يكى در آسمانش ميدرخشد زهره و ناهيد
يكى ميسوزد از لبخند بى شرمانه ى خورشيد
يكى ميسوزد از لبخند بى شرمانه ى خورشيد
يكى بر شانه ى ساحل نشست و موج ميخنديد
يكى در قعر دريا خفت ، در روياى مرواريد
يكى از مرگ ميترسد ، اگر امروز پا برجاست
يكى صد قصه ميسازد براى واژه ى “اميد”
يكى با خنده از عشقش ، براى ديگرى ميگفت
يكى با بغض بر ديوارِ ايوان مشت ميكوبيد
هواى زندگى در من نواى مرگ مى بارد!!
اگر آن شب مرا در خود رها “ميكرد” ميفميد…
صداى خنده ها و گريه را با هم تصور كن
يكى هر روز بر تنهايى اش ، با گريه ميخنديد
#كارن_مقدم
شاعر کارن مقدم
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
