انگار چشمهایت یک رنگ آسمانیست
دریای آبیت سرخ از خون هر جوانیست
دریای آبیت سرخ از خون هر جوانیست
مواج گیسوانت در باد غبغبت غرق
پائیز گونه هایت سرشار مهربانیست
باید پدر بسوزد در آتش لبانت
مادر عزا بگیرد این داغ ناگهانیست
مجبور کن خدارا تا پیش تو بیاید
پیشت بهشت را هم یک ذره ای بها نیست
دور لبت کشیدی خطی سیاه و باریک
یاد آوری نماید دنیا سرای فانیست
شاعر محمدمحمدی(تکاب)
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
