ای گلسـتـان حـسـن تـرا بـنده عندلیبدرد مـراسـت نـرگـس بــیـمـار تـو طـبـیـببـازم بـخـوان بـلـطـف و بـنازم ز در مـرانهـرچــنــد گــل نـیـاز نــدارد بــ…
| ای گلسـتـان حـسـن تـرا بـنده عندلیب | درد مـراسـت نـرگـس بــیـمـار تـو طـبـیـب |
| بـازم بـخـوان بـلـطـف و بـنازم ز در مـران | هـرچــنــد گــل نـیـاز نــدارد بــعــنـدلــیـب |
| در حـال من نظـر کـن و از آه من بـتـرس | کز عشق بهره مندم و از وصل بی نصیب |
| زنهار بـا غـریب و گدا لطـف کـن کـه من | در کـوی تـو گـدایم و در شـهـر تـو غـریـب |
| در شهر بـا تـوام خـبـر عشق فاش شد | از اشکم این تـواتـر و از شعرم این نسیب |
| عقلم چـنان بـرفت که امروز عاجـزسـت | ز اصـلـاح مـن مـعـلـم وز ارشـاد من ادیب |
| حـسـنت رضـا نداد بـسـامـان (کـار) من | لیلی روا نداشـت کـه مجـنون بـود لـبـیب |
| بـا روی چـون نگار تـو خـاک رهست گل | بـا زلف مشـکبـار تـو درد سـرسـت طـیب |
| بـا جـز تـو دوستـی نبـود شغل اهل دل | حـاشـا که دسـتـکار مسـیحـا بـود صـلیب |
| این بنده از وصال تو محروم بهر چیست | او در طـلـب مجـد و تـویی در دعـا مجـیب |
| تـیـر دعـای مـن بـنـشـانـه نـمـی رسـد | الـرمـی قـد تــواتــر والـســهـم لـایـصـیـب |
| مــن داعــی تــوام بــاجــابــت امــیـدوار | داعــیــک لــایــرد و راجــیـک لــایــخــیــب |
| نـبـود شـکـیـب از گـل روی تـو سـیف را | تـا عـنـدلـیـب مـنـبــر گـل را بـود خـطـیـب |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
