مهری خسرجودی
شبی با مهتاب از آن کوچه ی تنگ گذاشتم
همچون شب پره شدم دنبال تو گشتم
هر کجا پر کشیدم جای پایت همه جا دیدم
من جز حسرت و اندوه در آن کوچه ندیدم
افسوس خوردم که فریب تو و لبخند تو خوردم
وعده دادی که مرا خسته و تنها نرهانی
من این خطا ها را تا صد شمردم
باد رساند هجر مرا پر درد و اندو هم
که پای همین کوچه در آغوش مهتاب خواهم مُرد ….
مهری خسروجودی
بخش شعر سپید | پایگاه خبری شاعر
منبع: سایت شعر ایران