نرجس (نيلدا)ملكي – ابر نگاهم

در پس ابر ولي خورشيدي،غصه و باور تابش دارد/

در دل ابركسي غمگين ست،حسرتش در پس چشمش پيداست

آه انگار نگاهم بي تو،حسرتي پرتب و خواهش دارد/

چه كسي حال مرا ميفهمد؟چه كسي درك مرا خواهد كرد؟

بازهم چشم سياهم پر درد،رغبتي در خور سازش دارد/

در فراسوي نگاهم ابري ست،كه فقط حسرت بارش دارد

كاش اين بار ببارد اما،با تو او رغبت سازش دارد

#نيلدا_نرجس_ملكي
#شعر