چـــون فـــرو آیــی بـــه وادی طـــلــبپــیـشــت آیـد هـر زمــانــی صــدتــعــبصــد بــلـا در هـر نـفــس ایـنـجــا بــودطــوطــی گــردون، مـگـس ایـنـج…
| چـــون فـــرو آیــی بـــه وادی طـــلــب | پــیـشــت آیـد هـر زمــانــی صــدتــعــب |
| صــد بــلـا در هـر نـفــس ایـنـجــا بــود | طــوطــی گــردون، مـگـس ایـنـجــا بــود |
| جــد و جـهـد ایـنـجــات بــایـد سـالـهـا | زانــک ایــنــجـــا قـــلــب گــردد کــارهــا |
| مــلــک ایــنــجــا بــایــدت انــداخــتــن | مــلــک ایــنــجــا بـــایــدت در بــاخــتــن |
| در مـــیـــان خـــونـــت بــــایـــد آمـــدن | وز هـــمـــه بـــیــرونـــت بـــایـــد آمـــدن |
| چـون نمـاند هیچ معـلـومت بـه دسـت | دل بــبــایـد پــاک کـرد از هـرچ هـســت |
| چــون دل تــو پـــاک گــردد از صــفــات | تـــافــتـــن گــیــرد ز حـــضــرت نــور ذات |
| چــون شــود آن نــور بـــر دل آشــکــار | در دل تـــو یــک طـــلـــب گـــردد هـــزار |
| چـــون شـــود در راه او آتـــش پـــدیــد | ور شــود صــد وادی نــاخـــوش پـــدیــد |
| خـــویــش را از شـــوق او دیــوانــه وار | بــــر ســــر آتــــش زنــــد پــــروانـــه وار |
| سـر طـلب گـردد ز مشـتـاقـی خـویش | جرعه ای می، خواهد از ساقی خویش |
| جرعه ای ز آن باده چون نوشش شود | هـر دو عــالـم کـل فــرامـوشــش شــود |
| غــرقــه دریــا بــمــانــد خــشــک لــب | ســر جــانـان مـی کـنـد از جــان طــلـب |
| ز آرزوی آن کــه ســربـــشــنــاســد او | ز اژدهــای جــان ســتــان نــهـراســد او |
| کـفـر و لـعـنت گـر بـه هم پـیش آیدش | درپـــذیـــرد تـــا دری بــــگـــشـــایـــدش |
| چون درش بـگشاد، چه کفر و چه دین | زانــک نــبـــود زان ســـوی در آن و ایــن |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
