فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 2 خرداد 1404

پایگاه خبری شاعر

حکایت جنید که سر پسرش را بریدند

مـقـتـدای دیـن، جـنـیـد، آن بــحـر ژرفیـک شـبـی مـی گـفـت در بــغـداد حـرفحــرفـهـایـی کـز بــلـنـدی آســمـانـشســرنـهـادی تــشــنـه دل در آســتــانـش…

مـقـتـدای دیـن، جـنـیـد، آن بــحـر ژرفیـک شـبـی مـی گـفـت در بــغـداد حـرف
حــرفـهـایـی کـز بــلـنـدی آســمـانـشســرنـهـادی تــشــنـه دل در آســتــانـش
داشــت بــس بــرنــا، جــنــیــد راه بــرهـم چـو خـورشـیـد او یـکـی زیـبــا پـسـر
ســـر بـــریــدنـــد آن پـــســـر را زار زارپــس مـیـان جــمـعــش افـکـنـدنـد خــوار
چـون بــدیـد آن سـر، جـنـیـد پــاک بــازدم نــــزد، آن جـــــمـــــع را دل داد بـــــاز
گفت آن دیگی که امشـب بـس عظیمبــــرنـــهـــادم مـــن در اســــرار قـــدیـــم
در چــنـان دیـگـی گــرم بــایـد چــنـیـنهــم بــود زیـن بــیـش و کــم نــایـد ازیـن
***
دیگری گفـتـش که می تـرسـم ز مرگوادی دورســـت و مــن بـــی زاد و بـــرگ
این چـنـین کـز مـرگ مـی تـرسـد دلـمجــان بــرآیـد در نــخــســتــیـن مــنــزلــم
گــر مــنــم مــیــر اجــل بــا کــار و بــارچــــون اجــــل آیــــد بــــمــــیــــرم زار زار
هرکـه خـورد او از اجـل یک تـیغ دسـتهم قلم شد تیغ و هم دستش شکست
ای دریـغـا کـز جـهـانـی دسـت و تــیـغجـز دریـغـی نـیـسـت در دسـت، ای دریغ
***
هـدهـدش گـفـت ای ضـعـیـف نـاتــوانچـنـد خـواهد مـانـد مـشـتـی اسـتـخـوان
اسـتــخـوانـی چـنـد در هـم سـاخـتــهمــغــز او در اســتـــخــوان بـــگــداخــتـــه
تـو نمی دانی کـه عـمـرت بـیش و کـمهــســت بـــاقــی از دو دم تــا کــی دژم
تــو نـمـی دانـی کــه هـرکــه زاد، مـردشـد بــه خــاک و هـرچ بــودش بــاد بــرد
هـــم بــــرای بـــودنـــت پـــرورده انـــدهـــــم بـــــرای بـــــردنـــــت آورده انـــــد
هست گردون هم چو طشت سرنگونوز شفق این طشت هر شب غرق خـون
آفـــتــــاب تــــیـــغ زن در گـــشــــت اوایـن هـمـه ســر مـی بــرد در طـشــت او
تــــو اگــــر آلـــوده گـــر پــــاک آمـــدیقـــطـــره آبـــی کـــه بـــا خـــاک آمـــدی
قـــطــــره آب از قـــدم تــــا فــــرق دردکـــی تـــوانـــد کـــرد بــــا دریـــا نـــبــــرد
گـر تـو عـمـری در جـهان فـرمـان دهیهــم بــســوزی هـم بــزاری جــان دهـی

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج