آه ای انیس روزگاران قدیم من ای یاد تو در تیره بختی های ندیم من ایا خبر داری ازین رنج عظیم من پیرنه سر ، دل را جوان دیدن عقل کهن را در مصافش نات…
آه ای انیس روزگاران قدیم من ای یاد تو در تیره بختی های ندیم من ایا خبر داری ازین رنج عظیم من پیرنه سر ، دل را جوان دیدن عقل کهن را در مصافش ناتوان دیدن آه ای خداوند ، ای خداوند کریم من بر من ببخشای این چنین را آنچنان دیدن در من ، کسی چون مست ، چون میخواره می گرید بیچاره می گرید دلم ، بیچاره می گرید می پرسی ایا از چه خاموشم ؟ ای دوست ! گر دیگر سخن بر لب نمی رانم هرگز نشد گفتن فراموشم در خواب و بیداری در گفتنم ، آری در گفتن و گرییدنم با خویش سرگرم اندیشیدنم با خویش در من کسی پیوسته می اندیشد و همواره می گرید بیچاره می گرید دلم ، بیچاره می گرید اندیشه ام را عشله ای می سوزد از بنیاد در من ، کسی دیوانه آسا می کشد فریاد ای آسمان خردسالی ، ای بلند ای خوب خوب چون شد که در آفاق تو ، جز آتش و آشوب چیزی نماند از آن همه خورشید و ماه ای داد در من ، کسی چون ابرهای تیره ی آواره می گرید بیچاره می گرید دلم ، بیچاره می گرید روح خزان در من فرود آمد با گیسوانی از نژاد ابر و خاکستر با دیدگانی چون غروب مهر ماهان ، تر با قامتی چون گردباد آلوده ی بس گرد با پنجه ای چون واپسین برگ چناران ، زرد این اوست در من ، این که با پیراهن صد پاره می گرید بیچاره می گرید دلم ، بیچاره می گرید با من بگو ، ای نازنین مو سپید من ایا خزان عمر ، کوتاه است ؟ ای یاد تو زیباتر از بیم و امید من ایا بهاری تازه در راه است ؟ ای مادر ، ای در خواب های غربتم بیدار ایا تواند بود ما را وعده ی دیدار ؟ در من ، کسی چون کودک بی خواب در گهواره می گرید بیچاره می گرید دلم ، بیچاره می گرید گهواره ، ای گهواره ، ای گهواره ی ایام ای خامی آغاز تو و ، ای پختگی انجام من کودکم یا پیر ؟ ایا پخته ام یا خام ؟ آخر بگو با من ایا به قدر شیر مادر بایدم خون جگر خوردن ؟ در من ، کسی چون شمع در هنگامه ی مردن یکباره می افرزود ویکباره می گرید بیچاره می گرید دلم ، بیچاره می گرید
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
