لا فتی الا علی لا سیف الا ذولفقار
پس خدا هم بر علی کردست دگر چون افتخار
من چه گویم مدح او بیهوده می رانم قلم
مدح او را پس فقد قرآن بماندست یادگار
هرکه من مولای اویم پس علی مولای اوست
پس نبی در مدح او چیزی بگفتست ماندگار
در حدیث است ذکر او باشد عبادت بحر خلق
پس بگویم یا علی بحر عبادت آشکار
خفته در جای نبی از بحر قربانی شدن
جای دیگر می کند پس دشمنانش تار و مار
ناتوان باشد قلم فضلش همی بی انتهاست
همچو ماهی می درخشد در پی شب های تار
بی نوا آنکس که دارد بی ولایش روز و شب
آن که در هر دو جهان باشد همی همواره زار
گفت نبی این را علی با حق و حق است با علی
تا قیامت این شدست بر ما همی عهد و قرار
شاعر وحید عبدی پور
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
