یاسررشیدپور – مسافرشهر

تا کی برای سایه ی خود ، سایه روشنی
همسایه شو کنار دلم ، عشق و حال کن

افتاده زیر پای تو …….. مانند سایه ای
یعنی مرا ببین و سپس پایمال کن

از لحظه های سرخ و سبب ساز سیب ها
حوّا تر از همیشه ی بی ما ، سؤال کن

گلواژه ها ، نچیده به یاد تو می رسند
ابیات شعرهای مرا بی ملال کن

دست مرا بگیر و ببر ، شهر دیدنی ست
گاهی مرا مسافر شَهرت ، خیال کن

می دانم آه ، آخر هر راه رفتنی ست
یک آسمان سپیده ، نثارِ دو بال کن

#یاسررشیدپور