فخرالدین احمدی سوادکوهی
سوت
سوت می کشد قطار
زیر باران
در سیاهی شب ِغم انگیز
برای شاعر سرزمینم
که چمدان بزرگ دلتنگی اش را
کول کرده و
می دود و
نمی رسد
به قطاری که تمام هق هق مردمانم را با خود برده است
سوت
سوت می کشد قطار
خیس و خسته
در دور دست های این سرزمین
برای شاعری
که خودش را با شعرهایش
به باد داده است
چنین است
باد سرزمینم
همیشه سرود شاعری را هو می کشد
بخش شعر نیمایی | پایگاه خبری شاعر
منبع: سایت شعر ایران
