اگــر کــلــام نــه از آســمــان فــرود آیــدچـرا بـه هر سخنی خـامه در سجـود آیدز اهل دل تو همین نقش دیده ای از دورکه روز روشن از آتـش بـه چـشم دود آی…
| اگــر کــلــام نــه از آســمــان فــرود آیــد | چـرا بـه هر سخنی خـامه در سجـود آید |
| ز اهل دل تو همین نقش دیده ای از دور | که روز روشن از آتـش بـه چـشم دود آید |
| ظـهور عـشـق ز ما خـاکـیان غـریب مدان | کـز ابــرهـای ســیـه بــرق در وجــود آیـد |
| فـلک ز عـهده این عـقـده های سـردرگم | بــرون چـگـونـه بـه یـک نـاخـن کـبـود آیـد |
| نــکـــرد آتـــش مـــغـــرور ســـجـــده آدم | کـجـا بـه سـوخـتـن مـا سـرش فـرود آیـد |
| جـهان سفله بـهشتـی است ژاژخایان را | به خاروخس چو سد شعله در سرود آید |
| شـدی دوتـا وهمـان مـی دوی پـی دنـیا | نــشــد رکــوع تــرا نــوبـــت قــعــود آیــد |
| بـه ناخـنی که رسـاند بـه داغ من گردون | هــزار دجــلــه خــون از دل حــســود آیـد |
| دل گــشــاده مــن صــائب آرمــیـده بــود | دریـن خــرابــه اگــر آســمــان فــرود آیــد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
