مجید مبلّغ ناصری – شبیه مرثیه ها میشود غزل هایم

درانتظار حضورت به کوچه زل زده ام
کنار پنجره ، ماه ام به خانه برگردد

شراب سرخ لبت از هوس نمیخواهم
تبسم تو اگر عاشقانه برگردد

به وحشتم ز فراقت چو طفل بی مادر
که غصه های تو با تازیانه برگردد

شبیه مرثیه ها میشود غزلهایم
به دل نمانده امیدی ترانه برگردد

تبر شدن که هنر نیست جان من بازآ
نفس به زندگی این جوانه برگردد

به رقص های هماهنگ شمع و پروانه
قسم ،بیا که شب شاعرانه برگردد

سرم به دار فنا رفت و آرزو دارم
برای گریه سرتو به شانه برگردد

خدا نیاورد آن روز لعنتی هرگز
که عاشقی برود بی نشانه برگردد

جهان به پایه عدل است اگر، دگرباید
به کام عاشق تنها زمانه برگردد

5خرداد96