حسن کریمی
« تروریسم»
در عزایِ نبودن خورشید،
روز هم جامه سیه پوشید،
هیچکس را در این شبِ تیره،
باوری از طلوعِ دیگر نیست،
دگر انگار بودنت آدم،
روی این خاک هم میسر نیست،
انتحاری جلیقه میپوشند،
افتخاریست حلقه در گوشند ،
حیف از آن نامِ اشرفِ مخلوق ،
عاشق و بین، چه کرده بامعشوق.!
بهر اینان بهشت خاصی نیست؟
یا ترور گشته را قصاصی نیست؟
با خودم عاجزانه میگویم:
در عزایِ نبودن خورشید،
روز هم جامه سیه پوشید،
هیچکس را دراین شبِ تیره،
باوری از طلوع دیگر نیست…!
حسن کریمی
بخش شعر نیمایی | پایگاه خبری شاعر
منبع: سایت شعر ایران
