فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 26 اردیبهشت 1404

پایگاه خبری شاعر

حکایت بنده ای که با خلعت شاه گرد راه از خود پاک کرد و بردارش کردند

بـنـده ای را خـلـعـتـی بـخـشـید شـاهبـنـده بــا خـلـعـت بــرون آمـد بـه راهگـرد ره بــر روی او بــنـشـسـتــه بــودبــاسـتـیـن خـلـعـت آن بـسـتـرد زودم…

بـنـده ای را خـلـعـتـی بـخـشـید شـاهبـنـده بــا خـلـعـت بــرون آمـد بـه راه
گـرد ره بــر روی او بــنـشـسـتــه بــودبــاسـتـیـن خـلـعـت آن بـسـتـرد زود
مـنـکـری بــا شـاه گـفـت ای پـادشـاهپــاک کــرد از خــلـعــت تــو گــرد راه
شـه بــر آن بــی حـرمـتــی انـکـارکـردحـالی آن سـرگـشـتـه را بـر دار کـرد
تــا بــدانــی آنــک بــی حــرمــت بــودبــر بــسـاط شـاه بــی قـیـمـت بــود
***
دیـگــری گـفــتــش کــه در راه خــدایپــاک بــازی چـون بــود ای پـاک رای
هسـت مـشـغـولـی دل بـر مـن حـرامهـرچ دارم مــی فــشــانــم بــر دوام
هــرچ در دســـت آیــدم گـــم گـــرددمزانک در دسـت آن چـو کـژدم گـرددم
مــن نـدارم خــویـش را در بــنـد هـیـچبـرفـشـانم جـمـلـه چـند از بـند هیچ
پـــاک بـــازی مــی کــنــم در کــوی اوبــوک در پــاکــی بـــبــیــنــم روی او
***
گــفــت ایـن ره نــه ره هـر کــس بــودپــاک بـــازی زاد ایــن راه بـــس بــود
هـرک او در بـاخـت هر چـش بـود پـاکرفــت در پـــاکــی فــروآســود پـــاک
دوخـــتـــه بـــر در، دریـــده بـــر مـــدوزهـرچ داری تــا ســر مـویـی بــســوز
چـون بـسـوزی کـل بـه آهـی آتـشـینجـمع کن خـاکستـرش در وی نشین
چـون چـنین کـردی بـرسـتـی از همـهورنه خون خور تا که هستی از همه
تــا نــبــری خــود ز یـک یـک چــیـز تــوکـی نـهی گـامـی در این دهـلـیز تـو
چون درین زندان بسی نتوان نشستخـویشتـن را بـازکش از هرچ هسـت
زانـک وقــت مــرگ یـک یـک چــیـز تــوکــی نــدارد دســت از تــیــریــز تـــو
دســتـــهــا اول ز خـــود کــوتـــاه کــنبـــعـــد از آن آنــگــاه عـــزم راه کــن
تــــا در اول پــــاک بــــازی نــــبــــودتایـن ســفــر کــردن نـمـازی نـبــودت

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج