فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 27 اردیبهشت 1404

پایگاه خبری شاعر

حکایت سجده نکردن ابلیس بر آدم

گفت چون حق می دمید این جان پاکدر تـــن آدم کــه آبـــی بـــود و خـــاکخـواسـت تـا خـیل ملایک سـر بـه سـرنــه خــبـــر یــابـــنــد از جــان نــه اثــر…

گفت چون حق می دمید این جان پاکدر تـــن آدم کــه آبـــی بـــود و خـــاک
خـواسـت تـا خـیل ملایک سـر بـه سـرنــه خــبـــر یــابـــنــد از جــان نــه اثــر
گـــفـــت ای روحـــانـــیــان آســـمـــانپــیـش آدم ســجــده آریــد ایـن زمــان
ســرنـهـادنـد آن هـمــه بــر روی خــاکلـاجــرم یـک تــن نـدیـد آن ســر پــاک
بــاز ابــلـیـس آمـد و گـفـت ایـن نـفـسسـجـده ای از مـن نـبـینـد هـیچ کـس
گـــر بـــیــنـــدازنــد ســـر از تـــن مـــرانیست غم چـون هست این گردن مرا
مـن همـی دانم کـه آدم خـاک نیسـتسـر نهم تـا سـر بـبـینم، بـاک نیسـت
چـون نـبـود ابــلـیـس را سـر بــر زمـیـنسـر بـدیـد او زانـکـه بـود او در کـمـیـن
حـق تـعـالی گفتـش ای جـاسـوس راهتــو بــه سـر در دیـدنـی ایـن جــایـگـاه
گـنـج چـون دیـدی کـه بــنـهـادم نـهـانبــکـشـمـت تــا بــرنـگـویـی در جـهـان
زانـک خـفـیه نـیسـت بـیـرون از سـپـاههر کـجـا گـنـجـی کـه بـنـهـد پـادشـاه
بـی شـکی بـر چـشـم آنکس کان نهدبـکـشـد او را و خـطـش بـر جـان نـهـد
مـرد گــنـجــی دیـد گـنـجــی اخــتــیـارســر بــریــدن بــایـدت کــرد اخــتــیــار
ور نـــبـــرم ســـر ز تـــن ایـــن دم تـــراایـن سـخـن بــاشـد هـمـه عـالـم تــرا
گــفــت یـا رب مــهـل ده ایـن بــنــده راچــاره ای کــن ایـن ز کــار افــکـنـده را
حـق تـعـالـی گـفـت مـهـلـت بـر مـنـتطــوق لــعــنــت کــردم انـدر گــردنــت
نـــام تــــو کـــذاب خـــواهـــم زد رقـــمتــابـــمــانــی تــا قــیــامــت مــتــهــم
بـعـد از آن ابـلـیس گـفـت آن گـنج پـاکچون مرا روشن شد، از لعنت چه باک
لــعــنــت آن تـــســت رحــمــت آن تــوبــنــده آن تــســت قــســمــت آن تــو
گر مرا لعنسـت قسـمت، بـاک نیسـتزهـر هـم بـاید، هـمـه تـریـاک نـیسـت
چــون بــدیـدم خــلـق را لـعـنـت طـلـبلــعــنــت بـــرداشــتــم مــن بــی ادب
ایـن چـنـیـن بــایـد طـلـب گـر طـالـبــیتــو نـه طــالـب بــه مـعــنـی غـالـبــی
گــر نـمـی یـابــی تــو او را روز و شــبنیسـت او گم، هست نقصان در طلب

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج