بنده رو سیاه تو روی به کعبه کرده است

پاک شود سپس رود کرب و بلا به پای خود

هر قدمی که می‌رود خار به پای می‌برد

سنگ به سینه می‌زند در طلب از خدای خود

در دل شب ز خون دل خاک به روی می‌نهد

حسرت و روی سیاهی‌اش عایدی جفای خود

جان و دو دیده می‌کند تحفه به نام پاک او

لطف کند اگر کند جان و دلش فدای خود

مانی محرابی