فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 2 خرداد 1403

متفرقات – قسمت چهارم

چــمـن خــلــد کــی ایـن لــالـه و نـســریـن دارد؟لـب اعــجــاز کــی ایـن خــنـده شــیـریـن دارد؟ســر فــتــراک شــهـادت بــه ســلـامـت بــاشــد!ســر …

چــمـن خــلــد کــی ایـن لــالـه و نـســریـن دارد؟لـب اعــجــاز کــی ایـن خــنـده شــیـریـن دارد؟
ســر فــتــراک شــهـادت بــه ســلـامـت بــاشــد!ســر شــوریــده مــا کــی ســر بـــالــیــن دارد؟
کـــبـــک اگــر نــاز بـــه فـــرهــاد کـــنــد جـــا داردکــه قـــدم بـــر قـــدم جـــلــوه شـــیــریــن دارد
***
بــا رخــت آیــنــه خــوش عــیــش تــمــامــی داردشــانــه بــا هــر شــکــن زلــف تــو دامــی دارد
عــمــرهــا رفــت ز وارســتـــگــی و مــی ســوزمتـــب واســـوخـــتـــگــی طـــرفــه دوامــی دارد
***
خـــنــک آن دل کـــه ز وســـواس تـــمــنــا گـــذرددامـن افـشـان چــو نـسـیـم از ســر دنـیـا گـذرد
در دل ســنــگ تــوان رخــنـه بــه هـمــواری کــردرشــتــه را عــقــد گـهـر کـوچــه دهـد تــا گـذرد
بـه شـتـابـی کـه گـذشـتـم مـن ازین وحـشـتـگـاهرفــــرف مـــوج مــــگــــر از ســــر دریـــا گــــذرد
***
رهــنـــوردی کـــه مـــدارش بـــه تـــوکـــل گـــذردگــر قـــدم بـــر ســـر دریــا نــهــد از پـــل گــذرد
کـی بـه فـکـر خـس و خـاشـاک مـن افـتـد بـرقـیکــز ســیـه خــانـه لـیـلـی بــه تــغــافــل گــذرد
***
داغــم از خــنــده بــیـهــوده خــود، مــی تــرســمکـه چـو گـل مـدت عـمـرم بــه شـکـفـتـن گـذرد
***
قـــطـــع امـــیــد ازان زلـــف دوتـــا نـــتـــوان کـــرددامـــن دولـــت جـــاویـــد رهـــا نـــتــــوان کـــرد
قـاصـد و نـامـه و پــیـغـام نـمـی خــواهـد عـشـقدر حــرم پــیــروی قــبـــلــه نــمــا نــتــوان کــرد
***
بــرو ای غــیــر بــه مــا داغ مــحــبـــت مــفــروشایـن زر قــلـب بــه کـار هـمـه کـس نـتــوان کـرد
***
هـر کـه شـبــهـا ز ســر زانـوی خــود بــالـیـن کـردغنچـه سـان جـیب و بـغل پـرسـخـن رنگین کرد
زهر چـشمش چه عجـب گر بـه تـبـسم کم شد؟بــه نـمـک تــلـخــی بــادام تــوان شـیـریـن کـرد
آه ازین عشق سـتـم پـیشه که بـا چـندین سعیدهـن تــیـشـه فـرهـاد بــه خــون شـیـریـن کـرد
***
هـر کـجــا از خــط سـبــز تــو سـخــن مـی خـیـزدمـوی از ســبــزه بــر انـدام چــمـن مـی خــیـزد
مـشـرق مـصـرع بــرجــسـتــه دل پــرخـون اسـتاین سـهیلی اسـت که از خـاک یمن می خـیزد
***
مــرغ مــن در بـــغــل بـــیــضـــه هــم آزاد نــبـــودآشــیــان هــیــچ کــم از خــانــه صــیــاد نــبــود
دل بــی درد مـن از خــواب فـرامـوشـی جــســتنـامـه دوســت کـم از ســیـلـی اســتــاد نـبــود
***
نــکــشــم نــاز بـــتـــی را کــه جــفــاجــو نــبـــودبــه چــه کـار آیـدم آن گـل کـه در او بــو نـبــود؟
بـیسـتـون پـیش سـبـکدسـتـی ما بـی وزن استعـشـق را سـنـگ کـم ایـنـجــا بــه تــرازو نـبــود
***
مــصــر روشــن ز جــمــال مــه کــنـعــان نــشــودتــا بــرافــروخــتــه از ســیـلــی اخــوان نـشــود
خــواریــی هــســت بـــه دنــبـــال خــودآرایــی راپــرطــاوس مـحــال اســت مـگــس ران نـشــود
***
رام عـــاشـــق نـــشـــدن، کـــام زلـــیـــخـــا دادنهـــمـــه از یـــوســـف بـــازاری مـــا مـــی آیـــد
***
ســخــنــی کــز دهــن تـــنــگ تـــو بـــرمــی آیــدراز غــیــب اســت کــه از پــرده بـــدر مــی آیــد
از گــلــســتــان در و دیـوار و ز آیـیـنـه قــفــاســتآنـچــه از حــســن تــو مـا را بــه نـظـر مـی آیـد
آمـد کـار مـن و رشـتــه تــســبــیـح یـکـی اســتکـه ز صـد رهـگـذرم ســنـگ بــه ســر مـی آیـد
***
خــون بــه جــوشـم ز خــط غـالـیـه گـون مـی آیـدایـن بـهـاری اسـت کـز او بـوی جـنـون مـی آیـد
عـشـق را خـلوت خـاصـی اسـت که از مشـتـاقانهـر کـه از خــویـش بــرون رفــت درون مـی آیـد
بــه تــمـاشــای تــو ای ســرو خــرامـان ز چــمـنگـل نـفـس سـوخـتـه چـون لـالـه بـرون مـی آید
***
مــگـــر از نــالــه بـــلــبـــل دل مــا بـــگـــشـــایــدورنـه پــیـداســت چــه از بــاد صـبــا بــگـشـایـد
مــی تــوانــد گــره از غــنــچــه پـــیــکــان وا کــردهـر نـســیـمـی کــه دل تــنـگ مـرا بــگـشــایـد
صــبــح را بــخــیـه انــجــم نــشــود مــهــر دهــننــتــوان بــســت دری را کــه خــدا بــگــشــایـد
***
گـلـی از عــیـش نـچــیـدم کــه مـلـالـی نـرســیـدخـاری از پـا نکـشـیدم کـه بـه چـشـمـم نخـلـید
عــالـم افــروزی حــســن از نـظــر پــاکــان اســتگـل خــورشــیـد ز فـیـض نـفــس صــبــح دمـیـد
***
دو دل شــوم چــو بــه زلـفــش مـرا نـگــاه افــتــدچــو رهـروی کــه رهـش بــر ســر دو راه افــتــد
فـــروتـــنـــی اســـت بـــرازنـــده از ســـرافـــرازانکه خـوشنماسـت شـکسـتـی که بـر کلاه افتـد
***
کـــجـــا دمــاغ تـــو گــرم از شـــراب مــی گــردد؟کــه مــی ز شـــرم نــگــاه تـــو آب مــی گــردد
هـمـیـشــه در پــی آزار مـاســت چــشــم فــلـکبــه قــصــد شــبــنــم مــا آفــتــاب مــی گــردد
***
دریـن ریـاض کــســی خــوشــه اش دو ســر داردکــه غــیـر اشــک دگــر دانــه ای نــمــی کــارد
ازان ز عـــمــر ابـــد کـــامــیــاب شـــد ابـــلــیــسکــه ســـر بـــه ســـجـــده آدم فــرو نــمــی آرد
دلـی کـه تــشــنـه دیـدار آتــشـیـن رویـی اســتبـــه غـــیــر آب شـــدن چـــاره ای نــمـــی دارد
***
کـســی کـه کــاوش عــشــقــی درون خــود داردهــمــیـشــه بــاده لــعــلــی ز خــون خــود دارد
بــه آتــش دگــری خــشــمــگــیـن نـمــی ســوزدفـــتـــیــلـــه داغ پـــلـــنـــگ از درون خـــود دارد
***
چــو دســت خــود بــه دعـا مـی پــرسـت بــرداردبــه بـــاغ گــریــه کــنــان تــاک دســت بـــردارد
دعـای صــبــح بــنـاگـوش بــی اثــر شــده اســتدگــر کــســی بــه چــه امـیـد دســت بــردارد؟
***
لــبـــش بــه ظــاهــر اگــر حــرف شــکــریــن داردز خـــط ســبـــز هــمــان زهــر در نــگــیــن دارد
عـجـب کـه پـشـت زمین خـم چـو آسـمـان نشـودز مـــنــتـــی کـــه خـــرام تـــو بـــر زمــیــن دارد
حـــجـــاب روشــنــی دل بـــود حــلــاوت عــیــشکــه مــوم روز ســـیــاهــی در انــگــبـــیــن دارد
***
شــــــراب روز دل لــــــالــــــه را ســــــیــــــه داردچه حاجـت است بـه شاهد سخن چـو تـه دارد
بـه داد و عـدل بــود خـسـروی، نـه طـبــل و کـلـاهوگـرنـه شــاهـیـن، هـم طـبــل و هـم کـلـه دارد
بــــرآورد ز گــــریــــبــــان رســــتــــگــــاری ســــرکـسـی کـه سـر بــه تــه از خـجـلـت گـنـه دارد
***
ز خـــط صـــفـــا لــب مــیــگــون یــار پـــیــدا کــردبـــهـــار نـــشأه ایـــن بــــاده را دوبـــالـــا کـــرد
مـرا بــه دسـت تـهـی هـمـچـو شـانـه مـی بــایـدگـــره ز کـــار پـــریــشـــان عـــالــمــی وا کـــرد
***
بــه حـسـن، خـیـرگـی مـا چـه مـی تــوانـد کـرد؟بــه آفــتــاب، تــمـاشــا چــه مـی تــوانـد کــرد؟
اگـــر دو یــار مـــوافـــق زبـــان یــکـــی ســـازنـــدفـلـک بــه یـک تـن تـنـهـا چـه مـی تـوانـد کـرد؟
***
بـــه آه ســـرد دل خـــود دو نـــیـــم بـــایـــد کـــردچـو غـنـچـه خـنـده بـه روی نـسـیـم بــایـد کـرد
نـــدا کــــنـــد بــــه زبــــان بــــریـــده زلــــف ایـــازکـــه پـــا دراز بـــه حـــد گـــلــیــم بـــایــد کـــرد
دلـی کـه جــمـع ز ذکـر خـفـی چـو غـنـچـه شـودز ذکـــر اره چـــه لـــازم دو نــیــم بـــایــد کـــرد؟
***
ز ســـرنــوشـــت قــضـــا احـــتـــراز نــتـــوان کــردگــره بـــه نــاخــن از ابـــروی بـــاز نــتــوان کــرد
مــرا ز عــالــم تــکــلــیــف عــشــق بــیــرون بــردچــو دل بــه جــای نـبــاشــد نـمـاز نـتــوان کـرد
اگـــر ز لـــوث ریـــا ســـجـــده گـــاه بـــایــد پـــاکبــه غــیـر دامـن مـســتــان نـمــاز نـتــوان کــرد
***
سـخـن چـو هـر دو لـب او بـه یـکـدگـر مـی خـوردچـو رشتـه غوطه بـه سرچـشمه گهر می خورد
سـفـر گزین که بـه چـشـم جـهان شـوی شـیرینعـزیـز مـصـر شـب و روز ایـن شـکـر مـی خــورد
خــوش آن مــلــال کــه از آســتــیـن مــرهـمــیـاننـسـیـم ســوده الـمـاس بــر جــگـر مـی خــورد
***
ســبــکـروی بــه صـف دشـمـنـان شـبــیـخــون زدکــه نـعــل ســیـر بــه گــلـگــون عــزم وارون زد
کــنــار خــویــش ز خــون شــفــق لــبــالــب دیــدچـو صـبـح هـر کـه دم خـوش بـه زیـر گـردون زد
***
چــو شـبــنـم آن کـه دل خـویـش بــا صـفـا سـازدز گــرد بـــالــش خـــورشــیــد مــتـــکــا ســـازد
عــبــث بــه کـیـنـه مـا گـرم مـی شــود دشــمـنســمــوم را چــمــن خــلــق مــا صــبـــا ســازد
تــرا کـه بــاده لـعـلـی اســت در قـدح مـپــســنـدکــه اســـتـــخـــوان مــرا درد کــهــربـــا ســـازد
***
غــریــب کــوی تـــو در هــر کــجـــا وطــن ســـازدز پـــاره هـــای دل آن خـــاک را یــمـــن ســـازد
وفــا مــجــوی ز مــصــر وجــود، هــیـهــات اســتکـه بــوی پــیـرهـن ایـنـجــا بــه پــیـرهـن سـازد
***
دل رمــیــده بـــه ایــن خـــاکــدان نــمــی ســـازدبــه هـیـچ وجــه شـرر بــا دخــان نـمـی ســازد
بــه خــارخـار قـفـس بــلـبــلـی کـه خـوی گـرفـتدگــر بــه خــار و خــس آشــیـان نـمــی ســازد
فـــغـــان مـــن کـــه دل ســـنـــگ را بــــه درد آردغــنـیـمــت اســت تــرا مـهـربــان نـمـی ســازد
***
غــبـــار خــط چــو بــه عــزم نــبـــرد مــی خــیــزدز آب چــشــمــه خــورشــیـد گــرد مــی خــیـزد
ســـتـــاره در قـــدم او ســـپــــنـــد مـــی ســـوزدسـبـکـروی کـه چـو خـورشـیـد فـرد مـی خـیـزد
***
بــه دل عـلـاقـه نـداریـم تــا بــه جــان چــه رســدگـذشـتـه ایـم ز خـود تـا بــه دیـگـران چـه رسـد
فـقـیر را ز غـنـی کـاهش اسـت قـسـمـت و بـسز آشـنـایـی گـوهـر بــه ریـسـمـان چــه رســد؟
***
مـــس وجــــود مـــرا درد کـــیـــمـــیـــا بــــاشــــدطــلــای بــی غــش مــن درد بــی دوا بــاشــد
حــصــار عــافــیـت مـن شــده اســت درویـشــیدعــای جــوشــن مــن نــقــش بــوریــا بــاشــد
ز آشـــنــایــی مــردم، گــزیــده هــر کـــس شـــدکــنــاره گــیـرد ازان ســگ کــه آشــنــا بــاشــد
***
شـکـسـتـه بـند قـناعـت مرا دهان بـسـتـه اسـتهـمــانـیـم کــه مــرادم ز اســتــخــوان بــاشــد
***
کــجــا بــه ســیـر چــمـن بــا رخ گـشــاده نـشــدکـه گـل ز شــاخ بــه تــعـظـیـم او پــیـاده نـشـد
هــزار نــاخـــن الــمــاس ریــشـــه کــرد و هــنــوزز زلــف طــالــع مــا یـک گــره گــشــاده نــشــد
***
رخ تـــــو روی نــــگــــاه از پـــــری بـــــگــــردانــــدعـــــنـــــان دل ز بــــــت آزری بـــــگـــــردانـــــد
چــو آفــتـــاب، مــرا چــنــد دربـــدر غــم عــشــقبـــه زیــر خـــیــمــه نــیــلــوفـــری بـــگــردانــد؟
عــلـاقـه هـاســت بــه مـن دام را، نـه آن صــیـدمکــه گــرد خــویـش مــرا ســرســری بــگــردانـد
چــو آفــتــاب ز ســیـمــای گــوهــرم پــیــداســتکــــه آب در نـــظــــر جــــوهـــری بــــگـــردانـــد
***
ســحــر کــه پـــرده ز رخ گــلــرخــان بـــرانــدازنــد( ) زلــــزلــــه در مــــلــــک خـــــاور انــــدازنــــد
حــذر ز گــرمــی ایــن ره مــکــن کــه آبـــلــه هــابــه هـر قــدم کـه نـهـی فــرش گـوهـر انـدازنـد
***
درسـت سـازد اگـر شـیشـه شـیشـه گـر شـکـندخـوشـم کـه عـشـق دلم را بـه یکـدگـر شـکـند
بــه روغـن آتــش ســوزان نـمـی شـود خــامـوشخـمـار جــاه مـحــال اسـت سـیـم و زر شـکـنـد
***
دلـــاوران کـــه صـــف کـــارزار مــی شـــکـــنــنــدبــه خــون گـرم مـن اول خــمـار مـی شــکـنـنـد
هــنــوز ســاقــی مــحـــجـــوب مــا نــمــی دانــدکـه دلـبــران ز لـب خــود خــمـار مـی شـکـنـنـد
چـه حـاجـت اسـت بـه مـی بـزم زهدکـیشـان را؟بــه خـون یـکـدگـر ایـنـجـا خـمـار مـی شـکـنـنـد
***
تــــرا کــــه چــــتــــر زرانــــدود آفــــتـــــاب بـــــودهـــلــــال عــــیـــد بــــه انــــدازه رکــــاب بــــود
هــمــان خــورم بــه رگ خــواب نــیــش بــیــداریاگـر چــه بــســتــرم از پــرده هـای خــواب بــود
مـزن بــه شـیـشـه مـا سـنـگ مـحـتـسـب زنـهـارکــــبــــوتــــر حــــرم مــــا بــــط شــــراب بــــود
***
ز هــر نـــهــال بـــه قـــد ســـرو اگـــر زیــاده بـــودنــظـــر بـــه قــامــت رعـــنــای او پـــیــاده بـــود
حـــریــص بـــیــش ز انــدازه رزق مــی طـــلـــبـــدهــمــیـشــه لــقــمــه مــور از دهـن زیـاده بــود
***
بــه تــیـغ هـر کـه شــود کـشــتــه پــایـدار شــودرســد چــو قـطــره بــه دریـا یـکـی هـزار شــود
ز چـــارپـــای عــنــاصــر پـــیــاده هــر کــس شــدبـه یک نـفـس چـو مـسـیحـا فـلـک سـوار شـود
***
ز درد مــــی دل زهـــاد بــــا صــــفــــا نــــشــــودکـه چــشــم آبــلـه روشــن بــه تــوتــیـا نـشـود
پـس از فـراق، قـلـم نـیسـت بـر شـکـسـتـه دلـانچــو نـی جــدا ز شــکـر گـشــت بــوریـا نـشـود
جــــــدا فــــــتـــــــاده ام از کــــــاروان در آن وادیکـــه نــالــه جـــرس از کـــاروان جـــدا نــشـــود
گــرفــتـــه ای پـــی طـــول امــل بـــه عــنــوانــیکــه هــیـچ کــور چــنــان پــیـرو عــصــا نــشــود
تــا ز خــود گــم نـشــود دل بــه هـدایـت نــرســددرد درمــان نــشــود تــا بــه نــهــایــت نــرســد
راه طـی گـشـت و همـان دوری مـنزل بـرجـاسـتکـه شـنیده اسـت کـه مـنزل بـه نهایت نرسـد؟
ستم این است که می فهمد و می پوشد چشمکـاش آن شـوخ بـه مـضـمـون شـکـایـت نـرسـد
***
مـــحــــنـــت مـــردم آزاده فـــزونـــتــــر بــــاشـــدبـــار دل لــازمــه ســـرو و صـــنــوبـــر بـــاشـــد
عـالـم خــاک بــود مـنـتــظــم از پــســت و بــلـنـدمـصـلـحـت نـیـسـت ده انـگـشـت بـرابـر بـاشـد
مـی تــوان شـمـع بــرافـروخــت ز نـقـش قـدمـشهـر کـه را آتــش ســودای تــو در ســر بــاشــد
***
فــیـض در دامــن صــحــرای جــنـون مـی بــاشــدخـاک این بـادیه آغـشـتـه بـه خـون مـی بـاشـد
از جـــوان بـــیــش بـــود طـــول امـــل پـــیـــران راریـشــه نـخــل کـهـنـســال فـزون مـی بــاشــد
***
آب بـــر آتـــش هــر بـــی ســـر و پـــا افــشــانــدچـون رسـد نـوبــت مـا، دسـت بـه مـا افـشـانـد
مــن کــه بــر نـکــهـت پــیـراهـن او دارم چــشــمآب بـــر آتـــش مـــن بـــاد صـــبـــا افـــشـــانـــد
***
سـاده لـوحـان کـه بـدآمـوز بـه صـحـبـت شـده اندغـافـل از جــنـت دربــسـتــه خــلـوت شـده انـد
بــه خــوشــی چــون گــذرد عــمــر بــنـی آدم را؟کــه ز پــشــت پـــدر آواره ز جــنــت شــده انــد
***
ســرزلــف ســخـــن آن روز بـــه دســـتـــم دادنــدکـه بـه هر مـو چـو سـر زلـف شـکـسـتـم دادند
پــــرده دیـــده مـــن کـــاغـــذ ســــوزن زده شـــدتــا ســر رشــتــه مـقـصـود بــه دســتــم دادنـد
نـیـســت در طــالـع مـن عــقـده گـشــایـی، ورنـهعــقــده چــون تــاک بــه انـدازه دســتــم دادنـد
***
نـــی اگـــر از دل پـــررخـــنـــه صـــدایــی نـــزنـــدراه عـــشـــاق تـــرا هـــیـــچ نـــوایـــی نـــزنـــد
می زند مـار بـه هر عـضـو، ولـی نی مـاری اسـتکــه بــه غــیــر از دل آگــاه بــه جــایــی نــزنــد
خـــون مـــا را کـــه دل آهـــن ازو جـــوش کـــنـــدجـوهر تـیغ مـحـال اسـت کـه خـس پـوش کـنـد
دل بــــی طـــاقـــت مـــا صــــبــــر نـــدارد، ورنـــهحـسـن از آیـیـنـه مـحـال اسـت فـرامـوش کـنـد
هـیـچ نـفـریـن بـه ازیـن نـیـسـت کـه عـاقـل گـرددهـر کـه حــق نـمـک عــشــق فــرامـوش کــنـد
***
دل چـــو آرایــش مــژگـــان تـــر خـــویــش کـــنــدداغ را آیـــنـــه دار جــــگـــر خــــویـــش کــــنـــد
مـی بــرد بــخــت بــه ظــلــمــت کــده هـنـد مـراتـا چـه خـاک (سـیه) آنجـا بـه سـر خـویش کند
***
عشق چـون شـعله کشـد اشک دمادم چـه کند؟پـیش خـورشـید صـف آرایی شـبـنم چـه کـنـد؟
از جــگـر تــشــنـگـیـم ریـگ روان ســیـراب اســتبـا چـو من سوختـه ای چـشمه زمزم چـه کند؟
***
آه را یـــاد ســـر زلـــف تـــو پـــیـــچـــیــده کـــنـــدفــکــر را شــیـوه رفــتــار تــو ســنـجــیـده کـنـد
دل مـحــال اســت کـه بــا داغ هـوس جــوش زنـدکـعـبـه حـاشـا کـه بـه بـر جـامـه پـوشـیده کـند
***
خــلــد تــســخــیــر دل اهــل مــحــبـــت نــکــنــدبـــرق در بـــوتـــه خــاشــاک اقــامــت نــکــنــد
کــرد دلــگــیــر ســـفــرپـــای گــرانــخـــواب، مــراهـیـچ کــس بــا قــلـم کــنـد کــتــابــت نـکــنـد!
***
بـــاده ای را نــپـــرســتــم کــه خــرابـــم نــکــنــدگــرد آن شــمــع نـگــردم کــه کــبــابــم نـکــنـد
خــون مـنـصـورم و بــیـداردلـی جــوش مـن اسـتمـی طـفـل افـکـن افـسـانـه بـه خـوابــم نـکـنـد
آب گـشـتــه اسـت دل یـک چــمـن از خـنـده مـنمـی شــود حــشــر مـکـافــات گـلـابــم نـکـنـد؟
***
عـاشــقـانـی کـه دل از گـریـه ســبــکـبــار کـنـنـدشـکـوه خـود چـه ضـرورسـت کـه اظـهار کـننـد؟
بـــوی پـــیــراهــن گــلــزار ازان شــوخــتـــرســتکــه نــظـــربـــنــد ز خـــار ســـر دیــوار کــنــنــد
***
عــشــقــبــازان چــو جــلــای نــظــر پــاک دهـنــدمـنـصـب بـرق جـهـانـسـوز بـه خـاشـاک دهـنـد
مـفــلــســم، حــوصــلــه نـاز خــریـدارم نـیـســتمـی فـروشـم بــه بــهـای دل اگـر خـاک دهـنـد
(در دو روزش چــو سـر زلـف بــهـم مـی شـکـنـیحیف دل نیست که در دست تو بی باک دهند)
***
داغ ســودای تــرا بـــر دل بـــی کــیــنــه نــهــنــدگـوهـری را کـه عـزیزسـت بـه گـنـجـینـه نـهـنـد
بــی تــو جــمـعــی کـه نـظــر آب دهـنـد از گـلـزارتـشـنـگـانـنـد کـه بــر ریـگ روان سـیـنـه نـهـنـد
قــســمــت مــردم هــمــوار نــگــردد ســخــتـــیبــالــش از مــوم بــه زیـر ســر آیـیـنــه نــهــنــد
***
دل بـه خـال تـو عـبـث چـشـم طـمـع دوخـتـه بـودمـشـک این نافـه سـراسـر جـگـر سـوخـتـه بـود
چــون صــبــا بــیـهــده بــر گــرد چــمــن گــردیـدمرزق مـن غـنـچـه صـفـت در دلـم انـدوخـتـه بـود
***
مـی خـرامـید و صـبـوح از مـی بـی غـش زده بـودلــالــه ای بـــود کــه ســر از دل آتــش زده بــود
ای مــه عــیــد کــجــا گــم شــده بــودی دیــروز؟که کمان ابـروی من دسـت بـه تـرکـش زده بـود
***
پـیـش ازیـن سـیـنـه ام از چـاک گـلـسـتـانـی بـودهـر شــکـاف از دل چــاکـم لـب خــنـدانـی بــود
روزگـاری اســت نـرفـتــیـم بــه صــحــرای جــنـونیاد مجـنون کـه عـجـب سـلسـله جـنبـانی بـود!
***
***
(چــشــمــت کــه راه تــوبــه احــبـــاب مــی زنــدســاغــر بــه طــاق ابــروی مــحــراب مـی زنـد)
(یک صـبـحـدم بـه طـرف گـلـسـتـان گـذشـتـه ایشــبــنــم هــنــوز بـــر رخ گــل آب مــی زنــد؟)
***
چــون لــالــه هــر کــه بــاده حــمــرا نــمــی زنــدجــوش نـشــاط چــون خــم صـهـبــا نـمـی زنـد
مـجــنـون کـه از لـبــاس تــعــلـق بــرآمـده اســتآتـــش چـــرا بـــه دامــن صــحــرا نــمــی زنــد؟
از داغ گــــشــــت شــــورش مـــغــــزم زیـــادتــــرگـــرداب مـــهـــر بـــر لـــب دریــا نـــمـــی زنـــد
***
دم گــر چــه پـــیــش آیــنــه عــالــم نــمــی زنــدآیــیــنــه پـــیــش عـــارض او دم نـــمـــی زنـــد
از پــــنـــبــــه داغ مــــا نـــرود زنـــده در کــــفــــناز بــخــیـه زخــم مــا مــژه بــر هـم نـمــی زنــد
از شــشــدر جــهــات، مــرا نــقــش کــم رهـانــدگـیـرد اگـر کــســی کــم خــود، کـم نـمـی زنـد
***
مــاه از حــجـــاب روی تـــو پـــرویــن عــرق کــنــدآیــیــنــه را شــکــوه جــمــال تـــو شــق کــنــد
اســکــنـدرســت اگـر چــه بــود در لـبــاس فــقــرهـر کــس کـه اخــتــصــار بــه ســد رمـق کــنـد
چــون بــا رخ تــو چــهـره شــود مـه، کــه آفــتــاباز شــرم عـارضــت ز شــفـق خــون عـرق کـنـد
***
تــا چــنـد رخ ز بــاده کــســی لــالـه گــون کــنـد؟تـا کـی کـسـی شـنـاه بــه دریـای خـون کـنـد؟
هر کـس ز عـشـق سـایه دسـتـی گرفـتـه اسـتچـون تـیـشـه دسـت در کـمـر بــیـسـتـون کـنـد
روزی کـــه چـــرخ پـــنـــبـــه گـــذارد بـــه داغ مـــاخــورشــیــد ســر ز روزن مــغــرب بــرون کــنــد
اول شـــکـــار لــاغـــر آن صـــیــد پـــیــشـــه ایــممــا را مــگــر شــهــیــد بـــرای شــگــون کــنــد
***
چـندان کـه مـمـکـن اسـت کـسـی مـردمـی کـنددم را چـــرا عـــلــم کــنــد و کـــژدمــی کــنــد؟
نان جـوی بـه سـفره هر کس که هسـت ازوسـتآدم زبـــان خـــویــش اگـــر گـــنــدمـــی کـــنــد
طـــوفــان نــوح، کــودک دریــا نــدیــده ای اســـتجـــایــی کــه آب دیــده مــا قـــلــزمــی کـــنــد
***
اول بـــه ظـــالـــمـــان اثـــر ظـــلـــم مــی رســـدپـیش از هدف همـیشـه کـمـان نـالـه مـی کـند
***
در خـشـت خـم بــه چــشـم حـقـارت نـظـر مـکـنخـورشـیـد سـاغـر از لـب ایـن بــام شـد بــلـنـد
پـــرواز مــرغ بـــســمــل ازو بـــیــشــتــر مــخــواهبــال و پــری کــه در شــکــن دام شــد بــلــنــد
***
ایـن نـاقـصـان کـه فـخــر بــه انـسـاب مـی کـنـنـدپـس پـس سـفر چـو طفل رسـن تـاب می کنند
اســلــاف را هـم از نــســب خــود کــنــنــد خــواربـس نیست این ستـم که بـه اعقاب می کنند؟
***
تــیـر از فـراق شـسـت تــو مـی کـرد نـالـه دوش؟یــا بـــال عــنــدلــیــب پـــر ایــن خــدنــگ بـــود
از آبـــــــــیــــــــاری عــــــــرق شــــــــرم، روی اوتــــا آفـــتــــاب زرد خـــزان لـــالـــه رنـــگ بــــود
امـشــب کــه شــوخــی هـوســش آرمـیـده بــودجــان شــراب بـــر لــب ســاغــر رســیــده بــود
درد طــلــب بــلــاســت، وگــرنــه رفــیــق خــضــرلـب تــشــنـگـی خــویـش در آیـیـنـه دیـده بــود
***
مــژگــان مــن ز اشــک دمــی بــی گــهــر نــبــودایـن شــاخ بــی شــکـوفـه لـخــت جــگـر نـبــود
آیـــیـــنـــه ات ز دود خــــط آخــــر ســـیـــاه شـــدخــط بــر زمـیـن کــشــیـدن مـا بــی اثــر نـبــود
***
خــطــت ز پـــیــش چــشــم ســوادم نــمــی روددلــــســـــوزی رخ تـــــو ز یــــادم نــــمــــی رود
هــر جــلــوه ای کــه دیــده ام از ســروقــامــتــیچـــون مـــصـــرع بـــلـــنــد ز یــادم نــمـــی رود
(هــرگــه لــبــت بــه خــنــده تــبــســم ادا شــودهـر عـضـو مـن چـو بـرگ گـل از هم جـدا شـود)
(پـــیــکــان یــار را نــتـــوانــد بـــه خـــود گــرفـــتگــر اســتــخــوان مــن هـمـه آهـن ربــا شــود)
***
دل روبـــرو بـــه خـــنــجـــر مــژگــان چـــرا شـــودبــا بــرق، خــار دســت و گـریـبــان چــرا شـود؟
جــان داد صــبـــح بـــر ســر یــک خــنــده خــنــکدنـدان کــس بــه خــنـده نـمـایـان چــرا شــود؟
***
آنـجــا کــه عــارض تــو ز مـی لــالــه گــون شــوددر دیـده رشـتــه هـای نـگـه جــوی خـون شـود
لــنــگـــر دریــن مــحـــیــط کـــنــد کـــار بـــادبـــاندیـوانــگــی ز ســنــگ مــلــامــت فــزون شــود
***
عــمـرم بــه تــلـخــکــامـی مـل خــرج مـی شــوداشــکـم بــه رنـگ لـالـه و گـل خــرج مـی شـود
بــا عـاشـقـان هـمـیـن سـخـن عـاشـقـی بـگـویدر کــشــور قــفــس زر گــل خــرج مــی شــود
***
ای ســنـگــدل عــقــیـق تــو بــدنــام مــی شــودورنـه مـرا چــه از دو ســه دشـنـام مـی شـود؟
ایــــام بــــرگــــریــــز پــــر و بــــال مــــیــــرســــدتــا عــنـدلــیـب مـا بــه قــفــس رام مـی شــود
در خـــانـــه ای کـــه روی تــــو افـــزود از شـــرابتــبــخـالـه خـوش نـشـیـن لـب بــام مـی شـود
***
از خـواب، چـشـم شـوخ تـو سـنـگـین نمـی شـوددر زیـر ابــر بــرق بــه تــمــکــیـن نــمــی شــود
تــلـخــی پــذیـر بــاش کـه بــی آب تــلـخ و شــورچـون گـوهر اسـتـخـوان تـو شـیرین نمـی شـود
***
هــر کـــس کــه از رخ تـــو نــظـــر آب مــی دهــدخـرمـن بـه بـرق و خـانـه بـه سـیلـاب مـی دهد
در خـــون یــک جـــهــان دل بـــی تـــاب مــی رودمــشــاطــه ای کــه زلــف تــرا تــاب مــی دهـد
صـیـدی کـه بـی قـراری وحـشـت کـشـیده اسـتدر چــشــم دام، داد شــکــرخــواب مــی دهــد
***
گـــل بــــوی بــــی وفــــایـــی ارواح مـــی دهـــدیـــادی ز کــــم بــــقــــایـــی ارواح مـــی دهـــد
خــنــدیــدن و شــکــفــتــن یــاران بـــه روی هــمیــاد از بـــغـــل گـــشـــایــی ارواح مـــی دهـــد
***
آیـیـنـه ات ز چـشـم بـدان بـی صـفـا شـده اسـتخــاکــســتــر ســپــنـد، جــلــای تــو مـی دهـد
***
عــاشــق عــنـان بــه چــرخ مـقــوس نـمـی دهـدصـیـد رمـیـده دسـت بــه هـر کـس نـمـی دهـد
بـی حـاصـلـی اسـت حـاصـل نـیـکـی بـه بـدگـهـرآبــی کــه خــورد ریـگ روان پــس نــمــی دهـد
چـــون طـــفـــل خـــام، آرزوی بـــی تـــمــیــز مــافــرصــت بــه هـیـچ مــیـوه نــارس نـمــی دهـد
***
هــرگــز کــســـی ز قــافــلــه دل نــشــان نــدیــدیـــک آفـــریـــده آتــــش ایـــن کـــاروان نـــدیـــد
چــون سـرو، خـام آمـد و خـام از چــمـن گـذشـتنــخــلــی کــه انــقــلــاب بــهـار و خــزان نــدیـد
***
بــه جــای قــطــره بــاران بــه کـشــت طــالـع مـاز آســمــان ســتـــم پـــیــشــه مــور مــی آیــد
***
تــبــســمــی پــی دشــنــام تــلــخ در کــارســتنــمــکــچــش مــزه ای بــا پــیـالــه مــی بــایـد
***
چـه شـد دگـر کـه فـغـان از دلـم خـروش کـشـید؟لـبــاس عـافـیـتــم دســت غـم ز دوش کـشـیـد
کــمـان حــســن کــه در بــنـد مـاه کــنـعــان بــودخـط سـیـاه تـو از گـوش تــا بــه گـوش کـشـیـد
***
مــرا در آتـــش بـــی رحـــمــی عــتـــاب مــســوزکــه شــمــع طــور مــرا بــا چــراغ مــی جــویـد
مــگــر نــهــال تــو در بــاغ ســایـه افــکــن شــد؟کــه ســـرو رخـــنــه دیــوار بـــاغ مــی جـــویــد
***
نــســیـم از چــمــن و مــشــک از خــتــن گــویــدگــل شــکــفــتــه ازان چــاک پــیـرهــن گــویــد
دلـم نشـسـت بـه خـون تـا بـه اشـک شـد همرازکـسـی بــه طـفـل چـرا راز خـویـشـتــن گـویـد؟
***
رونـــق ز لــــالـــه زار تــــو خــــط ســــیـــاه بــــردایـن هـالـه روشـنـی ز شــبــســتــان مـاه بــرد
ای نـــاخـــدای مـــوج بـــه فـــریـــاد مـــن بــــرسبــــاد مـــراد کــــشــــتــــی مــــا را ز راه بــــرد
***
گـــفــــتــــار او غــــم از دل نـــاکـــام مـــی بــــردایــن قــنــد ســوده تــلــخــی بــادام مــی بــرد
رعـــــنـــــا قـــــدان بـــــاغ، بـــــرآورده تـــــوانـــــدنــــام تــــرا نـــهـــال بــــه انــــدام مــــی بــــرد
***
تــــا چــــنـــد نــــاگــــواری از انـــدازه بــــگــــذرد؟اوقـــات در شـــکــنــجـــه خـــمــیــازه بـــگــذرد
شـایـســتــه هـزار شـبــیـخــون کـوتــهـی اســتعـمـری کـه چــون خـمـار بــه خـمـیـازه بــگـذرد
***
تــنـهـا نـه کــار مــن بــه نــگــاه نــخــســت کــردهـر کـس کـه دیـد جـلـوه او پــای سـسـت کـرد
زلـف از مـتــاع فـتــنـه تــهـیـدسـت گـشـتــه بــودخــط عـاقـبــت شــکـســتــه او را درســت کـرد
***
کــی دیـدمـش کــه گـریـه ســر حــرف وا نـکــرد؟رنــگ شــکــســتـــه راز دلــم بـــرمــلــا نــکــرد
تـــنــهــا نــبـــرد جـــلـــوه او شـــمـــع را ز جـــایسـرزنـده ای نـمـانـد کـه بـی دسـت و پـا نـکـرد
***
تــا عـشـق هـســت نـالـه بــه فـریـاد مـی رســدتـــا هــســت آتــشــی مــدد بـــاد مــی رســد
ای تــیـشـه کـامـرانـی خــســرو ز حــد گـذشــتزورت هـمـیـن بــه بــازوی فــرهـاد مـی رســد؟
***
جــان چـون کـمـال یـافـت بــه جـانـانـه مـی رسـدانـگـور چــون رسـیـد بــه مـیـخــانـه مـی رســد
طـوفـان کـنـد شـراب در آن سـر کـه مـغـز نیسـتفــیـض بــهـار، بــیـش بــه دیـوانــه مــی رســد
حــســن غـریـب حــوصــلـه پــرداز طـاقـت اســتکـی آشـنـا بــه مـعـنـی بــیـگـانـه مـی رســد؟
***
از بـــس ادب کـــه یـــافـــت دل مـــا ادیــب شـــدبــیـمــار مــا ز رنــج کــشــیـدن طــبــیــب شــد
بـــی درد و داغ، فـــکـــر تـــرقـــی نــمــی کـــنــددل شــد یـتــیـم تــا ســخــن مـن غـریـب شــد
بـــعــد از هــزار شــب کــه شــب وصــل داد رویاوقـــات صـــرف پـــاس نـــگـــاه رقـــیـــب شـــد
***
آخــــر غـــبــــار خـــط تــــو گـــرد کـــســـاد شـــدجــوهــر بـــه چــشــم آیــنــه مــوی زیــاد شــد
هـر عـاشـقـی کـه شـیـوه وارسـتـگـی شـنـاخـتچــون بــنـده گــریـخــتــه بــی اعــتــمــاد شــد
***
خــالــش بــلــای جــان ز خــط مـشــکــبــار شــدپــرهــیـز ازان ســتــاره کــه دنــبــالــه دار شــد
انـصـاف نـیـســت ســوخــتــن از تــشــنـگـی مـراکــز خـــون مــن عــقــیــق لــبـــت آبـــدار شــد
***
بـــال و پـــر مـــحـــیــط ز مـــوج آشـــکـــاره شـــدگــردد یــکــی هــزار چــو دل پـــاره پـــاره شــد
بـــالــیــدگــی اســت لــازمــه الــتـــفــات خــلــقفـربــه بـه یـک دو هـفـتـه هـلـال از اشـاره شـد
***
آثــار عــشــق در دل چــون ســنـگ مــن نـمــانـددر بــیـســتــون مــن اثــر از کــوهـکــن نـمــانـد
تــا رنـگ مـن شــکـســتــه خــود را درســت کــردگــلــگــونـه در بــســاط ســهـیـل یـمـن نـمـانـد
***
گـردنـکـشــی مـکـن کـه ضـعـیـفـان بــه آه ســرددیـهـیـم نـخــوت از ســر قــیـصــر گــرفــتــه انـد
***
مــردم ز حـــد خـــویــش بـــرون پـــا نــهــاده انــدراه هــزار تـــفـــرقــه بـــر خـــود گــشـــاده انــد
بــســتــه اســت روزگــار جــهـان را بــه کــار گــلیـکـســر بــه فــکـر بــاغ و عــمـارت فــتــاده انـد
خــواهــنــد عــاقــبـــت ز نــدامــت بـــه ســر زدندسـتـی کـه ظـالـمـان بــه تـعـدی گـشـاده انـد
***
روشــــنـــدلـــان کــــه آیـــنـــه جــــان زدوده انـــداز روی حــشـر پــرده هـم ایـنـجــا گـشـوده انـد
غــافــل مـشــو ز گــل کــه فــرورفــتــگــان خــاکآن نــامــه را بــه خــون دل انـشــا نـمــوده انــد
***
ایــن ریــش پـــروران کــه گــرفــتـــار شــانــه انــدغــافــل کـه صــد خــدنـگ بــلـا را نـشــانـه انـد
در خــانـمــان خــرابــی دل ســعــی مـی کــنـنـدایـن غــافـلـان کـه در پــی تــعــمـیـر خــانـه انـد

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج