رضا عزیزی
غربت یعنی :
به مهمانی دعوتت کنند
و فقط شمشیرهاشان پذیرای تو باشد…
مردم شهری که از مردانگی، تهی ترین
زمانه خویشند…
“در سرزمینی که بلایش سالهاست ..
بغضی شده درد آلود…
و بارها و بارها در حنجره ام شکسته است… “
…
…
…
آنوقت غریب هم فقط معنی اش میشود…
“حسین”(ع)…
بخش شعر سپید | پایگاه خبری شاعر
منبع: سایت شعر ایران