مـرا همـیشـه دل از وصـل یار مـی شـکـندسـبـوی من بـه لب جـویبـار می شـکندچه نسبت است به فرهاد جان سخت مراکه درد من کـمر کـوهسـار می شـکـندمـده مـیـان ب…
مـرا همـیشـه دل از وصـل یار مـی شـکـند | سـبـوی من بـه لب جـویبـار می شـکند |
چه نسبت است به فرهاد جان سخت مرا | که درد من کـمر کـوهسـار می شـکـند |
مـده مـیـان بـلـا را دریـن مـحـیـط از دسـت | که چـون سفینه رود بـر کنار می شکند |
بـــه وعـــده گــل بـــی خـــار او مــرو از راه | کـه خـار در جـگـر انـتـظـار مـی کـشـنـد |
چـو بـید قـامت من شـد دوتـا ز بـی ثـمری | اگر ز جـوش ثـمر شاخـسـار می شکند |
بــه دور خـط لـب لـعـل تـو شـد خـرابــاتـی | چه توبه ها که به فصل بهار می شکند |
نـمـی خـرنـد مـتـاعـی کـه نـشـکـننـد او را | نیم غـمـین کـه مـرا روزگـار می شـکـند |
ز تــرکــتــاز فــلــک ایـمــنـنــد تــیـره دلــان | کـه زنگـی آینه بـی غـبـار مـی شـکـنند |
چنان ز گردش آن چـشم سرخوشم صائب | کـه از مشـاهده من خـمـار می شـکـند |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج