چـو حـلقه بـر در دل شـوق اصفهان بـزندسـرشک بـر صف مژگان خـونچـکان بـزندفغان که بـلبـل مسـت مرا کشـاکش دامنهشت یک نفس خوش به گلستان بزندحـرام بــاد بـر…
| چـو حـلقه بـر در دل شـوق اصفهان بـزند | سـرشک بـر صف مژگان خـونچـکان بـزند |
| فغان که بـلبـل مسـت مرا کشـاکش دام | نهشت یک نفس خوش به گلستان بزند |
| حـرام بــاد بـرآن سـنـگـدل سـراسـربــاغ | که زخـم خـار خـورد گل بـه بـاغبـان بـزند |
| چـمـن طـرازی بــاد صـبــا شـود مـعـلـوم | دوروز خـار خـورد گـل بـه بــاغـبــان بـزنـد |
| ز حـــرف دشــمــنــی روزگــار مــی آیــد | که سنگ سـرمه بـه منقار طوطیان بـزند |
| کـنار صـبـح ز خـون شـفـق لـبـالـب شـد | سزای آن که دم خوش درین جـهان بـزند |
| مرا رخی است که چـون آفتـاب زردخـزان | هـزار خـنـده رنـگـیـن بــه زعـفـران بــزنـد |
| بـه شـخ کـمانی خـود ماه عـید می نازد | بـگو به غمزه که زوری بـر این کمان بـزند |
| زبـان شعله بـه خاشاک می توان بـست | کـسـی کـه مـهـر مـرا بـرسـر زبـان بـزنـد |
| بـه حـرف تـلـخ لـب خـودنمیکـنم شـیرین | اگـر چـو غـنـچـه مـرا بـاد بـر دهـان بـزنـد |
| بـگـیر دسـت مـرا ای کـمـند جـذبـه تـاک | می دوآتـشه چـند آتـشـم بـه جـان بـزند |
| نــمــی زنــم گــره انــتـــقـــام بـــر ابـــرو | اگـر بـه دیده مـن خـصـم صـدسـنان بـزند |
| چه دولتی است که صائب ز هند برگردد | سـراسـری دو بـه بــازار اصـفـهـان بــزنـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
