــویـــشـــتـــن دمـــســـاز کـــن |
آفـــتـــابـــی، از تـــو دوری چـــون کـــنـــم | ســـایـــه ام، بـــی تـــو صـــبـــوری چـــون کـــنـــم |
گـرچــه هـمـچــون ســایـه ام از اضـطـراب | در جــــــهـــــم در روزنـــــت چــــــون آفــــــتــــــاب |
هـــــفـــــت گـــــردون را درآرم زیــــر پـــــر | گـــر فـــرو آری بــــدیـــن ســــرگـــشـــتــــه ســـر |
مــی روم بـــا خـــاک جـــان ســـوخـــتـــه | ز آتــــش جــــانــــم جــــهـــانــــی ســــوخــــتــــه |
پـــای از عـــشـــق تـــو در گـــل مـــانـــده | دســـــت از شـــــوق تــــــو بــــــر دل مـــــانـــــده |
مـــی بــــرآیـــد ز آرزویـــت جــــان ز مــــن | چــنــد بـــاشــی بـــیــش از ایــن پــنــهــان ز مــن |
دخـــتـــرش گــفـــت ای خـــرف از روزگــار | ســـــاز کــــافــــور و کــــفــــن کــــن، شـــــرم دار |
چــون دمـت سـر دسـت دمـسـازی مـکـن | پـــیـــر گـــشـــتـــی، قـــصـــد دل بـــازی مـــکـــن |
ایـــن زمـــان عـــزم کـــفـــن کـــردن تــــرا | بــــــهـــــتـــــرم آیـــــد کـــــه عـــــزم مـــــن تـــــرا |
کــی تـــوانــی پـــادشـــاهــی یــافـــتـــن | چـــون بـــه ســیــری نــان نــخـــواهــی یــافــتـــن |
شــیـخ گـفــتــش گـر بــگـویـی صــد هـزار | مــــن نــــدارم جــــز غــــم عــــشــــق تــــو کــــار |
عــاشــقــی را چــه جــوان چــه پــیـرمـرد | عــــشــــق بــــر هـــر دل کــــه زد تأثــــیـــر کــــرد |
گـفـت دخــتــر گـر تــو هـســتــی مـردکـار | چـــــار کـــــارت کـــــرد بــــــایـــــد اخـــــتـــــیـــــار |
سـجــده کـن پــیـش بــت و قـرآن بــسـوز | خـــــمـــــر نــــوش و دیــــده را ایــــمـــــان بـــــدوز |
شــیــخ گــفــتـــا خــمــر کــردم اخــتــیــار | بـــــا ســـــه دیــــگـــــر نـــــدارم هـــــیــــچ کـــــار |
بـــر جـــمــالــت خــمــر دانــم خــورد مــن | و آن ســـــه دیـــــگـــــر نـــــدانـــــم کـــــرد مـــــن |
گـفـت دخـتــر گـر دریـن کـاری تـو چـسـت | دســـت بـــایــد پـــاکـــت از اســـلـــام شـــســـت |
هـرک او هـم رنـگ یـار خــویـش نـیـســت | عــشــق او جــز رنــگ و بــویـی بــیـش نــیــســت |
شــیـخ گــفــتــش هـرچ گــویـی آن کــنـم | وانـــچ فـــرمـــایـــی بـــه جـــان فـــرمـــان کـــنـــم |
حــلــقــه در گــوش تــوم ای ســیــم تـــن | حــــلـــقــــه ای از زلـــف در حــــلـــقــــم فــــکـــن |
گــفــت بـــرخــیــز و بــیــا و خــمــر نــوش | چـــون بــــنـــوشـــی خـــمـــر ، آیـــی در خـــروش |
شــــیـــخ را بــــردنـــد تــــا دیـــرمـــغــــان | آمـــــدنـــــد آنـــــجـــــا مـــــریــــدان در فـــــغـــــان |
شـیـخ الـحـق مـجـلـسـی بــس تـازه دیـد | مــــیــــزبــــان را حــــســــن بــــی انــــدازه دیــــد |
آتــــش عــــشــــق آب کــــار او بـــــبــــرد | زلـــــــف تـــــــرســـــــا روزگـــــــار او بـــــــبـــــــرد |
ذره عـــقـــلـــش نــمــانــد و هــوش هــم | درکــــشــــیــــد آن جــــایــــگــــه خــــامــــوش دم |
جــام مـی بــسـتــد ز دسـت یـار خـویـش | نــــوش کــــرد و دل بــــریــــد از کــــار خــــویــــش |
چـون بـه یک جـا شـد شـراب و عشـق یار | عـــشـــق آن مــاهــش یــکــی شـــد صـــد هــزار |
چــون حــریـفــی آب دنــدان دیــد شــیــخ | لـــعـــل او در حــــقـــه خــــنـــدان دیـــد شــــیـــخ |
آتـــشــی از شـــوق در جـــانــش فــتـــاد | ســـیــل خـــونــیــن ســـوی مــژگـــانــش فـــتـــاد |
بــاده ای دیـگـر بــخــواســت و نـوش کـرد | حـــــلــــقـــــه ای از زلـــــف او در گـــــوش کـــــرد |
قــرب صــد تــصــنـیـف در دیـن یـادداشــت | حــــفـــظ قـــرآن را بــــســـی اســـتــــاد داشـــت |
چــون مـی از ســاغـر بــه نـاف او رســیـد | دعـــــــوی او رفـــــــت و لـــــــاف او رســـــــیــــــد |
هـــرچ یـــادش بــــود از یـــادش بــــرفـــت | بــــاده آمـــد عــــقــــل چــــون بــــادش بــــرفــــت |
خـمـر، هر مـعـنی کـه بـودش از نـخـسـت | پـــــاک از لــــوح ضــــمــــیــــر او بـــــشــــســـــت |
عـشــق آن دلـبــر بــمـانـدش صــعـبــنـاک | هــــرچ دیــــگــــر بـــــود کــــلــــی رفـــــت پـــــاک |
شیخ چـون شد مسـت، عشقش زور کرد | هــــمــــچــــو دریــــا جــــان او پـــــرشــــور کــــرد |
آن صـنـم را دیـد مـی در دسـت و مـسـت | شـــیـــخ شـــد یــکـــبـــارگـــی آنـــجـــا ز دســـت |
دل بـــداد و دســـت از مـــی خـــوردنــش | خــــواســــت تــــا نـــاگـــه کــــنـــد در گـــردنـــش |
دخــتـــرش گــفــت ای تـــو مــرد کــار نــه | مــــدعــــی در عــــشــــق، مــــعــــنـــی دار نــــه |
گــر قــدم در عــشــق مــحــکــم داریـیـی | مــــذهــــب ایــــن زلــــف پــــر خــــم داریــــیــــی |
هــمــچـــو زلــفــم نــه قــدم در کــافـــری | زانــــک نــــبــــود عــــشــــق کــــار ســــرســــری |
عــافــیــت بـــا عــشــق نــبــود ســازگــار | عـــــاشـــــقـــــی را کـــــفـــــر ســــــازد یـــــاددار |
اقــتـــدا گــر تـــو بـــه کــفــر مــن کــنــی | بــــا مــــن ایـــن دم دســــت در گــــردن کــــنـــی |
ور نـــخـــواهــی کـــرد ایــنـــجـــا اقـــتـــدا | خـــــیـــــز رو، ایــــنـــــک عـــــصـــــاایــــنـــــک ردا |
شـیـخ عـاشـق گـشـتـه بـس افـتـاده بـود | دل ز غـــفـــلـــت بــــر قـــضـــا بــــنـــهـــاده بــــود |
آن زمـان کـانـدر ســرش مـســتــی نـبــود | یـــک نـــفـــس او را ســـر هـــســــتــــی نـــبــــود |
این زمان چون شیخ عاشق گشت مست | اوفــــتــــاد از پــــای و کــــلــــی شــــد ز دســــت |
بـــرنــیــامــد بـــا خـــود و رســـوا شـــد او | مــی نــتـــرســـیــد از کــســی، تـــرســـا شــد او |
بــود مــی بـــس کــهــنــه دروی کــارکــرد | شـــیــخ را ســـرگــشـــتـــه چـــون پـــرگـــار کـــرد |
پــیــر را مــی کــهــنــه و عــشــق جــوان | دلـــبــــرش حــــاضــــر، صــــبــــوری کـــی تــــوان |
شد خـراب آن پـیرو شد از دسـت و مست | مــســت و عــاشــق چــون بـــود رفــتــه ز دســت |
گـفــت بــی طــاقــت شــدم ای مـاه روی | از مـــن بـــی دل چـــه مــی خـــواهــی بـــگـــوی |
گـر بـه هـشـیـاری نـگـشـتـم بـت پـرسـت | پــیـش بــت مـصـحــف بــســوزم مـســت مـســت |
دخــتــرش گــفــت ایـن زمــان مـرد مـنـی | خــــواب خــــوش بــــادت کـــه در خـــورد مـــنـــی |
پــیـش ازیـن در عـشـق بــودی خـام خـام | خــوش بــزی چــون پــخــتــه گـشـتــی والـسـلـام |
چــون خــبــر نــزدیـک تــرســایـان رســیـد | کـــان چـــنـــان شـــیــخـــی ره ایــشـــان گـــزیــد |
شــیــخ را بـــردنــد ســوی دیــر مــســـت | بــــعـــد از آن گـــفـــتــــنـــد تــــا زنـــار بــــســــت |
شـــیــخ چـــون در حـــلـــقـــه زنــار شـــد | خـــــــرقــــــه آتـــــــش در زد و در کــــــار شـــــــد |
دل ز دیـــن خــــویــــشــــتــــن آزاد کــــرد | نـــه ز کـــعـــبــــه نـــه ز شــــیـــخــــی یـــادکـــرد |
بـــعــد چــنــدیــن ســال ایــمــان درســت | ایــن چـــنـــیــن نـــوبـــاوه رویــش بـــازشـــســـت |
وانــگــه ایـشــان از حــیــا حــیــران شــده | هـــر یـــکــــی در گــــوشــــه پــــنـــهـــان شــــده |
شــیـخ را در کـعــبــه یـاری چــســت بــود | در ارادت دســــــت از کـــــل شـــــســـــت بــــــود |
بـــود بـــس بـــیــنــنــده و بـــس راهــبـــر | زو نـــــــبـــــــودی شـــــــیــــــخ را آگـــــــاه تـــــــر |
شـیـخ چـون از کـعـبــه شـد سـوی سـفـر | او نــــبـــــود آنــــجــــایــــگــــه حــــاضــــرمــــگــــر |
چــون مــریــد شــیــخ بـــازآمــد بـــجـــای | بـــود از شـــیـــخـــش تـــهـــی خـــلـــوت ســـرای |
بــاز پــرســیــد از مــریــدان حــال شــیــخ | بــــاز گـــفـــتــــنـــدش هـــمـــه احــــوال شـــیـــخ |
کـــز قـــضـــا او را چـــه بــــار آمـــد بـــبـــر | وز قـــــدر او را چــــــه کـــــار آمـــــد بــــــه ســـــر |
مـوی تـرسـایـی بـه یـک مـویـش بـبـسـت | راه بـــر ایــمــان بـــه صــد ســـویــش بـــبـــســـت |
عـشـق مـی بــازد کـنـون بــا زلـف و خـال | خــرقــه گــشــتــش مـخــرقــه، حــالــش مــحــال |
دســت کــلــی بــازداشــت از طــاعــت او | خــــوک وانـــی مـــیـــکـــنـــد ایـــن ســــاعـــت او |
ایــن زمـــان آن خـــواجـــه بـــســـیــار درد | بـــــــر مـــــــیــــــان زنـــــــار دارد چـــــــار کـــــــرد |
شـیـخ مـا گـرچـه بـسـی در دین بـتـاخـت | از کــهــن گــبـــریــش مــی نــتـــوان شـــنــاخـــت |
چـون مرید آن قـصـه بـشـنود، از شـگـفـت | روی چــــــــون زر کـــــــرد و زاری درگـــــــرفـــــــت |
بـــا مـــریــدان گـــفـــت ای تـــر دامـــنــان | در وفــــــــاداری نـــــــه مـــــــرد و نـــــــه زنـــــــان |
یـــار کـــار افـــتـــاده بــــایـــد صـــد هـــزار | یــــار نــــایـــد جــــز چــــنــــیـــن روزی بــــه کــــار |
گــر شــمــا بــودیـد یــار شــیــخ خــویـش | یــــاری او از چــــه نــــگــــرفــــتــــیــــد پـــــیــــش |
شــرمــتـــان بـــاد، آخــر ایــن یــاری بـــود | حــــــــــق گــــــــــزاری و وفــــــــــاداری بــــــــــود |
چــون نــهــاد آن شــیــخ بــر زنــار دســت | جـــمـــلـــه را زنـــار مـــی بـــایـــســـت بـــســـت |
از بــرش عــمــدا نــمــی بــایـســت شــد | جـــمــلــه را تـــرســـا هــمــی بـــایــســـت شـــد |
ایــن نــه یــاری و مــوافـــق بـــودنــســـت | کـــانـــچ کـــردیـــد از مـــنـــافــــق بــــودنـــســــت |
هــــرک یــــار خــــویـــش رایــــاور شــــود | یـــــار بــــــایـــــد بــــــود اگـــــر کـــــافـــــرشـــــود |
وقـــت نــاکـــامــی تـــوان دانــســـت یــار | خـــــود بـــــود در کـــــامـــــرانـــــی صـــــد هــــزار |
شــیــخ چـــون افــتـــاد در کــام نــهــنــگ | جـــمـــلـــه زو بـــگـــریــخـــتـــیــد از نــام و نــنــگ |
عــشــق را بــنــیـاد بــر بــد نــامــیـســت | هــرک ازیــن ســر ســرکــشــد از خـــامــیــســـت |
جـمـلـه گـفـتـنـد آنـچ گـفـتـی بـیـش ازیـن | بــــارهــــا گــــفــــتــــیـــم بــــا او پــــیـــش ازیـــن |
عــــزم آن کــــردیـــم تــــا بــــا او بــــهـــم | هـــم نـــفـــس بــــاشــــیـــم در شــــادی و غـــم |
زهــد بــفــروشــیــم و رســوایـی خــریــم | دیـــن بــــرانــــدازیـــم و تــــرســــایـــی خــــریـــم |
لـــیــک روی آن دیــد شـــیـــخ کـــارســـاز | کــــز بـــــر او یــــک بـــــه یــــک گــــردیــــم بـــــاز |
چــون نــدیــد از یــاری مــا شــیــخ ســود | بــــــازگــــــردانــــــیـــــد مــــــا را شــــــیــــــخ زود |
مــا هـمــه بــر حــکــم او گــشــتــیـم بــاز | قـــصـــه بـــرگـــفـــتـــیــم و نـــنـــهـــفـــتـــیــم راز |
بــعــد از آن اصــحــاب را گــفــت آن مـریـد | گــــر شـــــمــــا را کـــــار بـــــودی بـــــر مــــزیــــد |
جــز در حــق نــیــســتـــی جــای شــمــا | در حــــضــــورســــتــــی ســــرا پـــــای شــــمــــا |
در تـــظــلــم داشــتـــن در پـــیــش حـــق | هــــر یــــکــــی بــــردی از آن دیـــگــــر ســــبــــق |
تــا چــو حــق دیـدی شــمــا را بــی قــرار | بــــــازدادی شـــــیـــــخ را بــــــی انـــــتــــــظـــــار |
گــر ز شــیــخ خــویــش کــردیــد احــتــراز | از در حــــــق از چــــــه مـــــی گـــــردیـــــد بــــــاز |
چـون شـنیدند آن سـخـن از عـجـز خـویش | بــــرنــــیــــاوردنــــد یـــک تــــن ســــر ز پــــیــــش |
مرد گـفـت اکـنون ازین خـجـلت چـه سـود | کـــــار چـــــون افـــــتـــــاد بـــــرخـــــیــــزیــــم زود |
لــــازم درگــــاه حــــق بــــاشــــیـــم مــــا | در تــــظــــلــــم خــــاک مــــی پــــاشــــیـــم مــــا |
پـــیــرهــن پـــوشـــیــم از کــاغــذ هــمــه | در رســـیـــم آخــــر بــــه شـــیـــخ خـــود هـــمـــه |
جـــمــلــه ســـوی روم رفــتـــنــد از عــرب | مــعــتـــکــف گــشـــتـــنــد پـــنــهــان روز و شـــب |
بـــر در حـــق هـــر یــکـــی را صـــد هــزار | گــــه شـــــفـــــاعـــــت گـــــاه زاری بـــــود کـــــار |
هـم چــنــان تــا چــل شــبــان روز تــمــام | ســـرنـــپــــیـــچــــدنـــد هـــیـــچ از یـــک مـــقـــام |
جـمله را چـل شب نه خور بـود و نه خواب | هـــم چــــو شـــب چــــل روز نـــه نـــان و نـــه آب |
از تـــــضـــــرع کـــــردن آن قـــــوم پــــــاک | در فـــلـــک افـــتــــاد جــــوشـــی صـــعـــب نـــاک |
ســــبــــزپــــوشـــان در فـــراز و در فـــرود | جـــمـــلـــه پـــوشـــیــدنــد از آن مـــاتـــم کـــبـــود |
آخـــرالــامــر آنــک بـــود از پـــیــش صـــف | آمـــــــدش تـــــــیـــــــر دعـــــــاانـــــــدر هـــــــدف |
بـــعــد چـــل شــب آن مــریــد پـــاک بـــاز | بــــود انــــدر خــــلــــوت از خــــود رفــــتــــه بـــــاز |
صــبـــح دم بـــادی درآمــد مــشـــک بـــار | شــــد جــــهــــان کــــشــــف بــــر دل آشــــکــــار |
مــصــطــفــی را دیـد مـی آمــد چــو مــاه | در بــــرافــــکــــنـــده دو گــــیـــســــوی ســــیـــاه |
ســــــایـــــه حــــــق آفــــــتــــــاب روی او | صـــــد جـــــهــــان وقــــف یــــک ســـــر مــــوی او |
مــی خــرامــیـد و تــبــســم مــی نــمــود | هـــرک مــــی دیـــدش درو گــــم مــــی نـــمــــود |
آن مـریـد آن را چــو دیـد از جــای جــسـت | کـــای نـــبـــی الـــلـــه دســـتـــم گـــیـــر دســـت |
رهــنــمــای خــلــقــی، از بـــهــر خـــدای | شــــیـــخ مـــا گــــم راه شــــد راهـــش نـــمـــای |
مـصـطـفـی گـفـت ای بـهمـت بـس بـلـنـد | رو کـــه شــــیـــخــــت را بــــرون کـــردم ز بــــنـــد |
هــمــت عـــالــیــت کـــار خـــویــش کـــرد | دم نـــــزد تـــــا شـــــیــــخ را در پـــــیــــش کـــــرد |
در مـــیـــان شـــیـــخ و حـــق از دیــرگـــاه | بـــــود گــــردی و غـــــبـــــاری بـــــس ســـــیــــاه |
آن غـــــبــــــار از راه او بــــــرداشـــــتـــــم | در مـــیـــان ظــــلــــمــــتــــش نـــگــــذاشــــتــــم |
کــردم از بــهـر شــفــاعــت شــب نـمــی | مـــــنـــــتـــــشـــــر بـــــر روزگـــــار او هـــــمـــــی |
آن غــبــار اکــنـون ز ره بــرخــاســتــســت | تــوبــه بــنــشــســتــه گــنــه بـــرخــاســتــســت |
تــو یـقـیـن مـی دان کـه صـد عـالـم گـنـاه | از تـــــف یـــــک تـــــوبــــــه بــــــرخـــــیـــــزد ز راه |
بـــحـــراحـــســـان چـــون درآیــد مــوج زن | مــــــحــــــو گــــــردانـــــد گــــــنـــــاه مـــــرد و زن |
مـــرد از شــــادی آن مــــدهـــوش شــــد | نــــعــــره ای زد کآســــمــــان پــــرجــــوش شــــد |
جــــمـــلــــه اصــــحــــاب را آگــــاه کــــرد | مـــــــژدگـــــــانـــــــی داد و عــــــــزم راه کــــــــرد |
شـیـخ سـمـعـان پــیـرعـهـد خــویـش بــود | در کــــمــــال از هــــرچ گــــویـــم بــــیــــش بــــود |
شــیــخ بـــود او در حــرم پــنــجــاه ســال | بــــا مــــریــــد چــــارصــــد صــــاحــــب کــــمــــال |
هــر مــریــدی کــان او بـــود ای عـــجـــب | مــــی نــــیــــاســــود از ریــــاضــــت روز و شــــب |
هـم عـمـل هـم عـلـم بــا هـم یـار داشـت | هـــم عـــیـــان کـــشـــف هـــم اســــرار داشــــت |
قــرب پـــنــجــه حــج بـــجــای آورده بـــود | عـــمـــره عـــمـــری بــــود تـــا مـــی کـــرده بــــود |
خــود صــلـوة وصـوم بــی حــد داشــت او | هــــیــــچ ســـــنــــت را فــــرو نــــگــــذاشــــت او |
پــیـشــوایـانــی کــه در عــشــق آمــدنــد | پـــیــش او از خـــویــش بـــی خـــویــش آمـــدنـــد |
مــوی مـی بــشــکــافــت مــرد مــعــنـوی | در کـــــــرامـــــــات و مــــــقـــــــامــــــات قـــــــوی |
هـرک بــیـمــاری و ســســتــی یـافــتــی | از دم او تـــــــن درســــــتـــــــی یــــــافــــــتــــــی |
خـلـق را فـی الـجــمـلـه در شـادی و غـم | مــــقــــتـــــدایــــی بـــــود در عـــــالــــم عــــلــــم |
گــرچـــه خـــود را قـــدوه اصـــحـــاب دیــد | چـــنــد شـــب بـــر هــم چـــنـــان در خـــواب دیــد |
کــز حـــرم در رومــش افـــتـــادی مــقـــام | ســــجــــده مــــی کــــردی بــــتــــی را بــــر دوام |
چــون بــدیــد ایـن خــواب بــیــدار جــهــان | گــــــفـــــــت دردا و دریــــــغـــــــا ایــــــن زمــــــان |
یــوســـف تـــوفـــیـــق در چـــاه اوفـــتـــاد | عـــــــقــــــبـــــــه دشـــــــوار در راه اوفــــــتـــــــاد |
مــن نــدانــم تـــا ازیــن غـــم جـــان بـــرم | تــــرک جــــان گــــفــــتــــم اگــــر ایـــمـــان بــــرم |
نـیـســت یـک تــن بــر هـمــه روی زمـیـن | کــــو نــــدارد عــــقــــبـــــه ای در ره چــــنــــیــــن |
گـفــت خــذلـان قــصــد ایـن درویـش کــرد | عــــشــــق تــــرســــازاده کــــار خــــویـــش کـــرد |
هــرچ گــویــد بــعــد ازیـن فــرمــان کــنــم | زیـــن بــــتــــر چـــه بــــود کـــه کـــردم آن کـــنـــم |
روز هــشــیــاری نــبـــودم بـــت پــرســت | بــت پــرســتــیـدم چــو گـشـتــم مـســت مـسـت |
بــس کــســا کــز خــمـر تــرک دیـن کــنـد | بــــی شـــکـــی ام الـــخـــبــــایـــث ایـــن کـــنـــد |
شـیـخ گـفـت ای دخـتــر دلـبــر چـه مـانـد | هــرچ گــفــتـــی کــرده شــد، دیــگــر چــه مــانــد |
خـمـر خـوردم، بــت پـرسـتـیـدم ز عـشـق | کـــس مـــبـــیــنـــاد آنــچ مـــن دیــدم ز عـــشـــق |
کـس چــو مـن از عـاشـقـی شـیـدا شـود | و آن چـــنــان شــیــخـــی چـــنــیــن رســوا شــود |
قــرب پـــنــجـــه ســال را هــم بـــود بـــاز | مـــــــــوج مــــــــی زد در دلـــــــــم دریــــــــای راز |
ذره عـشـق از کـمـیـن درجـسـت چـسـت | بـــــرد مــــا را بـــــر ســــر لــــوح نــــخـــــســـــت |
عـشـق از ایـن بــسـیـار کـردسـت و کـنـد | خـــــرقـــــه بـــــا زنــــار کـــــردســـــت و کــــنــــد |
تـخـتـه کعـبـه اسـت ابـجـد خـوان عـشـق | ســـرشـــنـــاس غـــیـــب ســـرگـــردان عـــشـــق |
ایـن هـمـه خــود رفــت بــرگــوی انـدکــی | تـــا تـــو کــی خـــواهــی شــدن بـــا مــن یــکــی |
چـــون بـــنــای وصــل تـــو بـــراصــل بـــود | هـــــرچ کـــــردم بــــــر امـــــیـــــد وصـــــل بــــــود |
وصــل خـــواهــم و آشــنــایــی یــافــتـــن | چـــــنــــد ســـــوزم در جـــــدایــــی یــــافــــتـــــن |
بـــاز دخـــتـــر گــفـــت ای پـــیــر اســـیــر | مـــن گـــران کـــابـــیــنـــم و تـــو بـــس فـــقـــیـــر |
ســیــم و زر بـــایــد مــرا ای بـــی خــبـــر | کــی شـــود بـــی ســـیــم و زر کـــارت بـــه ســـر |
چـــون نــداری تـــو ســر خـــود گــیــر و رو | نـــفـــقـــه ای بـــســـتـــان ز مـــن ای پـــیـــر و رو |
هـمـچـو خـورشـیـد سـبــک رو فـرد بــاش | صـــــبـــــرکـــــن مـــــردانــــه وار و مـــــرد بـــــاش |
شــیـخ گــفــت ای ســرو قــد ســیـم بــر | عـــهــد نــیــکـــو مــی بـــری الـــحـــق بـــه ســـر |
کـــس نــدارم جـــز تـــو ای زیــبـــا نــگـــار | دســــت ازیـــن شـــیـــوه ســـخــــن آخــــر بــــدار |
هـــــر دم از نـــــوع دگــــــر انــــــدازیـــــم | در ســــــــرانـــــــدازی و ســــــــر انـــــــدازیـــــــم |
خــون تــو بــی تــو بـــخــوردم هــرچ بـــود | در ســــــر و کـــــار تــــــو کـــــردم هـــــرچ بــــــود |
در ره عــشــق تـــو هــر چـــم بـــود شــد | کــــفــــر و اســـــلــــام و زیــــان و ســـــود شــــد |
چـــنـــد داری بــــی قـــرارم ز انـــتـــظـــار | تــــو نــــدادی ایـــن چــــنـــیـــن بــــا مــــن قــــرار |
جـــمــلــه یــاران مــن بـــرگــشــتـــه انــد | دشــــمـــن جــــان مـــن ســــرگـــشــــتــــه انـــد |
تـو چـنین و ایشـان چـنان، مـن چـون کـنم | نــه مـــرا دل مـــانــد و نــه جـــان ، چـــون کـــنــم |
دوســتــر دارم مـن ای عـالـی ســرشــت | بــــا تـــو در دوزخ کـــه بــــی تـــو در بــــهـــشـــت |
عـــاقـــبـــت چـــون شـــیــخ آمــد مــرد او | دل بــــــــســــــــوخــــــــت آن مـــــــاه را از درد او |
گــفــت کــابــیــن را کــنــون ای نــاتــمــام | خـــــوک رانــــی کــــن مــــرا ســـــالــــی مــــدام |
تــا چــو ســالــی بــگــذرد، هــر دو بــهــم | عـــــمـــــر بـــــگـــــذاریــــم در شـــــادی و غـــــم |
شــیـخ از فــرمــان جــانــان ســرنـتــافــت | کــانــک ســـرتـــافــت او ز جـــانــان ســرنــیــافــت |
رفـــت پـــیــرکــعـــبـــه و شـــیــخ کـــبـــار | خــــوک وانــــی کــــرد ســــالــــی اخـــــتـــــیــــار |
در نـهـاد هـر کـسـی صـد خــوک هـســت | خــــوک بــــایـــد ســـوخــــت یـــا زنـــار بــــســـت |
تـو چـنـان ظـن مـی بــری ای هـیـچ کـس | کــــیـــن خــــطــــر آن پــــیــــر را افــــتــــاد بــــس |
در درون هـر کـسـی هـســت ایـن خــطـر | ســــــر بــــــرون آرد چــــــو آیـــــد در ســــــفــــــر |
تـــو ز خـــوک خـــویــش اگــر آگــه نــه ای | ســــخــــت مــــعــــذوری کــــه مــــرد ره نــــه ای |
گــر قـــدم در ره نــهــی چـــون مــرد کـــار | هـــم بـــت و هــم خـــوک بـــیــنـــی صـــد هـــزار |
خــوک کـش، بــت سـوز، انـدر راه عـشـق | ورنــه هــمــچــون شــیـخ شــو رســوای عــشــق |
هـم نــشــیـنــانــش چــنــان درمــانــدنــد | کــــز فــــرو مــــانـــدن بــــه جــــان درمـــانـــدنـــد |
چــــون بــــدیـــدنـــد آن گـــرفــــتــــاری او | بــــــــــازگــــــــــردیـــــــــدنـــــــــد از یـــــــــاری او |
جــمــلــه از شــومــی او بــگــریــخــتــنــد | در غــــم او خـــــاک بـــــر ســــر ریــــخــــتـــــنــــد |
بـــود یــاری در مــیــان جـــمــع، چــســت | پـــیــش شـــیــخ آمــد کــه ای در کــار ســـســـت |
مــی رویــم امــروز ســـوی کــعــبـــه بـــاز | چـــیـــســـت فـــرمـــان، بـــاز بـــایـــد گـــفـــت راز |
یـا هـمـه هـم چـون تـو تــرسـایـی کـنـیـم | خــــویـــش را مـــحــــراب رســــوایـــی کـــنـــیـــم |
ایـن چــنـیـن تــنــهـات نــپــســنــدیـم مــا | هــــمــــچــــو تــــو زنــــار بـــــربـــــنــــدیــــم مــــا |
یــا چــو نــتــوانــیـم دیــدت هــم چــنــیـن | زود بــــگــــریــــزیــــم بــــی تــــو زیــــن زمــــیـــن |
مـعــتــکــف در کــعــبــه بــنـشــیـنـیـم مـا | دامـــن از هـــســــتــــیـــت در چــــیـــنـــیـــم مـــا |
شــیــخ گــفــتــا جــان مــن پـــر درد بـــود | هــــر کــــجــــا خــــواهــــیـــد بــــایـــد رفــــت زود |
تـــا مــرا جــانــســت، دیــرم جــای بـــس | دخـــــتـــــر تـــــرســـــام جـــــان افـــــزای بـــــس |
مـــی نـــدانــیــد، ارچـــه بـــس آزاده ایــد | زانـــک ایــنـــجـــا جـــمـــلـــه کـــار افـــتـــاده ایـــد |
گـــر شــــمـــا را کـــار افـــتــــادی دمـــی | هــــم دمــــی بـــــودی مــــرا در هــــر غــــمــــی |
بــــاز گـــردیـــد ای رفــــیـــقـــان عــــزیـــز | مـــی نـــدانـــم تـــا چـــه خـــواهـــد بــــود نـــیـــز |
گــر ز مــا پــرســنــد، بــرگــویـیــد راســت | کـــان ز پـــا افـــتـــاده ســـرگـــردان کـــجـــاســـت |
چــشــم پــر خــون و دهـن پــر زهـر مـانـد | در دهــــــــان اژدهـــــــای دهـــــــر مــــــــانــــــــد |
هــیــچ کــافـــر در جـــهــان نــدهــد رضـــا | آنــــچ کــــرد آن پـــــیــــر اســـــلــــام از قـــــضـــــا |
مـــوی تـــرســـایــی نــمـــودنـــدش ز دور | شـــد ز عــقــل و دیــن و شـــیــخـــی نــاصـــبـــور |
زلـف او چــون حــلـقـه در حـلـقـش فـکـنـد | در زفــــان جــــمـــلـــه خــــلــــقــــش فــــکــــنـــد |
گــر مــرا در ســـرزنــش گــیــرد کــســـی | گـــو دریـــن ره ایـــن چـــنـــیــن افـــتـــد بـــســـی |
در چــنـیـن ره کــان نــه بــن دارد نـه ســر | کــــس مــــبــــادا ایـــمـــن از مـــکــــر و خــــطــــر |
ایــن بــگــفــت و روی از یــاران بـــتــافــت | خـــوک وانـــی را ســـوی خـــوکـــان شـــتـــافـــت |
بــس کـه یـاران از غـمـش بــگـریـسـتــنـد | گــــه ز دردش مـــرده گـــه مـــی زیـــســــتــــنـــد |
عــاقــبــت رفــتــنــد ســوی کــعــبــه بــاز | مـــانـــده جــــان در ســـوخـــتــــن، تــــن درگـــداز |
شـــیــخـــشـــان در روم تـــنــهــا مــانــده | داده دیـــــــن در راه تــــــــرســــــــا مـــــــانـــــــده |
رفــــت بــــا اصــــحــــاب گـــریـــان و دوان | تــــا رســـیـــد آنـــجــــا کـــه شـــیـــخ خـــوک وان |
شــیــخ را مــی دیــد چــون آتـــش شــده | در مـــــیـــــان بــــــی قـــــراری خـــــوش شـــــده |
هــم فـــکـــنــده بـــود نــاقـــوس مــغـــان | هـــم گــــســــســــتــــه بــــود زنــــار از مــــیـــان |
هـــم کـــلـــاه گـــبــــرکـــی انـــداخـــتـــه | هــــم ز تـــــرســــایــــی دلــــی پـــــرداخـــــتـــــه |
شـــیـــخ چـــون اصـــحـــاب را از دور دیــد | خــــویـــشـــتــــن را در مـــیـــان بــــی نـــور دیـــد |
هـم ز خـجـلـت جـامـه بــر تــن چـاک کـرد | هــم بـــه دســـت عــجـــز ســـر بـــر خـــاک کــرد |
گـاه چـون ابــر اشـک خـونـیـن بـرفـشـانـد | گـــاه از جـــان جـــان شـــیـــریــن بـــرفـــشـــانـــد |
گــه ز آتـــش پـــرده گــردون بـــســوخــت | گــه ز حـــســـرت در تـــن او خـــون بـــســـوخـــت |
حــــکــــمـــت اســــرار قــــرآن و خــــبــــر | شــســتــه بــودنــد از ضــمــیــرش ســر بــه ســر |
جـــمــلــه بـــا یــاد آمــدش یــکــبـــارگــی | بــــازرســــت از جــــهــــل و از بــــیــــچــــارگــــی |
چــون بــه حــال خــود فــرونـگـریـســتــی | در ســــجــــود افـــتــــادی و بــــگـــریـــســــتــــی |
هم چـو گل در خـون چـشـم آغشـتـه بـود | وز خـــجـــالـــت در عـــرق گـــم گـــشـــتـــه بـــود |
چــون بــدیـدنـد آنـچــنــان اصــحــابــنــاش | مــــانـــده در انـــدوه و شــــادی مـــبــــتــــلــــاش |
پـــیــش او رفــتـــنــد ســـرگــردان هــمــه | وز پــــی شـــکـــرانـــه جـــان افـــشـــان هـــمـــه |
شــیــخ را گــفــتـــنــد ای پـــی بـــرده راز | مـــیـــغ شـــد از پـــیـــش خـــورشـــیـــد تـــو بـــاز |
کـفـر بـرخـاسـت از ره و ایـمـان نـشـسـت | بــــت پــــرســــت روم شــــد یــــزدان پــــرســــت |
مـــــوج زد نــــاگـــــاه دریــــای قـــــبـــــول | شــــد شــــفـــاعــــت خــــواه کـــار تــــو رســــول |
ایـن زمـان شــکـرانـه عــالـم عـالـمـســت | شــکــر کــن حـــق را چـــه جـــای مــاتـــمــســت |
مــــنــــت ایـــزد را کــــه در دریـــای قــــار | کـــرده راهــی هــمــچـــو خـــورشـــیــد آشـــکـــار |
آنـــک دانـــد کــــرد روشــــن را ســــیـــاه | تــــوبــــه دانــــد داد بـــــا چــــنــــدیــــن گــــنــــاه |
آتـــــش تـــــوبـــــه چــــو بـــــرافــــروزد او | هـــرچ بــــایـــد جــــمـــلـــه بــــر هـــم ســــوزد او |
قــصــه کــوتــه مــی کــنــم، آن جــایـگــاه | بـــــودشــــان الــــقــــصــــه حــــالــــی عــــزم راه |
شـیخ غـسـلـی کـرد و شـد در خـرقـه بـاز | رفـــت بــــا اصـــحــــاب خــــود ســــوی حــــجــــاز |
دیـد از آن پــس دخــتــر تــرسـا بــه خـواب | کـــــاوفــــــتــــــادی در کـــــنـــــارش آفــــــتــــــاب |
آفـــتـــاب آنـــگـــاه بــــگـــشـــادی زبــــان | کـــز پــــی شـــیـــخــــت روان شــــو ایـــن زمـــان |
مـــذهـــب او گـــیـــرو خـــاک او بـــبـــاش | ای پـــــلــــیــــدش کــــرده، پـــــاک او بـــــبـــــاش |
او چــــو آمـــد در ره تــــو بــــی مــــجــــاز | در حـــــقـــــیــــقـــــت تـــــو ره او گـــــیـــــر بـــــاز |
از رهــــــش بـــــــردی، بــــــه راه او درآی | چـــون بــــه راه آمـــد تـــو هـــم راهـــی نـــمـــای |
ره زنـش بــودی بــســی هـمــره بــبــاش | چــــنـــد ازیـــن بــــی آگــــهـــی آگــــه بــــبــــاش |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج